เช้าวันออกพรรษาท้องฟ้ามืดครึ้ม ลมหนาวสัญญาแล้วว่าจะมา... ก็มาจริง ๆ
ขึ้นมาอยู่บนดาดฟ้า ผมได้สัมผัสกับบรรยากาศที่เปลี่ยนแปลง มองไปข้างหลังบ้าน แต่ก่อนเคยมีบึงใหญ่ เคยเห็นนกยางบินมาหาปลาตั้งแต่เช้ายันค่ำ นกนานาพันธุ์ก็มาม่วนงันกันที่นี่ แต่บัดนี้ไร้เงาเหล่าวิหค มีแต่หญ้ารกปกคลุม...
ลมแรงได้ฉีกทำลายต้นไม้ซึ่งคุณเดชาเคยชี้ให้เห็นในรูปทรงที่งดงามตามหลักศิลปะ แขนข้างหนึ่งของมันได้หักลงแล้ว หมดสิ้นซึ่งความสมดุล สัดส่วนที่ลงตัว และรูปทรงชวนมอง
พร้อมที่จะเผชิญกับพิบัติภัยที่จะเกิดในไม่ช้า... สิ่งที่เห็นตั้งอยู่นั่นสำหรับผมหาได้เป็นแค่เพียงภาชนะบรรจุน้ำมันมะพร้าว แต่มันคือเทอร์โมมิเตอร์ (เครื่องวัดอูณหภูมิแบบง่าย ๆ) วันนี้น้ำมันมะพร้าวแข็งตัว แสดงว่าอากาศเย็นลงมาก (ลมหนาวมาถึงตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้ว) ดู taskbar ที่หน้าจอคอมพ์ฯ เห็นระบุว่า 29 องศาเซลเซียส!!
ไฟไหม้ทำลายล้าง ฆาตกรรมรุนแรงแผลงฤทธิ์แล้ว
อุทกภัยก็ไม่ลดลา โลกาหาความเสถียรมิได้
ระหว่างที่กำลังพิมพ์อยู่นี้ ผมได้ยินเสียงฟ้าร้องฮึม ๆ เหมือนสัญญาณเตือนต่อติด ทำให้ใจคิดไปถึงแผ่นดินไหว เคยรู้มาว่าบ้านเราอยู่ไม่ไกลแนวรอยเลื่อนพะเยาและแม่ทา
ขอสัญญาว่าจะเตรียมพร้อม เจ้าหลอดไฟที่เห็นหาได้เป็นแค่เพียงอุปกรณ์ให้แสงสว่าง แต่มันคือเครื่องวัดแผ่นดินไหว หากแกว่งไกวแค่ไหน มหาภัยก็แค่นั้น...
ฝนตกแล้วครับเพื่อน ๆ
2 comments:
คุณลุงที่เคารพครับ
รบกวนขอไฟล์เหมืองแร่เล่ม 2 ได้ไหมครับ
ขอบพระคุณครับ
ลุงเข้าใจว่ามีนะ เจ้าไฟล์เหมืองแร่เล่ม ๒ แต่หาไม่เจอ...
จะลองค้นหาในฮาร์ดดิสก์ที่มีอยู่นะ ถ้าเจอจะส่งให้ทันที แต่ถ้าไม่เจอก็ต้องขออภัยด้วยจริง ๆ ช่วงหลังมานี้พวกเอกสารต่าง ๆ มันอยู่กันไม่เป็นระเบียบเลยล่ะ...
ขอบคุณนะที่ให้ความสนใจ...
Post a Comment