Monday, September 17, 2018

ศรีลังกาในฝัน

มาถึงวันนี้ผมก็ยังมั่นใจว่า การนำจักรยานพับขึ้นรถยนต์ รถไฟ หรือเครื่องบิน ช่วยให้เราสามารถท่องโลกไปได้ไกลสุดขอบฟ้า!  


ในเมืองไทยตั้งแต่เดือนกรกฎาคม ๒๕๕๔ การรถไฟฯ ได้มีหนังสืออนุญาตให้ผู้โดยสารสามารถนำรถจักรยานพับขึ้นรถได้โดยไม่ต้องจ่ายค่าระวาง แต่รถพับนั้นต้องมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางวงล้อไม่เกิน ๒๐ นิ้ว และต้องจัดเก็บให้เป็นที่เรียบร้อย ไม่ก่อให้ผู้โดยสารอื่นได้รับความเดือดร้อนรำคาญ ซึ่งก็ไม่เป็นปัญหาครับ... ผมเก็บจักรยานอย่างที่เห็น รับรองว่าไม่เกะกะใครแน่นอน



นำไปขึ้นรถไฟมาเลเซีย แม้จะต้องเสียค่าระวางไม่เกิน ๑๐๐ บาท แต่ขณะเดียวกันค่าโดยสารกลับถูกกว่า รฟท.



หรือจะพาขึ้นรถไฟความเร็วสูงก็ได้ ผมไปสอบถามเจ้าหน้าที่รถไฟมาเลย์มาแล้ว...




เป็นอันว่าสิ้นข้อสงสัยกันเสียที สรุปได้ว่าผมพาเจ้า Banian เดินทางจากเหนือจรดใต้ อีกทั้งยังขี่จากอุบลฯ ทะลุช่องเม็ก ออกไปจำปาสัก และปั่นออกลาวที่ด่านภูดู่ อ.บ้านโคก จ.อุตรดิตถ์ ทุกเส้นทางสามารถนำจักรยานขึ้นรถไฟ ใส่รถตู้ ให้อยู่ใต้ท้องรถบัส ดูเหมือนว่าผมจะไปได้ทุกแห่งหนที่อยากไป!

หากถามว่าถ้ามีโอกาสได้ทำ FB Trip อีกครั้งผมอยากไปไหน? ก็ขอตอบว่า ยังไม่เคยสัมผัสศรีลังกาผมอยากจะนำเจ้า Banian ขึ้นแอร์เอเซียไปลงที่สนามบินโคลัมโบแล้วปั่นเที่ยวรอบ ๆ เกาะศรีลังกา นำขึ้นรถไฟบ้าง รถยนต์บ้าง แล้วแต่สถานการณ์!



ไม่รู้ว่าฝันนั้นจะเป็นจริงได้หรือเปล่า?

No comments: