ทั้งสำเร็จและล้มเหลว

วันก่อนผมเขียนเรื่อง "ซ่อมตู้เย็น - ช่วยเขกหัวผมที"  บอกว่าต้องรอให้ได้ลวดเชื่อมอลูมิเนียมทองแดงที่สั่งจากเมืองจีนเสียก่อน ถึงจะได้ทดลองเชื่อมอุดรูรั่วบนแผงทำความเย็น...

วันนี้ลวดเชื่อมมาแล้วครับ...

มีฟลักซ์ในตัวด้วย...

อยากจะเล่าถึงประสบการณ์สักหน่อย ก่อนอื่นก็ต้องยอมรับว่าไม่เคยทำงานเชื่อมแบบนี้เลย เคยแต่บัดกรีโดยใช้หัวแร้งและตะกั่วตอนซ่อมวิทยุต่อแอมป์ฯ  เชื่อมเหล็กก็ไม่เป็น หุหุ ดันจะมาคิดเชื่อมอลูมิเนียมโดยใช้ปืนยิงแก๊สราคา ๘๐ บาท...

ใคร ๆ ก็บอกว่าเชื่อมช่อง freeze เป็นเรื่องยากสำหรับช่างมือใหม่ ผมลองทำดูแล้ว ต้องยอมรับว่ากว่าจะทำได้ก็สิ้นเปลืองทั้งเวลา แก๊ส และลวดเชื่อม เสร็จแล้วทดสอบด้วยฟองสบู่ ทีแรกก็ไม่เห็นมีอะไร ผมเติมน้ำยาแล้วเดินเครื่อง ช่องฟรีซเย็นขึ้นมา แต่ดีใจได้ไม่นานก็ต้องเศร้า เพราะน้ำยารั่วออกมาตามตามด ในที่สุดที่เติมเต็มไว้ก็หายหมด!...

แผงทำความเย็นเชื่อมยากเพราะมีสีเคลือบ (แม้จะทำความสะอาดแล้วก็ตาม) อีกประการคือต้องเชื่อมในพื้นที่ที่มืดและแคบ นอกจากนั้นเจ้า flame gun ราคาถูกที่ผมใช้ก็ไม่เหมาะ ลวดเชื่อมก็คงไม่ใช่อย่างดี เชื่อมไปเชื่อมมา...ในที่สุดปืนก็พัง

มันเหมาะสำหรับงานครัวมากกว่าครับ จริง ๆ แล้วควรใช้เครื่องเชื่อมแก๊สที่มีประสิทธิภาพที่ช่างอาชีพใช้ หรือไม่ก็เอาเป็นแบบนี้ก็ยังดี...

ซ่อมตู้เย็นครั้งนี้ ผมต้องตัดต่อท่อเติมน้ำยาของคอมเพรสเซอร์ด้วยครับ...

เวรกรรมอีกแย้ว...ช่างเหอะไม่มีที่ตัดท่อทองแดงแบบที่เค้าใช้กัน!

ภาพจาก mounbumrungsil-air.blogspot.com (ขอขอบคุณ)

ต้องเอาเลื่อยตัดกิ่งไม้มาตัด เพื่อต่อด้วยเจ้าตัวนี้...

มันคือวาล์วลูกศรขนาด ๑/๔ นิ้ว (ซื้อมาตัวละ ๑๕ บาท) สวมเข้าด้วยกันแล้วเชื่อมด้วยลวดเชื่อมโดยใช้ปืนยิงแก๊ส อันนี้จะเชื่อมได้ง่ายหน่อย เพราะมีพื้นที่ทำงานกว้าง ไม่ต้องกลัวด้วยว่าไฟแรงจะทำให้ชิ้นงานทะลุ (เวลาเชื่อมเอาผ้าชุบน้ำชุ่ม ๆ มาวางกันไว้รอบ ๆ ด้วยนะ)  ไม่ยากครับ เผาด้วยปืนไฟแล้วใช้ลวดเชื่อมแหย่เข้าไป มันก็ละลายไหลเข้ายึดประสานท่อทองแดง...

ที่เห็นสีขาว ๆ คือครีมอาบน้ำที่เอามาทดสอบว่ารั่วหรือเปล่า? ถ้าไม่มีฟองอากาศผุดขึ้นมาก็น่าจะใช้ได้...

เชื่อมท่อเติมน้ำยาประสบความสำเร็จ แต่ช่องฟรีซยังคงล้มเหลวครับ! หัวพ่นแก๊สก็พังไปแย้ว...