The falling leaves drift by the window

พักนี้ไม่มีอะไรคืบหน้า! ชีวิตซึ่งต้องปรับเปลี่ยนของผมก็ยังไม่มีอะไรตื่นเต้นน่าสนใจ!

 

ไม่ได้ไปตลาดเช้าบ้านปันง้าวหลายสัปดาห์แล้ว ก็คิดถึงอยู่เหมือนกัน ทว่าตั้งแต่ไม่มีพี่ชาย...ผมก็ไม่ต้องห่วงเรื่องอาหาร ตัวเองนั้นกินอะไรก็ได้ ง่าย ๆ แบบกินเพื่ออยู่จริง ๆ

ทว่าตั้งแต่ไม่มีพี่ชาย...ผมก็ไม่ต้องห่วงเรื่องอาหาร ตัวเองนั้นกินอะไรก็ได้ ง่าย ๆ แบบกินเพื่ออยู่จริง ๆ

ภาพพี่ชายเมื่อครั้งยังมีชีวิต...

งานขยายถนนและทำสี่แยกไฟแดงบนถนนซุปเปอร์ไฮเวย์ซึ่งผ่านหน้าบ้านผม ได้หยุดการก่อสร้างมาได้หลายวันแล้ว ผมเห็นแต่กองดินและพื้นถนนที่ถูกปรับไว้

 

 

พอจินตนาการภาพสี่แยกไฟแพงในอนาคต...

 

ฝั่งตรงข้าม...ผมเห็นการขยายถนนออกไปอีก 1 เลนสำหรับรถที่จะเลี้ยวซ้ายไปเกาะคา ยังไม่อะไรเคลื่อนไหว!!

สัญญาณบ่งชัดว่าเศรษฐกิจบ้านเรามันตกต่ำขนาดไหน? บ้านเมืองเงียบ ร้านรวงปิดกิจการ หน้าห้างใหญ่มีรถจอดอยู่ไม่กี่คัน ถนนหนทางก็ว่างอย่างที่เห็น (ดีหน่อยที่ท้องฟ้ายังคงสดใส)...

จากครอบครัวซึ่งกอปรด้วยพ่อแม่ อา พี่และน้อง ตอนนี้ได้ลดจำนวนจาก 5 - 4 -3 - 2 เหลือเพียงตาแก่บ้านห้างฉัตรอยู่เพียงผู้เดียว ทรุดโทรมลงมาก...เขากำลังนับถอยหลังสู่วันสิ้นสุด

 

ทุกวันนี้มีเจ้าอู่หลงอยู่เป็นเพื่อน...

HBH (Hangchat Backpacker Hostel) ยังคงตั้งอยู่ที่นี่ (ไม่หนีไปไหน) ผมเห็นหน้าบ้านทีไรก็อดคิดถึง Deja เพื่อนผู้จากไปเมื่อปลายปีที่แล้วมิได้ ตู้รับจดหมายสีแดงก็ส่งให้มาจากพี่ดำรงซึ่งจากไปแล้วเช่นกัน

The falling leaves drift by the window... ความตายมิได้น่ากลัวเลยสำหรับผม!

red light intersection

เสียงเครื่องจักรดัง "ตึก ๆ" อยู่ตรงไซต์งานที่กำลังก่อสร้างสี่แยกไฟแดง...

 

สี่แยกไฟแดงภาษาปะกิตเรียกว่า "red light intersection"  ตาแก่บ้านห้างฉัตรเดินออกไปสำรวจดูความคืบหน้า...เห็นว่าเค้าปิดกั้นถนนที่เคยใช้ปั่นจักรยานไปซื้อของหมดแล้ว!!

 

 

เห็นรถขุดดิน (Excavator) กำลังทำงาน...

 

 

ดีนะ...ที่ยังเหลือเกาะกลางถนนซึ่งมีต้นไม้อยู่ครบ

 

ค่อนข้างตรงกับที่ผมคิดไว้ในเรื่องเกาะกลางถนนที่ยังมีต้นไม้อยู่ (2)

 

 

 

สังเวยต้นไม้ไป 5-6 ต้น ตอนนี้พอจะมองเห็นเส้นทางในอนาคต...

 

 

 

 

งานเดินไปค่อนข้างรวดเร็ว อีกไม่นานคงได้เทคอนกรีตพื้นถนนให้เชื่อมต่อกับซุปเปอร์ไฮเวย์ที่เห็น... 

