ปั่นจักรยานถึงริมฝั่งแม่น้ำมูลเที่ยงวันพอดี ผมไปหยุดชมวิวที่ร้านอาหารเรือนแพ...
เริ่มหิวนึกจึงอยากจะกินผัดฉ่าราดข้าวซักจาน ผมเดินไปสั่งกับเจ้าของร้าน...
สาวซึ่งเป็นทั้งเจ้าของร้านและแม่ครัวแจ้งว่าทำให้กินไม่ได้เพราะเพิ่งโดนแตนต่อย เธอชี้ผมให้ดูรังแตนที่อยู่เหนือประตูห้องน้ำ บอกว่ากำลังจะเปิดประตูห้องน้ำ ก็โดนมันต่อย...เจ็บเหลือเกิน ยาหม่องก็ไม่มี ทั้ง ๆ ที่เคยพกติดกระเป๋ามาเป็นประจำ!!
โชคร้ายจัง! ผมควานหายาหม่องน้ำในกระเป๋าคาดเอว ซึ่งมักจะพกติดตัวเวลาปั่นจักรยาน อ้าว...ไม่ได้เอามาด้วยเหมือนกัน! หาอะไรไม่ได้ ผมก็นำยาดมโป๊ยเซียนออกมาแกะตูดออก ใช้น้ำยาสำรองในหลอดใส่ให้บริเวณที่เธอโดนแตนต่อย.... เป็นการแก้ขัดไปก่อน!!
เคยเขียนเกี่ยวกับยาดมโป๊ยเซียน ในหัวข้อ "เรื่องที่บางคนไม่รู้" ว่า..."เจ้าน้ำยากลิ่นหอมนั่นประกอบด้วย น้ำมันยูคาลิปตัส (8.5%) เมนทอล(42.0%) การบูร (16.4%) และ พิมเสน(6.1%)
วันนี้ผมได้อ่านจากเว็บไทยรัฐเขียนว่า...
ใครที่ถูก ตัวผึ้ง ตัวแตน หรือ ตัวต่อ ต่อย แต่ไม่มากมายถึงขั้นอันตรายถึงชีวิต มีวิธีถอนพิษแบบง่าย ๆ โดยดึงเอาเหล็กในที่ฝังในเนื้อหรือผิวหนังออกก่อน จากนั้นเอาหัว “หอมแดง” สด ทุบหรือฝานบาง ๆ ถูบริเวณที่ถูกต่อยแบบช้าๆ ไปมา หากถูกต่อยบริเวณลำคอให้ เคี้ยวหัว “หอมแดง” สด 1 หัวช้า ๆ ก่อนจะกลืนลงคอไปเลย จะช่วยให้หายปวดจากพิษได้ ถ้าเป็นแมลงกัดต่อยธรรมดา ใช้หัวสด ตำผสมเหล้าขาวพอกหายปวดเด็ดขาดมาก...
หุหุ หากรู้มาก่อนก็คงจะให้เธอเข้าไปเอาหอมแดงในครัวมาใส่แล้วล่ะ
แย่จัง... ความรู้ด้านสมุนไพรผมมีน้อยจริง ๆ
No comments:
Post a Comment