ไปตั้งสายเปียโนให้น้องปัน... วันนี้ผมปั่นจักรยานเข้าเมืองอีกครั้งด้วยระยะทางไปกลับรวมแล้วประมาณ ๔๐ กิโลเมตร!!
"น้องปัน" เป็นลูกศิษย์เปียโนคนเดียวที่ผมภูมิใจ ได้ฟังการบรรเลงของน้องปันแล้ว ผมรู้สึกหัวใจพองโต เคยสอนมาตั้งแต่ยังตัวเล็ก เริ่มต้นจากตำรายามาฮ่าเล่ม ๒ หรือ ๓ นี่แหละ (จำไม่ได้) ตอนหลังพอนักเรียนเล่น Für Elise ได้ ก็หันไปเล่น Moonlight Sonata ตั้งแต่นั้นมาผมก็หยุดสอน เพราะนักเรียนเก่งแล้ว ผมไม่มีภูมิที่จะสอนอีกต่อไป!
เปียโนของน้องปันไม่ได้ตั้งสายมานาน ก่อนหยุดสอนผมบอกว่าจะตั้งสายให้ เพื่อว่านักเรียนจะได้เล่นอย่างมีความสุข แต่ก็ไม่มีโอกาสได้ไปทำให้สักที จากเดือนเป็นปี จากปีเป็นสองปี...สามปี ผมรู้สึกผิดจริง ๆ
วันนี้วันอาทิตย์ ไม่รู้หละ! ยังไง ๆ ก็ต้องไปทำในสิ่งที่พูดไว้ให้ได้ ผมปั่นจักรยานออกจากบ้านพร้อมกับเป้เครื่องมือแต่เช้า ถึงบ้านน้องปันน่าจะประมาณ ๙ โมง...
เปียโนยามาฮ่าของน้องปันเป็นแบบ upright รุ่น JU109 PE ผลิตในอินโดนีเซีย ใช้มือเดียวมาตลอด สภาพจึงยังดีอยู่ ไม่มีปัญหาเรื่องคีย์ค้าง พอไปถึงผมก็ลงมือตั้งสายได้เลย ไม่ต้องเสียเวลาซ่อมเหมือนเปียโนของอาจารย์ต่อที่ได้ไปซ่อมเมื่อไม่กี่วันมานี้...
พยายามปรับตัวให้เข้ากับยุคสมัย...ผมยอมรับเทคโนโลยีการวัดค่าความถี่เสียงที่ละเอียดแม่นยำและการทำงานของโปรแกรม Piano Tuner โดย TuneLab คิดว่าเมื่อมีเครื่องมือเครื่องไม้ที่ดีและมีประโยชน์...มีหรือที่จะไม่นำมาใช้? ผมวาง netbook บรรจุโปรแกรม TuneLab ไว้บนหลังเปียโน แล้วเปิดใช้งานทันที...
ดีนะที่ไม่ลืมสายสักหลาดดับเสียงไว้ที่บ้าน ผมจัดการใส่มันอย่างรวดเร็ว โดยใช้ไขควงแบนช่วยกด....
ในย่านที่อาศัยสายสักหลาดช่วย ผมตั้งเสียงสายกลางให้ครบก่อนแล้วค่อย ๆ ดึงสายสักหลาดดับเสียงออกทีละจุด ตั้งอีกสายนึงให้เท่ากับสายกลาง (ไม่มี beat)
จากนั้นก็ใช้ลิ่มยางดับเสียงสายที่ตั้งเสียงแล้ว (เส้นนอก) ดึงสายสักหลาดออก ตั้งสายที่เหลือให้เท่ากับสายกลาง...
 |
| ภาพจากอาจารย์บี |
จากบ้านน้องปัน ผมปั่นจักรยานไปโรงงานเซรามิกแสงอรุณ ตั้งใจว่าจะตั้งสายเปียโนให้คุณอารีย์ แต่พบว่าประตูรั้วปิดอยู่ จึงได้มุ่งหน้ากลับบ้าน...
วันนี้เป็นวันทำความดี ผมอยากให้ทุกคนได้มีความสุขกับเสียงเปียโนที่ไม่เพี้ยน!
No comments:
Post a Comment