สี่แยกไฟแดงตรงนี้มีพื้นที่รองรับอุบัติเหตุเพิ่มขึ้นแน่นอน! เฮ้อ...

เสื้อรัดอกสุนัข

เคยพาเจ้าอู่หลงไปเที่ยวข้างนอก...ผมต้องประสบปัญหาเกี่ยวกับการไม่เชื่อฟังของเจ้า MBF (man's best friend)

 

ตื่นเต้นกับสถานที่แปลกใหม่...มันวิ่งและดมกลิ่นไปทั่ว เรียกก็ไม่ฟัง ไล่จับก็วิ่งหนี ยิ่งไปเจอไก่ นก หรืออะไรที่เล็กกว่า เป็นต้องวิ่งไล่ให้กระเจิง หลายครั้งที่ผมคิดว่าจะไม่พามันไปไหนอีก!!

 

แต่ก็อดสงสารมันไม่ได้ จะทิ้งไว้ที่บ้านข้ามคืนหลาย ๆ วัน...ตอนนี้คงไม่ได้แล้ว!! เพื่อไม่ให้เจ้าอู่หลงวิ่งรบกวนชาวบ้านไปทั่ว...ผมต้องหาวิธี ลองแก้ไขดูก่อนด้วยการสั่งซื้อเสื้อรัดอกมาใส่ให้ สั่งจาก Shopee (วัดรอบอกดูแล้วต้องใช้ขนาด S)  ราคาไม่แพง 64 บาทไม่เสียค่าส่ง!  วันนี้ได้มาแล้วก็ทดลองสวมให้...ใส่ได้พอดี!

สายจูงนั้นมีอยู่แต่เป็นหนังเทียม โดนกัดขาดแน่...ผมคงต้องหาซื้อโซ่จูงอีกสักเส้น

 

ดีหน่อยที่เสื้อรัดอกมิได้สร้างความรำคาญให้เจ้าอู่หลงแม้แต่น้อย...

หวังว่าจะแก้ปัญหาได้ ไม่งั้นก็อดไปเที่ยวดัวยกัน...

ตัดแล้ว... เผาแล้ว!

ท้องฟ้ามีเมฆครึ้ม...ฝนที่ตกสุย ๆ เพิ่มความชุ่มชื้นให้ต้นไม้ใบหญ้า ผมพาเจ้าอู่หลงออกมายืดแข้งยืดขาอยู่หน้าบ้าน

 

 

สังเกตการณ์ความคืบหน้าการสร้างสี่แยกไฟแดงที่เคยเขียนถึงเมื่อวันก่อน... ผมได้ยินเสียงงานก่อสร้างอยู่เบื้องหน้า แต่มองไม่เห็นเพราะกองดินบังอยู่

 

ที่เห็นชัดคือต้นไม้ประมาณ 5-6 ต้นถูกตัดออกไปเพื่อทำถนนแล้ว....

 

 

นำรูปเก่าของวันวานออกมาดูเพื่อเปรียบเทียบ...

 

 

 

อย่างน้อยก็ 5 ต้นที่พรากพ้นไปจากสายตา...

 

อีกไม่นาน...สี่แยกไฟแดงคงมาตั้งอยู่ตรงนั้น!

 

 

วันนี้เก็บงานทำความสะอาด ผมนำขยะติดเชื้อทั้งหมดออกเผา เรื่องทิ้งขยะผมให้ความสำคัญมาก ไม่เคยคิดจะนำพวกกระดาษทิซซู่ แผ่นรองซับ ถุงปัสสาวะ ผ้าเปื้อนอุจจาระ ฯลฯ ยัดใส่ถุงแล้วนำไปทิ้ง ปล่อยให้รถขยะมาเอาไป ตาแก่บ้านห้างฉัตรต้องเผาเองครับ...

อาจสร้างมลภาวะบ้างนิดหน่อย ก็ต้องขออภัย...

ได้คำตอบแล้ว

วันก่อนตาแก่บ้านห้างฉัตรเคยสงกะสัยว่า "อะไรจะเกิดขึ้นตรงนี้?"  โดยคาดเดาไปต่าง ๆ นานา...กลัวว่าเขาจะมาสร้าง overpass ตรงนี้!!!

 

 

เช้านี้ได้เห็นคนงานกรมทางหลวงนำรถมาขุดดินตรงเนินหญ้า...

