ตามที่ "ช่างเหอะ" ซ่อมโต๊ะคอมพิวเตอร์เก่าโดยใช้เศษไม้เท่าที่หาได้มาทำพื้นด้านบน แล้วใช้เป็นพื้นที่ซ่อมแอ็คคอร์เดียนและวิทยุ-เทปโบราณจนสำเร็จไปแล้วนั้น...

ทีแรกตั้งใจว่าจะโป้วและไสพื้นด้านบนให้เรียบก่อนลงสีถนอมเนื้อไม้ ตอนนี้เปลี่ยนใจแล้วครับ เห็นว่าไม่มีประโยชน์ ไม่คุ้มค่ากับการเสียเวลามานั่งทำงานไม้ ผมเอาผ้าปูโต๊ะเก่ามาปู เปลี่ยนโต๊ะซ่อมวิทยุและเครื่องดนตรีเป็นโต๊ะทำงานซ่อมกล้องถ่ายรูป
จะอยากได้อะไรที่งดงามแลน่าชื่นชมอีกล่ะ? ในเมื่ออีกไม่นานผมก็ตายแล้ว ต้องละทิ้งทุกอย่างไปด้วยเวลาที่เหลืออยู่อีกแค่ 6-7 ปี ไม่สมควรถูกเบียดบังเอาไปอย่างไร้ค่า ขอมีความสุขอยู่กับข้าวของเครื่องใช้เก่า ๆ ที่มีอยู่ด้วยความเรียบง่าย...น่าจะดีที่สุด

ตั้งแต่เมื่อวาน...ผมย้ายจากการนอนชั้นสองกลับขึ้นมาอยู่ชั้นสี่ตามเดิม (เหมือนเมื่อครั้งยังมีอู่หลงคอยปลุกให้ลุกจากที่นอน) เพียงแต่หันหัวเตียงไปทางทิศตะวันออกและทำความสะอาดให้หายใจได้สะดวกก็พอ...


วันนี้ทำขนมปังถั่วเลนทิลได้มาเป็นที่น่าพอใจ มื้อเช้าผมกิน 1 แผ่นกับข้าวโอ้ต 2 ช้อนกับนมผง 2 ช้อน...

ทำครั้งนึงกินได้ 1 สัปดาห์...
ส่วนมื้อกลางวัน ผมทำหมี่ขาวราดหน้าซึ่งอยากกินมานานแล้ว โดยใช้ผักกาดขาวที่ซื้อมาในราคา 10.25 บาท... (จากนั้นก็ไม่กินอีกจนถึงวันรุ่งขึ้น)

ช่วงบ่ายผมหางานมาทำได้เสมอ วันนี้ถึงเวลาได้ฤกษ์ล้างระบบกรองน้ำที่ผมทำขี้นใช้เองดังนี้...
จากน้ำประปาหมู่บ้าน ---> ผ่านไส้กรอง PP (1) และเครื่องกรอง 5 ไส้กรอง (2) มาเข้าชุดกรองน้ำชุดแรก (3) โดยมีลูกลอยคอยปิดเปิดอัตโนมัติ จากนั้นก็เปิดลงถังน้ำดื่ม 20 ลิตรที่ล้างสะอาดแล้ว ต่อสายดูดน้ำขึ้นมายังชุดกรองน้ำชุดที่สอง (6) โดยปั้มขนาดเล็ก มาสิ้นสุดที่ก๊อกน้ำสุดท้าย (7) ตั้งแต่ขั้นตอนที่ 1 ถึง 7 เป็นระบบปิด...ป้องกันการปนเปื้อน (contamination)

จากชุดกรองชุดที่สอง (6) ต้องใช้มือเปิดน้ำจากก๊อก (7) ลงเหยือกกรองน้ำ Stiebel Eltron (8) ก่อนนำใส่ขวดแก้ว...
ไม่รู้เหมือนกันว่าน้ำที่ใช้ดื่มกินมาเกือบ 10 ปีจะบริสุทธิ์ได้เท่ากับน้ำดื่มที่วางขายตามร้านหรือเปล่า?
ไม่เป็นไร ยังไง ๆ ก็ใช้ดื่มได้ ผมคงไม่ตายเพราะดื่มน้ำไม่สะอาด!!
No comments:
Post a Comment