อย่าให้ง่ายเกินไป!

หลังจากค้นหาทั่วบ้านมานานวัน...เช้านี้ผมก็เจอมีดพกสำหรับการเดินทางเข้าจนได้!

 

ผมมิใช่นักสู้หรือนักเลงแต่ประการใด แต่ที่ต้องมีอาวุธติดตัวในระหว่างการเดินทางด้วยจักรยานไปในที่ต่าง ๆ ซึ่งบางแห่งอาจมีอันตราย และต้องเสี่ยงกับเหตุคุกคามที่อาจเกิดขึ้นได้! ลองคิดดูว่าเมื่อกางเต็นท์นอนอยู่กลางป่าเขาแต่ผู้เดียว หากมีคนหรือสัตว์ร้ายเข้ามาทำร้าย เพื่อน ๆ จะนอนเฉย ๆ ยอมรับกรรมโดยไม่ป้องกันตัวแม้แต่น้อยเชียวหรือ???

บางครั้งชีวิตก็ต้องแลกด้วยชีวิต มิใช่ปล่อยให้ชีวิตตนเองต้องสิ้นไปด้วยการกระทำของอีกฝ่ายโดยมิได้ต่อสู้ให้สุดฤทธิ์เสียก่อน หากต้องตายก็ต้องขอให้ได้ป้องกันตัวเป็นอันดับแรก จะรอดหรือไม่รอดนั้นขอให้อยู่ในเอื้อมพระหัตถ์ของพระเจ้าที่จะทรงกำหนดให้เป็นไปตามพระประสงค์

ลืมไปเลยเรื่องปืนผาหน้าไม้ที่จะพกไปด้วย เพราะผิดกฏหมายโดยตรง บางประเทศมีโทษหนักถึงขั้นถูกแขวนคอ! แต่มีดพกเล่มเล็ก ๆ เพียงเล่มเดียว พับแล้วก็เป็นแค่เศษเหล็กก้อนเล็ก ๆ อยู่ในมือนั้น นอกจากใช้ปอกผลไม้ หั่นผัก ตัดไม้ ฯลฯ แล้วยังใช้ต่อสู้กับผู้ที่เข้ามาทำร้ายท่านได้

 

ผมเคยเดินทางพร้อมกับค้อนและอุปกรณ์ตั้งสายเปียโน ด้วยความคิดว่าอาจใช้ตั้งสายเปียโนได้ตามบ้านในชนบทที่ไม่มี piano tuner และยังสามารถนำผ่านด่านตรวจค้นเข้ามาได้ด้วยข้ออ้างที่ว่าเป็นเครื่องมือประกอบอาชีพ ในขณะเดียวกันประโยชน์หนึ่งของเจ้าค้อนเหล็กหนัก ๆ ซึ่งมีด้ามถือกระชับมือก็สามารถใช้ป้องกันตัวได้เป็นอย่างดี สุนัขดุร้ายแยกเขี้ยวขาวเข้ามาโดนแค่โป้งเดียวที่หัวก็จอดสนิท! มิใช่คนใจร้าย ผมไม่กินเนื้อสัตว์ แต่ในกรณีที่หลีกเลี่ยงมิได้ บางครั้งก็ต้องทำเพื่อเอาชีวิตรอด! เพื่อน ๆ ลองคิดอีกทีสิครับว่านอนมือเปล่าตัวคนเดียวในเต็นท์ตั้งอยู่ในสถานที่ ๆ ไม่รู้ว่ามีภัยอะไรอยู่รอบตัว กับการมีมีดพบสักด้ามอยู่ในหรือใกล้มือ อันไหนจะดีกว่ากัน?

 

ได้มีดแล้ว...ผมก็นำไปลับ ไม่ต้องให้คมจัด แค่ใช้ปอกผลไม้ได้สบาย ๆ ก็พอ!

 

FB Trip ครั้งหน้าต้องพกไปด้วยครับ!