สวัสดีครับเพื่อน ๆ ที่รักทุกคน... ผมยังคงปิดตาปิดหูและปิดปากไม่หมกมุ่นอยู่กับปัญหาบ้านเมือง เพื่อรักษาสุขภาพจิตให้อยู่ในสภาพที่ไม่เลวร้ายเกินไป รอจนกว่าจะถึงเวลาของการเดินทางครั้งสุดท้าย (the final trip)
หน้าที่การจัดหาอาหารให้คนที่ช่วยตัวเองไม่ได้ก็ยังคงเป็นไปตามปกติ...
นอกจากนาน ๆ ครั้ง ที่ได้ขึ้นไปคลายเครียดบนดาดฟ้าด้วยการเฝ้าดูอาทิตย์ตกดินพร้อมกับกล้องถ่ายรูปในมือ...
ยามค่ำคืนบางครั้งก็เคยขึ้นไปยืนดูดวงจันทร์.. ฝันว่าจะเห็นภาพอย่างนี้ที่นิวซีแลนด์
All in all... ยังคงเชื่อมั่นว่าจักรยานพับนั้นเหมาะที่สุดสำหรับตาแก่เช่นผม
อย่าได้อวดทนงตนเหมือนคนหนุ่มว่าจะต้องปั่นจักรยานเพียงอย่างเดียว (ยกเว้นนั่งเรือ) no train - no bus ซึ่งมิใช่กติกาโหดสำหรับคนแก่วัย ๗๐+
ทุกวันนี้ได้แต่เฝ้ามองเจ้าทัสซูเฮะ...
จัดเตรียมอุปกรณ์ข้าวของเตรียมไว้...
ด้วยใจที่มุ่งมั่นครับผม!
No comments:
Post a Comment