ศูนย์สุขภาพชุมชนตำบลห้างฉัตร

Merry Christmas ครับเพื่อน ๆ ที่รักทุกท่าน!  

พระทรงบังเกิดโลกจงยินดี ชุลีน้อมรับพระเจ้าให้ทุกดวงใจเตรียมไว้คอยเฝ้า เชิญเราร้องเพลงเปล่งเสียงเชิญเราร้องเพลงเปล่งเสียง เชิญเรา เชิญเราร้องเพลงเปล่งเสียง

คิดถึงวันคริสต์มาสที่ ๒๕ ธันวาคม ๒๕๐๘ เมื่อผมเล่นกีต้าร์ที่โรงเรียนมงฟอร์ต ร่วมกับเพื่อน ๆ ซึ่งไม่ได้เจอกันนานแล้ว!  ๕๐ ปีที่ผ่านไป...ช่างรวดเร็วเหลือเกิน!!

วันนี้ต้องไปหาหมอตามนัดอีกแล้ว! ทางโรงพยาบาลห้างฉัตรส่งตัวผมไปรักษาที่ "ศูนย์สุขภาพชุมชน" ตั้งแต่คราวที่แล้ว... 

ออกจากบ้านเวลาประมาณ ๘.๔๕ น. ผมปั่นจักรยานไปรับการตรวจรักษาแบบสบาย ๆ ไม่ต้องตื่นแต่ไก่โห่เพื่อไปเข้าคิว  บ้านห้างฉัตร (1) อยู่ห่างจากศูนย์สุขภาพชุมชน (2) แค่หนึ่งกิโลเมตรครึ่ง

ก่อนไปต้องสูบลมยางให้แข็งซะก่อน ก็ได้อาศัยสูบที่คุณบิมให้มานี่แหละ...

ขี่จักรยาน ๑๐ นาทีก็ถึงแล้วครับ... 

สมัยอยู่บ้านปงแสนทอง ผมต้องบึ่งมอเตอร์ไซค์ไปให้ถึง รพ.สต. บ้านแม่กืยก่อน ๗ โมง ที่นั่นมีคนไข้เกิอบร้อย แต่ที่นี่สบายมาก ผมขี่จักรยานไปถึงเวลา ๙ โมง...เห็นคุณลุง ๒ คนนั่งรออยู่ด้านหน้า

ส่วนด้านในมีคนไข้หญิงนั่งอยู่แค่ ๗ คน...

ชั่งน้ำหนักที่เครื่องชั่งได้ ๗๖ กิโลกรัม... ผมดีใจที่น้ำหนักตัวไม่เกิน ๘๐

แต่ที่ไม่น่าพอใจคือ ความดันฯ ที่ค่อนข้างสูงและชีพจรเต้นเร็ว คุณหมอบอกว่าผลเลือดที่ตรวจไว้ตั้งแต่ปีก่อนดูไม่สวย ท่านแนะนำให้กลับไปกินยา amlo ที่งดมาได้หลายเดือนแล้ว! ผมรับปากว่าจะทำตาม  จากที่ได้คุยกัน...ผมรู้สึกยินดีเมื่อทราบว่าคุณหมอก็เป็นคนหนึ่งที่ได้อ่านบล็อกลุงน้ำชา!

ผมได้รับยา Enalapril มากินต่ออีก ๒ เดือน ทั้งหมดใช้เวลาทั้งสิ้นแค่ครึ่งชั่วโมง ทำลายสถิติการไปหาหมอที่ใช้เวลาน้อยสุด!  ผมจูงจักรยานออกจากสำนักงานสาธารณสุขอำเภอห้างฉัตรเวลา ๙.๓๐ น. ไปหยุดถ่ายภาพไว้เป็นที่ระลึก ๑ บาน...

ขอบคุณ "ศูนย์สุขภาพชุมชนตำบลห้างฉัตร" มาก ๆ ครับ!