ซ่อมจอบ...

bimbalo ได้ให้กำลังใจผมมาว่า "ลุงน้ำชาอย่าลืมโปรเจคผักครัวเรือนนะครับ ช่วงนี้บรรยากาศเริ่มมา…..นอกจากจะงามแต้แล้ว ยังปลอดสารพิษอีกต่างหาก..."  วันนี้..ผมจึงต้องจัดหาเครื่องมือ (กำเมืองเรียกว่า "ครัวมือ") ให้พร้อมที่จะลงมือทำสวนครัวตรงพื้นที่ว่างข้างหลังบ้าน   ดูเหมือนว่าประตูรั้วก็จำเป็นต้องซ่อม แต่เอาไว้ทีหลังละกัน วันนี้มาว่ากันก่อนด้วยเรื่อง "จอบ" เครื่องมือสำคัญสำหรับถางหญ้าขุดดิน

"จอบ" ภาษาอังกฤษเรียกว่า hoe  มีลักษณะของ "ใบจอบ" (blade) ที่แตกต่างกันตามการใช้งาน จำได้ว่าตอนอยู่เชียงใหม่...ผมเคยซื้อใบจอบขุดยี่ห้อจระเข้ จากร้าน "พัวเซ่งหลี" ซึ่งอยู่หน้าตลาดสันป่าขอย...

ก่อนนั้นราคาไม่ถึงร้อยครับ แต่เดี๋ยวนี้จระเข้แท้ราคาเกือบครึ่งพัน!!  จอบที่ใช้ขุดจะมีใบโค้งเข้าอย่างที่เห็นในภาพ หน้ากว้างประมาณ ๖ นิ้ว น้ำหนักอยู่ที่ ๒-๓ ปอนด์ ( ๑ ปอนด์ = ๐.๔๕๓ กิโลกรัม)  ส่วนใบจอบถากจะมีหน้าตรงอย่างในภาพ...

จำได้ว่าเคยเก็บใบจอบถากเก่า ๆ มาจากบ้านหนองหอย นำไปถากหญ้าที่หน้าบ้านแล้วใบจอบหลุดจากด้าม ผมเอาไปเก็บไว้ที่ไหนไม่รู้!  หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ เกิดความสับสนคิดว่าคงลืมทิ้งไว้นอกบ้าน...แล้วมีคนช่วยเอาช่วยใช้  หาจนอ่อนใจแล้วนะ...แต่พอดีไปเปิดประตูเจ้าโต  โห...มันไปวางอยู่ที่พื้นรถนั่นได้อย่างไรกัน!

รู้สึกดีใจที่เจอใบจอบถากโบราณ  ผมรีบนำไปลับกับหินเจียร แล้วใส่ด้ามให้มัน...

พอทำเสร็จ...ก็อยากทดสอบประสิทธิภาพของจอบ และตาแก่ที่คิดจะปลูกพืชผักกินเองซะหน่อย ผมมองเห็นพื้นที่ปกคลุมด้วยหญ้าอยู่เบื้องหน้า

ร่ายรำเพลงจอบท่ามกลางเปลวแดดได้ไม่นานนัก...ก็ได้พื้นที่สำหรับทำสวนครัวแล้ว

 ดินและเศษวัชพืช...ก็กอบโกยเอาไปถมที่ต้นข่าริมรั้วโน่น!

รู้สึกเพลินดีครับ ทำให้นึกถึงภาษิตจีนที่ว่า "ถ้าอยากมีความสุขหนึ่งวัน...ให้ดื่มเหล้า ถ้าอยากมีความสุขหนึ่งปี...ให้แต่งงาน แต่ถ้าอยากมีความสุขตลอดไป...ให้ทำสวน"

คิดถึงพี่ชายที่นอนอยู่ในห้อง ถ้าเขาลุกขึ้นเดินให้เท้าได้เหยียบดินซะบ้าง ชีวิตคงดีกว่านี้เยอะ!

ผมขอตัวไปซื้ออาหารเย็นให้เค้าก่อนน้า...