ผมขอเขียนบล็อกต่อไปตามเรื่องตามราวเท่าที่พอจะคิดออก มีมากมายหลายเรื่องที่อยากนำมาเขียนเล่าถึงความรู้สึกและประสบการณ์เก่า ๆ หวังว่าเพื่อน ๆ คงยังไม่เบื่อนะครับ
โลกเปลี่ยนไป ก้าวไกลกว่าที่เคยคิด เจ้าโควิดฯ ทำให้ต้องติดอยู่กับที่ ไม่มีหวังที่จะได้กลับไปในอีกหลาย ๆ แห่งที่เคยไป ไม่ว่าจะเป็นบังกลาเทศเพื่อเคารพหลุมฝังศพพี่อาลี หรือเอาเงินไปให้ชายที่ผมเคยแล้งน้ำใจให้กับเขา (ปฏิเสธที่จะเพิ่มเงินค่านำทางให้สามีซื้อส่าหรีไปฝากภรรยาที่บ้าน) และที่น่าเสียดายไม่น้อยก็คือ ไม่ได้ไปกรุงพาราณสี เพื่อนั่งรถไฟแบบที่ลืมไม่ลง (unforgettable ride) ให้ได้อีกสักครั้ง
ภาพจาก instagram - ขอขอบคุณ |
ที่บ้านเราผมเห็นบางคนทำอะไรหนักนิดเบาหน่อยก็บ่นแล้ว ความอดทนยังมีไม่เท่าเพื่อนบ้านหรือในประเทศที่ผู้คนของเขาต้องดิ้นรนต่อสู้อย่างหนักเพื่อความอยู่รอด
ภาพจาก instagram - ขอขอบคุณ |
Edward Roscoe Murrow - ภาพจากวิกิพีเดีย (ขอขอบคุณ) |
Edward Roscoe Murrow* ได้เขียนไว้ว่า "Difficulty is the excuse history never excepts." ฉะนั้นโปรดอย่าได้อ้างว่ายากเย็นเข็ญใจ
No comments:
Post a Comment