ผ่านพ้นช่วงวิกฤตภัยแล้งมาได้ระยะนึง ช่วงนี้ที่บ้านผมมีน้ำประปาใช้ไม่ขาดแคลนแล้ว...
ยังจำได้ว่าเมื่อวันที่ ๑๗ เมษายน ๒๕๖๓ หลังจากอยู่ในสภาพขาดน้ำบริโภคมาเป็นอาทิตย์ ๆ ต้องอาบน้ำวันละ ๓ ขัน ไม่มีน้ำล้างจาน ไม่มีน้ำราดส้วม ฯลฯ ผมไม่สามารถทนอยู่ได้ต่อไป ต้องรีบบึ่งแมงกะไซค์ไปสำนักงานเทศบาลตำบลห้างฉัตรแม่ตาล แต่เช้า...
ขอความช่วยเหลือ... ผมทำหนังสือขออนุเคราะห์น้ำแล้วยื่นให้เจ้าหน้าที่ แจงด้วยว่าขาดน้ำใช้มานานแล้ว! ทางเทศบาลรับเรื่องไว้แล้วบอกว่าตอนบ่ายจะนำน้ำมาให้ แต่น้ำประปาก็ขาดแคลนด้วยเช่นกัน ต้องไปสูบน้ำจากสระน้ำสวนอนันตยศ...ใช้ได้มั้ย? "ได้ครับ" ผมรีบบอก...คิดในใจว่าน้ำอะไรก็ได้ที่ใช้ล้างก้นได้ ก่อนเที่ยงรถบรรทุกน้ำก็มาถึง ผมให้เลี้ยวเข้าไปจอดข้างหลังบ้าน...
เหมือนเทวดามาโปรด
จากนั้นก็ขึ้นไปบนดาดฟ้า ใช้ลวดดึงสายสูบขึ้นไปปล่อยน้ำให้จนเต็มถัง
การอนุเคราะห์ของทางเทศบาลตำบลห้างฉัตรแม่ตาลในครั้งนั้น ช่วยให้ผมมีน้ำใช้ต่อเนื่องมาจนกระทั่งฝนมา ตั้งแต่นั้นปัญหาขาดน้ำก็เบาบางลงเรื่อย ๆ วันนั้นผมได้ส่งข้อความไปขอบคุณหน่วยงานว่า...
"เทศบาลตำบลห้างฉัตรแม่ตาลที่ได้ช่วยเหลือนำน้ำไปให้ผมได้ใช้ในบ่ายวันนี้ เจ้าหน้าที่ ๓ ท่านได้ช่วยกันใส่น้ำลงถังเก็บบนดาดฟ้าและชั้นสองจนเต็ม คนแก่สามคนที่บ้านหลังนี้คงจะสามารถใช้น้ำที่ท่านให้มาอย่างประหยัดสุดไปได้อีกหลายสัปดาห์ คิดว่าน่าจะอยู่ไปได้จนฝนมาในเดือนมิถุนายน ผมรู้สึกประทับใจในความช่วยเหลือของทางเทศบาลฯ และขอขอบพระคุณอีกครั้งครับ..."
เดือนมิถุนา...ฝนมาแล้ว ผมไม่ต้องอาบน้ำสามขันอีกต่อไป!
No comments:
Post a Comment