เช้าวันนี้...พร้อมกับเครื่องมือซ่อมเปียโน ผมปั่นจักรยานออกจากบ้านห้างฉัตรเข้าเมืองเพื่อพบคุณหมอพรเทพตามนัด
รู้สึกดีใจที่น้ำหนักตัวลดลง รอบเอวก็ลดลง... ผมได้รับยาโรคหัวใจมากินตามปกติ จากนั้นก็ปั่นจักรยานไปโรงงานเซรามิกแสงอรุณเพื่อตั้งสายเปียโนให้คุณอารีย์...
ปรากฏว่าเจ้าของเปียโนไปต่างจังหวัด ผมจึงตัดสินใจไปซ่อมเปียโนให้อาจารย์ท่านหนึ่งซึ่งมีบ้านอยู่ทางวัดม่อนจำศีล ตำบลพระบาท...
ผมขี่จักรยานจากคลีนิกหมอพรเทพบนถนนบุญวาทย์ไปยังถนนสนามบิน ข้ามสี่แยกซุปเปอร์ไฮเวย์ (1) ไปผ่านบ้านเก่าที่แอร์พอร์ทวิลล่า (2) เลี้ยวซ้ายที่สะพาน (3) แล้วขี่เลียบลำคลองไปเรื่อย ๆ จนผ่านหน้าวิทยาลัยสารพัดช่าง (4)...
อาศัยแผนที่ที่ท่านอาจารย์เขียนไว้ให้ผิด ทำให้ผมไปปั่นจักรยานหาคนละทิศคนละทางจนเหงื่อหยด!! หมดทางก็ต้องโทรไปสอบถาม ถึงได้ข้ามสะพาน (6) แล้วเลี้ยวซ้ายไปจนถึงจุดหมาย (7) ได้ในที่สุด
ผมคิดว่าการฝึกเขียนและอ่านแผนที่เป็นสิ่งหนึ่งซึ่งจะทำให้เพื่อน ๆ เป็นนักเดินทางที่บรรลุถึงเป้าหมายได้โดยไม่หลงทางหรือทำให้คนอื่นหลง!
อยากเป็นนักเดินทาง ก็ต้องฝึก map drawing ไว้ด้วยครับ!
No comments:
Post a Comment