ผัดขิง

วันนี้ไปเจอโปรตีนถั่วเหลืองพร้อมปรุงขนาดเบอร์ 2 ที่ห้างเทสโก้ห้างฉัตร เค้าลดราคาเหลือถุงละ ๔๔ บาท คิดถึงขิงที่มีอยู่ในตู้เย็น...ผมซื้อเจ้าหมูเทียมกลับมาด้วย ๑ ถุง!

ตั้งแต่กลับมาจากทริปล้างพิษฯ ผมใส่ใจในสุขภาพของตัวเองมากขึ้น ทุกครั้งที่ตักอาหารใส่ปากก็จะพิจารณาเสมอว่าไม่ดีต่อร่างกายหรือเปล่า?  เรื่องกาแฟ...ก็ดีใจที่เลิกดื่มมาได้เกือบ ๒ เดือนแล้ว นอกจากนั้น...ปริมาณอาหารในแต่ละมื้อก็ลดลงด้วยครับ!

ทุกวันนี้กินง่าย เน้นอาหารสุขภาพ เมื่อได้โปรตีนถั่วเหลืองมาแล้ว ผมก็ลงมือทำ "ผัดขิง" ซึ่งเป็นการผัดแบบช่างเหอะ มิใช่แบบที่เค้าทำกันนะครับ

หลังจากซอยขิงหมดแง่งได้ ๑ ชามเต็มแล้ว ช่างเหอะก็หันไปค้นดูบนหลังตู้เย็น พบว่ามีเห็ดหูหนูขาวอบแห้ง ๑ ถุงและเห็ดหอมอีกครึ่งถุงเหลืออยู่ (เป็นของฝากจากคุณพ่อน้องใบเฟิร์น)  ผมไม่ปล่อยทิ้งไว้ให้หมดอายุ... รีบนำเห็ดทั้งสองออกมาแช่น้ำแล้วหั่นใส่ชามทันที

ดูสิครับ... เหมือนกับว่าจะทำอาหารเลี้ยงตำรวจทั้งโรงพัก (แต่ตำรวจคงไม่อยากกินอาหารอย่างนี้หรอก อิอิ)

ไม่มีหอมหัวใหญ่...ไม่ใส่พริก ผมใช้ ingredient เท่าที่มีอยู่ เริ่มลงกระทะโดยการโยนขิงลงไปผัดกับน้ำมันมะพร้าวเสียก่อนเพื่อให้หอม จากนั้นก็เทโปรตีนถั่วเหลืองลงไปผัดด้วยกัน แล้วใส่เต้าเจี้ยวตราเด็กลงพุง เอ้ย...เด็กสมบูรณ์ลงกลางกระทะ....คั่ว ๆๆๆ

พอได้กลิ่นหอมเข้าเตะจมูกก็เทเห็ดทั้ง ๒ อย่างลงไปแล้วเติมน้ำตาล ได้เวลาควงตะหลิว...ถึงตอนนี้มันจะเริ่มแห้ง ก็ใส่น้ำลงไปเท่าที่เห็นว่าพอดี ถ้าชอบน้ำขลุกขลิกก็ใส่เยอะหน่อย อย่างผมชอบแห้ง ๆ ก็ใส่ไม่มาก น้ำจะถูกดูดเข้าเนื้อไปหมด...

ชิมดูว่าไม่เค็มจัด ไม่หวานเกิน ก็ใช้ได้แล้ว  โห...ได้ผัดขิง ๑ กระทะเต็มเชียวหรือเนี่ย!!

คนไทยกินข้าว ฝรั่งกินขนมปัง ทีนี้มาดูเรื่องข้าวบ้าง ผมหุงข้าวกล้องหอมล้านนา ซึ่งมีวิธีการหุงบอกที่ข้างถุงว่า 

- ข้าว ๑ ถ้วยตวง ต่อน้ำ ๒ ถ้วยตวง หรือ

- ข้าว ๑ ถ้วยตวง ต่อน้ำ ๑.๕ ถ้วยตวง แช่น้ำ ๓๐ นาที

แต่ช่างเหอะกลับหุงด้วยการใส่น้ำมากกว่านั้น  สุกแล้วเป็นอย่างนี้ครับ...  หอมฉุย! นิ่ม! กินข้าวเปล่า ๆ ก็ยังได้เลย...

ตักข้าวเก็บใส่กล่องแล้วยังเหลือเศษข้าวติดก้นหม้อ ผมแช่น้ำไว้พักนึง ก่อนที่จะขูดก้นหม้อตักออกมาเป็นข้าวต้มได้ ๑ ชามพอดี...

มื้อเย็นผมกินแค่เนี้ยก็อยู่ได้แล้ว...