โชคดีจังเลย...ชีวิตบั้นปลายได้ย้ายมาอยู่ตำบลห้างฉัตร ตอนเช้า ๆ ปั่นจักรยานไปตลาด ขากลับผ่านทุ่งนา มีนกยางให้ผมได้เพลิดเพลินกับการถ่ายภาพ
คิดถึงป้าทอง ส.ว. มือเย็นผู้รู้จักเพลงสากลเก่า ๆ ในยุค '50-'60 ดีที่สุดในประเทศไทย ถ้าอยู่ใกล้ ๆ เวลาเจอนก เจอต้นไม้ จะได้ถามว่าเป็นนกอะไร? เป็นต้นอะไร?
วันนี้ปั่นจักรยานได้มากสุดแค่ ๑๐ กิโลเมตร ตั้งใจไว้แล้วว่าจนถึงวันที่ ๒๗ ธันวาคม ๒๕๖๒ หากรวมระยะทางที่ซ้อมได้เกิน ๖๐๐ กิโลเมตร ผมก็จะลองปั่นไปชมมรดกโลกแห่งใหม่ของลาว "ทุ่งไหหิน" เช้านี้เก็บภาพมาฝากเพื่อน ๆ ดังนี้ครับ....
สบายตาเพราะความเขียวของท้องนาที่เห็นเบื้องหน้า...
ได้เห็นภาพที่หาดูไม่ได้ง่ายแล้วในปัจจุบัน...
กลับถึงบ้าน ๘ โมงกว่า ๆ ขึ้นมานั่งพัก...มองออกไปเห็นเจ้าไดโนเสาร์คอยาวยังคงไม่ไปไหน! (ขอตั้งชื่อมันว่า "ตู่" นะครับ)
ได้ยินหลายคนบอกว่าลมหนาวมาแล้ว ผมก็ยังไม่ได้สัมผัสนะ ถ้ามาจริง เจ้าตู่ต้องส่ายหน้าไปมาให้เห็นแล้วล่ะ!
No comments:
Post a Comment