 

คว้ากล้องมาเก็บภาพไว้แล้วถามคนงานที่ยืนอยู่ใกล้ร้านเปียโน (1) เพื่อให้ได้คำตอบว่า "อะไรจะเกิดขึ้นตรงนี้?"

 

 

ได้คำตอบว่าจะเป็นการสร้างสี่แยกไฟแดง มิใช่สะพานลอย ผมรู้สึกโล่งอก...สอบถามว่าต้นไม้เหล่านั้นจะต้องถูกตัดออกหรือไม่?  เค้าตอบว่า "ตัดเฉพาะส่วนที่จะเป็นถนน" 

 

ผมรีบมาสำรวจใน google maps อยากรู้ว่าสี่แยกไฟแดงที่เขากำลังสร้างจะส่งผลต่อร้านเปียโน (1) เพียงใด? แล้วสถานีตำรวจเก่า (3) ที่อยู่ตรงหัวมุมจะยังคงใช้เป็นที่พักรถได้หรือไม่? และร้านข้าวซอยเชียงใหม่ (4) จะเป็นเช่นไร? 

 

ดูคร่าว ๆ แล้วคิดว่าสัญญาณไฟจราจรตรงสี่แยกเกิดใหม่นี้จะทำให้รถที่วิ่งมาต้องหยุดรอไฟแดง ความเร็วของรถวิ่งผ่านน่าลดลง (ไม่ห้อตะบึงเหมือนแต่ก่อน) ในขณะที่ปริมาณควันพิษจากท่อไอเสียคงเพิ่มขึ้นหลายเท่าทวีคูณ!!

ภาพดัดแปลงจาก depositphotos.com - ขอขอบคุณ

ทีนี้ก็นอนสูดควันกันทั้งคืนได้แล้ว!!

50 ก.ม. (ห้างฉัตร - ห้วยหล่อ - ห้างฉัตร)

นานนับเดือนที่ผมไม่มีโอกาสได้ปั่นจักรยานไปไกล ๆ เพราะต้องดูแลพี่ชายซึ่งป่วยติดเตียง

 

 

มาถึงวันนี้เมื่อภาระหน้าที่สิ้นสุด...ชายแก่เมืองรถม้าเริ่มคิดถึงการฟื้นฟูสภาพร่างกายซึ่งว่างเว้นไปนานกับการปั่นจักรยานทางไกล อยากจะรู้ด้วยว่าจะยังคงไหวหรือไม่สำหรับโครงการ final trip to ภูเขาไฟ? ขอเวลาสักครึ่งวัน...ผมชวนสหัสเดชไปเที่ยววัดห้วยหล่อด้วยกัน

 

 

ออกจากบ้าน... ปั่นไปตามทางหลวงหมายเลข 11 ก่อนข้ามสะพานมองเห็นตึกบ้านปงแสนทองที่เคยอยู่

 

ไปธนาคารกรุงไทยสาขาเขลางค์นครก่อนครับ...

 

 

จากนั้นก็ปั่นไปวัดห้วยหล่อ... ตามทางหลวงหมายเลข 1036

 

 

เลยไปถึงวัดป่าสัจจะบูชาธรรม...

 

 

  

 

ว่าจะขี่จักรยานเลียบลำเหมืองไปอีก แต่กลัวหลง!

 

 

กลับทางเก่าดีกว่า แวะถ่ายรูป "บ้านฟ่อนคลีนิก" ที่เคยพาพี่ชายมารักษา...

 

แล้วปั่นเข้าซอยไป revisit วัดบ้านฟ่อนซึ่งมีประตูโขง อุโบสถ พระเจดีย์และหอระฆังสวยงาม

 

ใช้สะพานข้ามแม่น้ำวัง เลี้ยวขวาไปบ้านหมอสม...

 

ผ่านโรงเรียนนานาชาติที่เคยสอน...

 

 

เห็นว่าถูกปิดอย่างถาวร (กำลังติดป้ายประกาศขายทอดตลาด) เสียใจนะ...รู้สึกเห็นใจ ดร.พิมลมาส โพธิ์ทอง ผู้ก่อตั้ง

 

ถึงบ้าน 5 โมงเย็น!

กลับมาปั่นทริปแรกได้ประมาณ 50 กิโลเมตร...เมื่อยและเหนี่อยน่าดู!