๒๑ พ.ย. ๒๕๖๓ เวลาประมาณ ๖ โมงเช้า... จากจุดเริ่มต้นบนสันเขื่อนแม่งัด (1) ผมมองไปยังจุดสิ้นสุดฝั่งตรงกันข้าม (2) ด้วยความรู้สึกสับสน!
ที่ผ่านมาเคยเอาแค่รถขึ้นวิ่งบนสันเขื่อน ถ้าเดินด้วยเท้าก็มีเพียงระยะสั้น ยังไม่เคยเดินจนสุดระยะ มองตรงไปยังจุดปล่อยน้ำ (water dischare point) และโรงไฟฟ้าที่อยู่ไกลตา ถามตัวเองว่าจะเดินไหวหรือเปล่า?
ไปถึงจุดหมายแล้วก็ต้องเดินกลับ distantly, ไม่รู้ว่าไกลเท่าใด? เหาะกลับไม่ได้! มองไปข้างหน้าเห็นมีคนอยู่บนถนนตัวเท่ามด!!
ตัดสินใจว่าไปก็ไป ผมออกก้าวเดินจนถึงแล้วได้หยุดคุยด้วย...
เป็นนักปั่่นจักรยานจากช่อแลหมู่บ้านข้างล่างนี่เอง คงจะจับกลุ่มกันออกกำลังทุกเช้าเย็น ปั่นขึ้นมาสูดอากาศบริสุทธิ์บนสันเขื่อนแม่งัด เมื่อเย็นวานก็สวนกันตอนเค้าปั่นลงไปจากเขื่อน มีคนนึงถามว่า "ลุงที่ปั่นรถพับหรือเปล่า?" ผมถือโอกาสเก็บภาพจักรยานของเขาไว้
ก่อนที่จะก้าวเดินต่อไป เลี้ยวโค้งแล้วตรงไปข้างหน้า มองเห็นท้องฟ้ากำลังทอแสง...
ในที่สุดก็ทำได้สำเร็จ ถึงจุดหมายตรงปลายเขื่อน....
เก็บภาพอย่างไม่ยั้งมือ...
ขากลับได้เห็นหนุ่มสาวขึ้นมาเดินออกกำลังบนสันเขื่อน
เจ้านกขมิ้นรู้สึกอิจฉาเป็นยิ่งนัก!!
No comments:
Post a Comment