สมน้ำหน้าตัวเอง

เมื่อวานนี้เป็นวันที่ ๓ ที่ช่างมาช่วยผลักดันให้ร้านเปียโนให้เดินหน้า... 

พอปูพื้นใกล้เสร็จก็ถึงเวลาเจาะช่องระเบียงชั้นลอย งานนี้เต็มไปด้วยฝุ่น! ผมพอใจการทำงานของช่างไม่น้อย เขาขอถุงปุ๋ยไปเก็บกวาดเศษอิฐเศษปูน นำลงบันไดไปเทไว้ที่หลังบ้านตามคำขอของผมอย่างเต็มใจ ช่างทั้งสองคนเลิกงานกลับบ้านเมื่อเวลาใกล้ ๖ โมงเย็น หลังจากตั้งวงกบไว้พอเป็นแนวสำหรับการฉาบปูนยึดในวันนี้....

ทำงานร่วมกับช่างจากบ้านดอนหัววัง ทีแรกผมก็ยังไม่แน่ใจเพราะช่างใหญ่ไม่เข้าใจความคิดของผมเกี่ยวกับแนววางตง พอพูดกันรู้เรื่อง งานซึ่งเริ่มต้นเสียเวลานิดหน่อยเพราะการวัดที่ผิดพลาดก็วิ่งฉิว ผมรู้สึกยินดีที่ได้ช่างมีน้ำใจมาทำงานให้ เมื่อวานนี้จึงรู้สึกสบายใจที่ลงมาอยู่ใกล้ ผมชงกาแฟร้อนให้ช่าง ขี่รถไปสั่งวงกบและซื้อไม้หน้า ๓ ยาว ๘ ศอกมา ๒ เล่ม แล้วยังไปซื้อวัสดุเพิ่มเติมที่ร้านคมศิลป์ ในจำนวนนั้นมีทรายละเอียดสำหรับงานฉาบด้วย ผมนำใส่แมงกะไซค์มาลงที่บ้าน...

ช่างใหญ่คำนวณผิดพลาดนิดหน่อย ออกมาแล้วพื้นไม้อัดต่ำกว่าพื้นกระเบื้องชั้นลอยประมาณ ๕ มิล แต่ก็ไม่เป็นไรครับ ผมยอมรับได้...

ได้แค่นี้ก็พอใจแล้ว...

งานเบา ๆ อย่างเช่นงานโป้วและทำสี เอาไว้ค่อยทำเองทีหลัง ผมเพิ่งรู้ตัวเมื่อวานนี้เองว่าตัวเองแก่ตัวและล้าลงไปมาก หลังจากที่รั้นลงมือรื้อบานประตูจากชั้นสอง...

ดื้อรั้นและอวดดี ผมยกบานประตูที่ค่อนข้างหนักลงบันไดลงไปเตรียมไว้ให้ที่ชั้นลอยด้วยตัวเอง...

แล้วผลของการกระทำก็คือ ตอนหัวค่ำกินข้าวแล้วนอนพัก ผมหลับลืมตื่น ไม่ได้อาบน้ำแปรงฟัน ไฟและคอมพ์ฯ ก็ไม่ได้ปิด แก๊สเครื่องทำน้ำร้อนล้างจานก็ลืมปิด ยาก็ไม่ได้กิน ผม slept like a log

ตื่นขึ้นมาเช้านี้ปวดไปทั้งเนื้อทั้งตัว 555 (สมน้ำหน้า)