ผมเคยเขียนเรื่อง ฌาปนสถานบ้านยางอ้อยหรือบ่าเห้วบ้านยางอ้อย...
สุสานบ้านปงใต้ ก็ปั่นจักรยานไปเก็บภาพมาให้เพื่อน ๆ แล้ว...
สุสานสาธารณะห้างฉัตร ยิ่งไม่ต้องพูดถึง ไปมาหลายครั้ง...
สุสานไตรลักษณ์โน่นก็เช่นกัน...
ช่วงที่ผ่านมาผมพยายามชุบชีวิตให้ซากจักรยานคันหนึ่งกลับมาใช้งานได้ (อยากให้เพื่อนที่เชียงใหม่ได้ใชัปั่นท่องเที่ยวแบบเบา ๆ ตามชนบท) วันนี้เพิ่งเสร็จเรียบร้อย
ต้องไปซื้ออาหารเย็นที่ตลาดบ้านปันง้าว (5) ก็เลยขอทดลองปั่นทดสอบซะหน่อย จากร้านเปียโนบ้านผม (1) ปั่นไปทางวัดดอนมูล (2) ข้ามถนนไปยังโรงเรียนบ้านปันง้าว (3)...
ถัดจากโรงเรียนบ้านปันง้าว (3) เป็นฌาปนสถานบ้านหัวหนอง หรือป่าเห้วบ้านหัวหนอง (4)...
พอดีมีกล้องถ่ายรูปไปด้วย ถือโอกาสเก็บภาพไว้หน่อยนะครับ...
ประตูปิดอยู่ ดูเหมือนว่าชาวบ้านจะไม่ค่อยได้มาใช้บริการที่นี่...
ผมเล็งกล้องเข้าไปในสุสาน คนขี่แมงกะไซค์ผ่านมาคงคิดว่าตาแก่บ้าหรือไง...ถ่ายฮูปปาเห้ว!!
จากใบสีเขียวแห้งเหี่ยวลง แล้วก็คงร่วงโรยลงสู่พื้น...
เพื่อนผมหลายคนจากไปแล้ว เปรียบได้กับใบไม้ที่ร่วงหล่น ตัวผมเองคงอีกไม่นาน แต่วันนี้ขอถ่ายรูปป่าเห้วไว้ก่อนละกัน......
No comments:
Post a Comment