อยู่ในดวงใจ

 

สาย ๆ วันนี้ (วันสังขารล่อง) ผมเดินออกไปใช้มือเกลี่ยหินและทรายบนหลุมศพอู่หลง คิดในใจว่าถ้าเรายังคงอยู่ด้วยกัน สงกรานต์ปีนี้น่าจะได้ขับเจ้า Eddie ไปเที่ยวด้วยกันอีก

 

 

 

ในร้านเปียโนมีตู้โบราณหลังนึงซึ่งน้องจากอุตรดิตถ์ให้มา ผมใช้สำหรับเก็บของที่ระลึกซึ่งแต่ละชิ้นล้วนมีคุณค่า ตั้งภาชนะให้น้ำและอาหารอู่หลงอัตโนมัติไว้บนหลังตู้... 

 

นำรูปของอู่หลงและหลงจังที่ได้ใส่กรอบ ตั้งเก็บไว้ในตู้ ใกล้ ๆ กับชามข้าว ปลอกคอ เสื้อรัดอก ของอู่หลง...

 

 

 

 

 

 

"I will see you again... but not yet... Not yet."  "Sorry, if I can't hold my tears!

สังขารล่อง

๑๓ เมษายน ๒๕๖๘ วันนี้เป็นสังขารล่อง ซึ่งหมายถึงอายุสิ้นไปอีกปี...

เว็บประเพณีล้านนา อธิบายว่า...

วันสังขานต์ล่อง หรือวันสังขารล่อง หรือวันสังกรานต์ล่อง เป็นวันแรกของกิจกรรมปีใหม่ "สังขานต์" คือคำเดียวกับ "สงกรานต์" ในภาษาสันสกฤตซึ่งแปลว่า "ก้าวล่วงแล้ว" วันสังขานต์ล่องในภาษาล้านนา ตรงกับภาคกลาง คือวันมหาสงกรานต์ ถือเป็นวันสิ้นสุดของปีเก่า...            วันสังขานต์ล่องในแต่ละปีอาจไม่ตรงกันทุกปี... แต่ปัจจุบันนิยมยึดถือตามประกาศวันหยุดสงกรานต์ของทางราชการ ถือเอาวันที่ ๑๓ เมษายน ของทุกปีเป็นวันสังขานต์ล่อง...
วันนี้คนล้านนาจะตื่นแต่เช้าตรู่ จุดสะโปก หรือประทัด ยิงปืน เพื่อขับไล่เสนียด จัญไร ไหลล่องไปกับปู่สังขานต์ ย่าสังขานต์ ซึ่งจะแบบรับเอาสิ่งที่ไม่ดีไม่งามในชีวิตไปเททิ้งที่มหาสมุทร การไล่สังขานต์ด้วยเสียงประทัดหรือสะโปกที่ดังแต่เช้าตรู่ จึงทำให้ทุกคนตื่นขึ้นมาเพื่อทำการไล่สังขานต์ด้วยเสียงประทัดหรือสะโปกที่ดังแต่เช้าตรู่ จึงทำให้ทุกคนตื่นขึ้นมาเพื่อทำความสะอาดบ้านเรือน ซักที่นอน หมอนมุ้ง แล้วอาบน้ำชำระล้างร่างกายให้สะอาดผ่องใส... 

ระบบน้ำประปาบ้านหัวหนองอยู่ในช่วงขาดแคลน ทุกเช้าผมต้องเดินขึ้นลงบันไดอาคารสี่ชั้นเพื่อดูแลเปิดรับน้ำซึ่งส่งให้มาตามกำหนดเวลา รู้สึกว่าเหนื่อยและอ่อนล้ากว่าเดิม บอกตัวเองว่าอายุสิ้นไปอีกปีแล้วนะ...ตาแก่เอ้ย!

 

 

ค้นเจอไฟล์ jpeg เห็นรูปตัวเองสมัยที่ยังผมยาวแลเจ้าเนื้อ จำได้ว่าถ่ายไว้ในวันที่ไปเยี่ยม Deja ที่บ้านแล้วเรานั่งคุยกัน ผมกลับไปเยือน Hermit's Sanctuary (บ้านซอยมหาโชค)  อีกครั้ง หลังจากที่เพื่อนจิตรกรจากโลกนี้ไปแล้ว...

 

 

 

สิ่งที่ได้พบมีเพียงความอ้างว้าง ไร้ซึ่งการต้อนรับจากชายผู้รังสรรค์อ่อนโยน... 

 

 

ไม่มีนกบินมาเพื่อกินกล้วยที่เขามักแขวนไว้ให้ ไม่มีเรื่องเล่าหรือการแนะนำภาพยนต์ดี ๆ และ software ใหม่ ให้กับผมอีกต่อไป ความเงียบเหงาแลเศร้าสร้อยปกคลุมอยู่ทุกตารางเมตรใน Hermit's Sanctuary (บ้านซอยมหาโชค)

 

 

 

Deja นั้นดับแล้วซึ่งสังขาร ส่วนตาแก่บ้านห้างฉัตรสังขารล่องไปอีกหนึ่งปี และคงอีกไม่นานสังขารก็จะดับตามไป...

 

ในฉากสุดท้ายของภาพยนต์เรื่อง The Gladiator (2000) Juba บอกกับ Maximus ว่า "And now we are Free. I will see you again... but not yet... Not yet!"

 

เราเคยดู The Gladiator (2000) ด้วยกัน ผมก็อยากจะบอก Deja ว่า "But not yet... Not yet!"

ภาพชุดโลกใต้ทะเล และ สารคดีชีวิตคน

กำลังรื้อค้นเอกสาร...ผมพบแผ่นกระดาษหน้า 93-94 ซึ่งเข้าใจว่าหลุดออกมาจากนิตยสาร Camping ที่สะสมไว้ เห็นว่ามีรูปภาพสีในสมัยใช้กล้องพิล์มพิมพ์อยู่ รู้สึกเสียดายถ้าจะต้องทิ้งไปให้เปล่าประโยชน์ จึงขอสแกนแล้วนำภาพมาโพสต์เก็บไว้ เผื่อว่าคนรุ่นหลังอาจได้ดูเพื่อย้อนอดึต

 

 

 

 

 

 

 

มีผลการประกวดภาพในหัวข้อ "สารคดีชีวิตคน" ตัดสินโดยคุณสกล เกษมพันธุ์ด้วยครับ...

 

 

ชีวิตผมคงอยู่ได้อีกไม่นานก็จะสูญหายไป แต่รูปภาพเหล่านี้อาจยังคงอยู่ใน cyber world ต่อไป!