ผมอยากกลับไปเยือน สปป.ลาว อีกซักครั้งสองครั้ง...ก่อนเริ่มต้น final trip
คิดว่าการได้เยือน "หลวงพระบาง" ไม่ว่าอีกกี่ครั้งก็หาได้เป็นเรื่องน่าเบื่อสำหรับชายชราจากเมืองรถม้า ผมคิดถึงอาจารย์จัตุรัส ผู้เดินทางท่องเที่ยวประเทศลาวทั้งด้วยรถยนต์และจักรยานยนต์มาแล้วเกือบทุกแขวง เมื่อเร็ว ๆ นี้ก็ยังควบแมงกะไซค์เข้าลาว ตั้งใจจะไปยาว แต่ก็ต้องกลับก่อนเพราะเจอฝนหนัก...
|
ภาพ capture จาก facebook ของอาจารย์จัตุรัส - ขอขอบคุณ
|
ค่าใช้จ่ายใน สปป.ลาว น่าจะสูงขึ้นกว่าในอดีต ไม่ว่าจะเป็นค่าที่พักหรืออาหารการกิน ประเทศนี้มีกฏหมายห้ามนักท่องเที่ยวพักกับชาวบ้าน (แม้เป็นแฟนกันก็ไม่ได้?) การค้นหาที่พัก (Accommodation Search) ตามเส้นทางที่จะไปนั้นจำเป็นอย่างยิ่งสำหรับนักเดินทางทั่วไป แต่สำหรับคนใช้จักรยานอย่างผม หากค่ำลงตรงไหน ยังไม่เจอเฮือนพัก ก็อาจอาศัย wild camping แฝงตัวเข้าป่าละเมาะ หรือหลังอาคารรกร้างริมทางซึ่งหลบเลี่ยงจากสายตาผู้คนได้ แต่ทางที่ดีควรกำหนดเส้นทางและหมายตาที่พักเอาไว้ก่อน อย่างเช่นบรรดาเฮือนพักตามเส้นทางสู่ทุ่งไหหินดังนี้...
|
ภาพจาก google street views - ขอขอบคุณ
|
|
ภาพจาก google street views - ขอขอบคุณ |
|
ภาพจาก google street views - ขอขอบคุณ |
เพื่อน ๆ ที่รักครับ...อย่าได้เสียดายเงินทองเพือหาซื้อความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ ภายหลังจากการเดินทางอันแสนเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าเลย!
|
ภาพจาก google street views - ขอขอบคุณ |
ส่วนคนรวยเขาจะนอนหลับฝันดีอยู่บนกองเงินกองทอง...ก็ช่างเหอะ!
No comments:
Post a Comment