ผมช่วยปรับและลองใส่ shoulder rest กับไวโอลินของน้องหญิงอีก ๒-๓ ครั้ง มันก็ยังหลุด! พอเพิ่มแรงหมุนตัวขายึดขึ้นอีกนิด เกิดเสียงดัง "เปร๊าะ" ขาข้างนั้นหลุดออกจากฐานยึด! ใช้งานไม่ได้อีกต่อไป!
ผมปลอบใจน้องหญิงว่าไม่ต้องกลัว...เดี๋ยวจะซ่อมให้ นักเรียนบอกว่า "ไม่เป็นไร" ดูท่าทางว่าคงจะสิ้นหวังแล้วว่ามันจะซ่อมได้
งั่ม ๆ วันนี้ผมซ่อมให้แล้วครับ!
ผมใช้สว่านเจาะตรงบริเวณแกนซึ่งหักไป ในที่นี้จะต้องเจาะเยื้อง ๆ เพราะตรงกลางจะเป็นแกนของขายึดซึ่งมีลักษณะเป็นเกลียว เจาะรูเรียบร้อยแล้วก็หาสกรูตัวผู้ที่มีขนาดพอเหมาะมาใส่ ใช้กาวหยอดลงไปนิดนึงแล้วขันสกรูตัวเมียอัดเข้าไป เจ้าขาที่เห็นในภาพก็จะกลับเข้ายึดติดกับฐานของมันเช่นเดิม
ส่วนขาอีกข้าง แม้จะไม่หลุดแต่ก็หลวม วิธีแก้ทำได้โดยไม่ยาก ไม่ต้องใช้กาวหยอดลงไปนะครับ เพียงแค่หาเทปพันเกลียวที่ใช้ในงานช่างประปามาพัน ๆๆ เข้าไป...
เสร็จแล้วก็ขันกลับเข้าที่ คราวนี้แน่นเลย...ไม่หลวมโผลกเผลกอีกต่อไป
นี่ไง...ประกอบชิ้นส่วนต่าง ๆ เข้าที่เรียบร้อยแล้ว!
ผมทดลองนำ shoulder rest ใส่เข้ากับไวโอลินของผม ปรากฏว่าแน่นดีครับ ไม่หลุดง่ายเหมือนแต่ก่อน!
ผมใส่สกรูตัวผู้สั้น ๆ หลอกเอาไว้อีกตัวเพื่อให้ดูดีขึ้น แม้ผลงานจะดูไม่สวยนัก...แต่ก็ทำให้เจ้า shoulder rest ซึ่งหมดสภาพแล้ว สามารถกลับมาใช้งานได้อีกครั้ง
วันนี้ช่างเหอะเขียนตรงเป้าดีจัง แล้วค่อยว่าต่อเรื่องท่องเที่ยวนะครับ!
No comments:
Post a Comment