ความในใจของตาแก่คนหนึ่ง

ตาแก่เมืองรถม้าได้ดูคลิป "รายงานสถานการณ์ผู้สูงอายุไทยซึ่งต้องเสี่ยงอยู่ตามลำพังและไร้คนดูแล" ในรายการวันใหม่ไทยพีบีเอสเมื่อวันที่ ๒๖ ต.ค. ๒๕๖๕...

 

ภาพ capture จากคลิปรายการวันใหม่ไทยพีบีเอส - ขอขอบคุณ

 

ที่ค่อนข้างสะเทือนใจ คือภาพของสองตายายวัย ๗๘ และ ๗๕ ปี ซึ่งต้องอยู่ด้วยกัน โดยมีรายได้จากเบี้ยคนชราและคนพิการรวมกันแล้วเดือนละ ๓,๐๐๐ บาท ทั้งสองคนมีลูก ๒ คนชายหญิง แต่ไม่มีใครมาดูแล สองตายายต้องดูแลกันเอง คุณตาเป็นผู้ป่วยติดเตียงต้องกินอาหารเหลว...

 

รายงานสถานการณ์ผู้สูงอายุไทยปี ๒๕๖๓ และ ๒๕๖๔ คาดว่าในปี ๒๕๘๓ ประชากรไทยจะลดลงเหลือประมาณ ๖๕ ล้านคน...

 

 

และต่อไปจะมีผู้สูงอายุที่ต้องอยู่คนเดียวจะมี ๑ ล้าน ๓ แสนครอบครัว...

วันนี้ผมได้รับคำเตือนจาก อสม. ให้ไปรับยาแทนพี่ชายที่เทศบาลห้างฉัตรในวันที่ ๒ พฤศจิกายนนี้...

 

 

พี่ชายของผมยังมิอาจกล่าวได้ว่าเป็นผู้ป่วยติดเตียง แต่ก็มีพฤติกรรมเฉกเช่นนั้น ผมเองต้องวัดความดัน วัดรอบเอว ชั่งน้ำหนัก นำไปส่งให้เจ้าหน้าที่ อสม. แล้วไปรับยาจากที่ทำการเทศบาลมาให้กิน จริง ๆ แล้วพี่ชายผมยังมีดวงตาคมโต เส้นผมดกดำเป็นมัน สามารถร้องเพลงได้เสียงดัง ในขณะที่น้องชายผมขาวเวียนหัวไม่เว้นวัน เปลือกตาหย่อนจนบางครั้งต้องออกแรงบังคับให้ดวงตาเปิดกว้าง ไม่นับอาการแข้งขาพลิก (ง้อบแง้บ) อันเนื่องมาจากอุบัติเหตทมอเตอร์ไซค์ล้มที่บ้านปงแสนทองหลายปีมาแล้ว...

 

 

จากภายนอกเหมือนจะดูว่าผมแข็งแรง สามารถให้บริการคนอื่นได้อย่างต่อเนื่องยาวนาน แต่ในใจผมรู้ดีว่าหัวใจอ่อนล้า พร้อมที่เกิดอาการที่ทำให้ต้องกลายเป็นผู้รอรับการดูแลจากผู้อื่นไปอีกคน...

ผมเคยนึกใจว่าคุณยังโชคดีนะที่มีคนอยู่ด้วยช่วยดูแล แล้วผมล่ะ? ใครจะมาดูแลผม เมื่อต้องอยู่คนเดียว เป็นหนึ่งใน ๑,๓๐๐,๐๐๐ ครัวเรือน นี่แหละคือที่มาของคำตอบว่าทำไมถึงต้องออกเดินทางก่อนที่จะไม่มีความสามารถไปยังที่ ๆ จะปิดสวิตซ์ตัวเองก่อนที่เครื่องยนต์ของร่างกายและจิตใจขัดข้อง...

 

เงินทุนที่คาดว่าจะรวบรวมได้ประมาณ ๘ แสนบาท บางท่านอาจเห็นว่ามันมาก มองว่าตาแก่คนนี้ร่ำรวย มีเงินมากพอที่จะแบ่งปันให้คนอื่นได้ใช้ แต่....เพื่อน ๆ ที่รักครับ ไม่รู้ว่ากี่สิบปีที่ผมต้องทำงานหาเงิน เล่นดนตรีหาเงินเลี้ยงตัวเอง ไม่มีโอกาสโกงหรือได้รับบำเน็จบำนาญใด ๆ ถูกหวยรวยโปก็ไม่เคย ไม่มีใครสนับสนุนด้านการเงิน มาจนถึงวันนี้ ผมคิดว่าร่างกายกำลังจะไม่ไหว เงินจำนวนนี้ไม่มากเกินไปสำหรับตอบแทนน้ำพักน้ำแรง ความเจ็บปวด ความยากลำบากตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมาหรอกครับ... 

คุณมีลูกมีหลาน คุณมีน้องชาย แต่ผมไม่มี ตาแก่คนนี้จะไม่ยอมนอนจมกองอุจจาระปัสสาวะรอวันตาย ไม่ขอรบกวนใครให้ต้องมาทำหน้าที่ผู้ดูแลพยาบาล เงินที่มีอยู่...หากใช้สำหรับสถานดูแลคนชราก็คงจะอยู่ได้ไม่นาน ผมมิได้เป็นคนมีชื่อเสียงหรือเป็นเอกบุรุษผู้ได้รับการยกย่อง ไม่สมควรแย่งชิงหรือเบียดบังงบประมาณอันจำกัดขรงรัฐแต่อย่างใด...

 

 

เป็นคนไม่กลัวเข็ม แต่ก่อนนี้ทุกครั้งที่ไปบริจาคเลือด ผมจ้องมองดูปลายเข็มเจาะทะลุหนังเข้าไปยังเส้นเลื่อดได้สบายมาก ตอนทำงานอยู่โรงพยาบาลสวนดอกเคยแอบดูการผ่าศพ สามารถเปิดตู้เย็นเก็บศพได้คนเดียว เมื่อเรียนวิชาสรีรวิทยาที่วิทยาลัยพายัพกับอาจารย์ Betsy ผมก็เจาะเลือดเพื่อน ๆ ร่วมห้องเพื่อนำไปตรวจหากลุ่มเลือดได้โดยมือไม่สั่น จิตใจผมเข้มแข็งพอที่จะกระโดดลงปล่องภูเขาไฟ หรือนั่งหลับอยู่บนกองหิมะได้อย่างไม่ยาก

 

ผมทำได้จริง ๆ นะ.. จะบอกให้ ถ้าจะต้องตัดใจจากทุกสิ่งอย่าง แล้วออกเดินทางไปยังจุดหมาย!