Farewell to Tokina 60-300 mm

เมื่อวานนี้...ช่างเหอะใช้เวลาเกือบครึ่งวัน พยายามล้างเลนส์มือหมุนที่ซื้อมาด้วยความโง่เขลา

 

 

เกิดมาไม่เคยมีเลนส์ซูมใช้ เห็นเจ้า Tokina 60-300 mm มือสองประกาศขาย เลยยอมควักกระเป๋าสั่งซื้อ พอได้เลนส์มาก็เห็นว่าสกปรก มัว มีราขึ้น ผมรู้สึกเสียใจอยู่ไม่น้อย แต่ก็ต้องทำใจ เพราะความเซ่อของตัวเองแท้ ๆ  

 

 

ถ้ามีโอกาส ผมก็เอาเลนส์ขึ้นรามาใช้กับเจ้า D50 ขอเพียงสุขใจกับการได้ใช้เลนส์ซูมเหมือนเพื่อน ๆ บางคนเท่านั้น...ภาพที่ได้มาก็งั้น ๆ 

 

 

หาไขควงตัวเล็ก ๆ ได้...ผมถอดเอาเลนส์ออกมา (ได้เฉพาะบางส่วน) ด้านหลัง 1 เลนส์ ใช้กระดาษเช็ดเลนส์ทั้งแบบเปียกและแห้งทำความสะอาด ก็พอดูดีขึ้น แต่เนื้อเลนส์มันเสื่อมหมดแล้ว ไม่สามารถทำให้มันใสปิ้งได้!!  

 

ด้านหน้าเลนส์...ถอดยากกว่า ไม่มีเครื่องมือ ผมอาศัยใจกล้าเพราะไม่มีอะไรต้องเสียแล้ว แกะเอาเลนส์ออกมาได้ พบว่าทั้งเป็นรอย ทั้งมัว และไม่มีทางที่จะทำให้มันกลับมาใสสะอาดได้เลย

 

 

ประกอบกลับเข้าที่แล้วใช้เวลาคิดอยู่พักใหญ่ ในที่สุดผมก็ตัดสินใจเลิกใช้เลนส์ตัวนี้ ถือมันลงไปชั้นล่าง แล้วเก็บตั้งไว้ในตู้ ปล่อยให้เป็นเรือที่ปลดระวาง จะไม่หยิบขึ้นมาใช้อีกต่อไป 

 

 

ผมตายเมื่อไหร่ ใครจะเอาไปทำอะไรก็เอาไปเหอะ...

 

 

ก่อนเดินกลับขึ้นมา เก็บภาพกรงที่ซื้อมาให้อู่หลงไว้บานนึง... 

 

ถ้าวันนี้ยังมีอู่หลง ผมคงมีความสุขมาก ๆๆๆ

จินตนาการเห็นภาพอู่หลงจ้องสายตาลงมา มันใสซื่อ บริสุทธิ์ เปี่ยมด้วยความจงรักภักดี... ตาแก่น้ำตาไหลอีกแล้ว