ชีวิตไร้สาระของผม

 

เมื่อคืนมีฝน! เช้านี้ฟ้าครึ้ม...ดอยขุนตานหายไปแย้ววว

 

ลงมาชั้นล่าง เปิดประตูสัมผัสความชุ่มฉ่ำที่หน้าบ้านร้านเปียโน... 

 

ดายหญ้าเหนือหลุมศพอู่หลง "เดี๋ยวมีเวลาจะมาทำให้สวยงามนะลูก"

 

 

เดินผ่าน Eddy เจ้ารถกระป๋องถามผมว่าเมื่อไหร่จะไป??  

 

 

เปิดประตูดูที่นอนตรงเบาะหลังเจ้า Eddy ซึ่งเตรียมไว้นานนับปี ผมยังไม่มีโอกาสได้ใช้งาน เบาะลมแฟบหมดแล้ว ผ้าปูก็ต้องเอาไปซัก 

 

 

 

ถือโอกาสชาร์จไฟแบตเตอรี่ 24V 15ah ด้วย... ตัวนี้ผมใช้สำหรับแสงสว่างยามค่ำคืน ระบบโซล่าเซลล์เอาไม่อยู่ (เก็บไฟไม่ได้พอ) 

 

คิดว่าโดนหลอกจากพ่อค้านำแบตฯ เก่ามาหลอกขายให้ ช่างเหอะก็ต้องหาทางแก้ไขต่อไป แต่ตอนนี้ใจยังไม่นิ่ง...อยากเริ่มทริปปั่นจักรยานไปเวียงลอซึ่งจัดของเตรียมไว้แล้วมากกว่า...

 

 

 ก่อนหน้านี้บอกเจ้า Banian ว่าเด๋วจะมาดูแลสุขภาพให้...

 

บอกหลงจังว่า "Travels with Oolong ช้าหน่อยนะลูก นอนรอไปก่อน" 

ชีวิตผมก็มีแค่นี้แหละ...ไร้สาระโดยสิ้นเชิง!!