Sunday, November 03, 2024

Before we hit the road

"ไม่ให้ไปด้วยแล้ว...อยากดื้อดีนัก!" ตาแก่บ้านห้างฉัตรบอกเจ้าอู่หลง หลังจากกลับมาจากการอุ่นเครื่องเจ้าเอ็ดดี้  หมายถึงทริปไปอุุทยานแห่งชาติแม่วาง ซึ่งกำลังอยู่ในระหว่างเตรียมการนั่นแหละ

คล้ายดั่งว่าจะรู้... ดูเค้าทำตาซิ หุหุ หงอยไปเลย! ไม่แน่ใจว่าพรุ่งนี้เราจะ hit the road ได้หรือเปล่า? นอกจากมีขนมปังโฮลวีทที่ทำไว้ วันนี้ไปซื้อไข่ไก่มาหนึ่งแผงแล้วทำแตกไป 2 ฟอง ผมเลยลงมือทำขนมปังสูตรตามใจฉัน ซึ่งไม่สามารถแจงได้ว่าใช้ ingredient ปริมาณขนาดไหน รู้แต่ว่ามีแป้ง-ไข่ที่แตก 2 ฟอง-นมสด-น้ำอุ่น-ยิสต์-ผงฟู-น้ำตาล-เกลือ-เนย ผมตักใส่ลงไปแบบกะ ๆ เอา อย่างเช่นถ้าเหลวเกินก็เติมแป้งเข้าไปอีก ซึ่งในที่สุดแล้วก็ได้ขนมปังหวานออกมารูปร่างดังนี้...

ลองชั่งดู หนัก 835 กรัม นับว่าหนักที่สุดตั้งแต่เคยทำมา หอมกลิ่นเนยแต่ผมยังไม่ได้ลองชิม เพราะอยู่ในระหว่างการทำ IF (intermittent fasting) จึงบอกไม่ได้ว่ารสชาติเป็นเช่นไร 

เราต้องเตรียมเสบียงไว้ให้พอเพียง เพราะต้องจอดรถนอนในที่ห่างไกลร้านค้า อย่างเช่นริมอ่างเก็บน้ำ วัดบนม่อนดอย หรือแม้แต่ในอุทยานแห่งชาติ (ถ้าเค้าอนุญาตให้หมาเข้าได้) นอกจากขนมปังที่ทำไว้ ก็ยังมีปลากระป๋องสำหรับเจ้าอู่หลงพร้อมกับอาหารเม็ด ส่วนผมก็มีเพิ่มคือ muesli นมผง โกโก้ และที่สำคัญคือกาแฟสดสำหรับดื่มในช่วงอ่านหนังสืออยู่ริมอ่างเก็บน้ำหรือในป่า...

ออกจากบ้านก็ไม่มีไวไฟให้ใช้ ผมไม่สามารถออนไลน์ส่งข่าวให้เพื่อน ๆ ทราบ คงต้องหายเงียบไปก่อน หากเพื่อน ๆ เห็นเงียบไปก็แสดงว่าตาแก่บ้านห้างฉัตร hit the road ไปแล้วเด้อ...

อุ่นเครื่องเจ้าเอ็ดดี้...

วันก่อนผมพาเจ้าเอ็ดดี้ไปอุ่นเครื่อง ก่อน Travels with Oolong - อุทยานแห่งชาติแม่วาง
 
 
ทดลองวิ่ง 34 กิโลเมตรจากร้านเปียโนไปสวนอนันตยศ-โรงพยาบาลห้างฉัตร-วัดหนองหล่ม-วัดป่าไคร้ใต้ 
 
 
 
ดูว่าวิ่งวันละประมาณ 40 กิโลเมตรจะไหวมั้ย?
 
 
เอายาของพี่ชายไปคืนให้โรงพยาบาลด้วย คิดว่ายายังไม่หมดอายุ เภสัชฯ คงจะนำไปจ่ายให้คนอื่นได้
 


 
ที่โรงพยาบาลผมจอดแป๊ปเดียว รีบเดินไปที่ห้องยา เจ้าอู่หลงส่งเสียงร้องลั่น!!!

 
จากโรงพยาบาล ผมแวะไปที่สวนอนันตยศ สวนสาธารณะซึ่งกลายเป็นที่เลี้ยงวัวไปแย้ว อิอิ.. ชอบครับ

 



 

 

 
 

จอดรถไว้ใกล้สระน้ำ...
 
 
ปล่อยให้อู่หลงลงวิ่งเล่น...ผมเก็บภาพสวนมาฝากเพื่อน ๆ
 

  

 
 

 
ก่อนเดินทางต่อ...ตาแก่บ้านห้างฉัตรเจอปัญหาทำให้เดือดปุด ๆ ความดันโลหิตพุ่งปิ๊ด! เจ้าอู่หลงไม่ยอมให้จับ ไม่ยอมขึ้นรถ แถมวิ่งออกไปถนนใหญ่  เหนื่อยครับ...กว่าจะจับตัวเจ้าสี่ขาแล้วเดินทางต่อ เจ้าเอ็ดดี้ทำงานได้ดีครับ ไม่ overheated


แต่ผมกลับถึงบ้านด้วยอารมณ์เดือดปุด ๆ แทน!

Unexpected changes

ย่างเข้าเดือนพฤศจิกายน...จริง ๆ แล้วถ้าเป็นไปตามที่ตั้งความหวังไว้ ผมคงได้เริ่ม final trip ออกเดินทางจากบ้านห้างฉัตรพร้อมสหัสเดชไปตามฝัน เหมือนกับที่ได้ดูหนังเรื่อง Slipaway แล้วสะกิดใจในคำพูดที่ว่า "It's time to chase your dreams."

พระเจ้ายังไม่ประสงค์ให้ผมออกเดินทางจากสยามเมืองยิ้มไปในตอนนี้ ยังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างให้ทำ...ผมหลีกเลี่ยงมิได้ที่จะต้องใช้ชีวิตอยู่บ้านห้างฉัตรต่อไปก่อน

 
วันก่อนผมเปลี่ยนผ้าปูที่นอนใหม่ รวมทั้งคอมพิวเตอร์ที่ใช้งานในช่วงก่อนนอน...
 
 
ส่วนเบื้องล่างนั่น! การก่อสร้างสี่แยกไฟแดงยังคงดำเนินต่อไป ผมเห็นเสาไฟสูงใหญ่ 4 ต้นตั้งเสร็จแล้ว คานเหล็กซึ่งจะถูกติดตั้งไว้เหนือถนนกำลังถูกนำมาเตรียมไว้เพื่อติดตั้ง! 

จุดเริ่มต้นถนนหลวงหมายเลข 1039 ตรงไปยังสี่แยกไฟแดงก็ดูเหมือนว่าใกล้แล้วเสร็จ (หลังจากต้นไม้ใหญ่เกือบ 10 ต้นถูกตัดทิ้งไป)...

 
มันดูโล่งไปหมด...การเปลี่ยนแปลงที่ผมมิได้คาดคิดไว้ก่อนได้บังเกิดขึ้นแล้ว!!

 
 
 
ทำไปเถอะครับ...ผมอยู่อีกไม่นานก็คงไม่ได้เห็นการเปลี่ยนแปลงนั้น ๆ อีกต่อไป!!