การเดินทางไกลด้วยรถบัส

วันนี้ผมได้อ่านข่าว "อุบัติเหตุรถทัวร์นำเที่ยวเสียหลักหลุดโค้ง  ๑๐๐ ศพ เขาตับเต่า ในพื้นที่ตำบลท่ากระดาน อำเภอศรีสวัสดิ์ จังหวัดกาญจนบุรี เสียชีวิตคาที่ ๘ ราย บาดเจ็บสาหัส ๒๒ ราย บาดเจ็บเล็กน้อย ๖ ราย..." ด้วยความรู้สึกสลดใจ!

ภาพจาก manager online

เพิ่งกลับจากการปั่นจักรยานในจังหวัดกาญจนบุรี  อยากเห็นเส้นทางผ่านตำบลท่ากระดาน...ผมเข้าไปใน google earth  ค้นหาตำแหน่งของอุทยานแห่งชาติเอราวัณซึ่งอยู่ในอำเภอศรีสวัสดิ์ แล้ว scroll ดูเส้นทางที่ตัดผ่านพื้นที่อันตราย... 

มิน่าเล่า... อุบัติเหตุจึงเกิดขึ้นบ่อยครั้งจนจุดดังกล่าวถูกเรียกว่า "โค้ง ๑๐๐ ศพ" (ขอแสดงความเสียใจกับผู้เสียชีวิตและผู้บาดเจ็บด้วยครับ)

การเดินทางไกลด้วยรถยนต์โดยสาร ผมเคยบอกกับเพื่อน ๆ ว่า ถ้าเป็นตอนกลางวัน ผมจะไม่หลับ แต่จะตื่นตัวอยู่เสมอ แม้จะเป็นเส้นทางที่ไปมาอยู่เป็นประจำก็ตาม ส่วนการเดินทางตอนกลางคืนก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องหลับ...

คืนวันที่ ๑๓ ตุลาคม ๒๕๕๘... ผมนั่งรถ บขส. (ป.2) จากห้างฉัตรไปหมอชิต เบาะนั่งสบายครับ!

แอร์ก็เย็น ถึงกับมีผ้าห่มแจกให้คนละผืน...

เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้ว บนรถกลางคืน..ผู้โดยสารส่วนใหญ่ก็จะหลับในระหว่างการเดินทาง หากอุบัติเหตุเกิดขึ้น กว่าจะรู้ตัวก็เมื่อมันผ่านไปแล้ว หรือบางครั้งอาจไม่มีโอกาสได้รู้ตัวอีกเลย! 

เพื่อน ๆ ที่รักครับ ถ้าเป็นการเดินทางไกลด้วยรถบัส ผมจะต้องมองหารถ บขส. ก่อน จริงอยู่ที่ว่าผู้สูงอายุอย่างผม บขส. ลดค่าโดยสารครึ่งนึง แต่ข้อดีอีกอย่างหนึ่งก็คือ การขับรถที่จำกัดความเร็ว สามารถตรวจสอบได้ผ่านระบบ GPS 

ปัจจุบันนี้พอรถออกก็จะมีวิดีโอแสดงให้เห็นการคาดเข็มขัดนิรภัย ตลอดจนแจ้งข้อควรรู้ในกรณีที่เกิดอุบัติเหตุ..

ทั้งเขียนบอกไว้บนแผ่นป้ายและฉายเป็นตัววิ่งให้ผู้โดยสารทุกคนคาดเข็มขัด แต่ผมก็ไม่เห็นใครทำตาม ถ้าจะมีก็คงเป็นเจ้าตาแก่จากเมืองรถม้าเท่านั้น! 

 

การคาดเข็มขัดแม้จะทำให้เคลื่อนไหวได้ไม่คล่องตัว แต่ก็มีประโยชน์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงที่หลับใหล หากเกิดอุบัติเหตุ เราคงไม่ถึงกับกระเด็นออกไปนอกรถ (เหมือนในภาพบนสุด) 

ส่วนสัมภาระอย่างพวกเป้หรือกระเป๋าใบใหญ่ ให้เอาไว้ในที่เก็บจะดีกว่า หากเอาขึ้นรถไปอัดไว้กับตัวก็จะทำให้ไม่สะดวก บางครั้งอาจตกใส่ได้! 

เป็น tips เล็ก ๆ น้อย ๆ สำหรับการเดินทางสไตล์ช่างเหอะ!