อาการเจ็บป่วยทุเลาลงมากแล้ว! ผมกลับมาขยับตัวสานฝันต่อ ในช่วงที่ห้างฉัตรนครกำลังเติบใหญ่...
หลายปีที่ห้างฉัตรเจริญแบบค่อยเป็นค่อยไป... ตอนมาอยู่ใหม่ ๆ ต้นไม้บนเกาะกลางถนนกำลังจะตาย เค้าแก้ไขด้วยการพลิกดินแล้วปรับสภาพดินเสียใหม่ ต่อมาต้นไม้ที่ปลูกไว้ก็เริ่มฟื้นตัวงอกงาม ผมรู้สึกพอใจที่ได้มาอยู่ห้างฉัตร เมืองที่ยังคงมีความสงบร่มเย็นให้ได้ใช้ชีวิต ไม่มีตึกสูง ไม่มีทางยกระดับ (ไม่มีขโมยด้วย) ไม่กี่วันมานี้มีร้านเปิดใหม่ทำให้เสทือนถึงร้านขายวัสดุอุปกรณ์อื่น ๆ คือร้าน MR.DIY ตั้งอยู่ใกล้สี่แยกไฟแดงห้างฉัตร...
มีร้านค้าหลายร้านที่ต้องปิดกิจการ...เพราะผู้ซื้อน้อย ร้านอาหารเปิดได้ไม่นานก็ปิดตัว (หรือไม่ก็ปิด ๆ เปิด ๆ) ผมเองลืมไปแล้วว่าซื้อก๋วยเตี๋ยวถุงละครึ่งร้อยครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่?? ทุกวันนี้ทำกับข้าวกินเองมื้อละ 20 บาท! อยู่ได้ด้วยขนมปังโฮลวีททำเอง หรือไม่ก็ข้าวกล้องซึ่งไม่ต้องมีกับข้าวก็กินได้
ภาพถ่ายโดยเพื่อนคนป่าตัน - ขอขอบคุณ |
ตาแก่เมืองรถม้าใช้เวลาหลายปีเพื่อทำให้ความฝันเป็นจริง หนึ่งในเป้าหมายคือการเปิด Backpacker Hostel ให้นักเดินทางเดินดินกินข้าวแกงได้ผ่านมาพักพิงและพูดคุยเรื่องการเดินทาง...
อีกไม่นานสถานที่แห่งนี้จะเปิดต้อนรับเพื่อน ๆ นักท่องเที่ยวแบกเป้ ที่นี่เรามีเปียโนให้เล่น มีครัวให้ทำอาหาร มีจักรยานให้ขี่ เป็นจุดที่ให้ผู้เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าจากการเดินทางได้พักตั้งหลักก่อนเดินทางต่อไป...
แล้วเจอกันนะ!
No comments:
Post a Comment