Monday, February 12, 2024

ไปโฮงยา!

"โรงพยาบาล" บ้านผมเรียกว่า "โฮงยา" แต่ที่ลาวเรียกว่า "โฮงหมอ"!

 
โรงพยาบาลห้างฉัตรคือที่พึ่งของผมและพี่ชาย วันก่อนไปรับยาจิตเวชที่ห้องเบอร์ 12 ให้พี่ชาย และก่อนหน้านั้นก็ต้องไปเจาะเลือดและรับยาสำหรับตัวเอง ผมก็ได้เจ้า Bruiser นี่แหละที่พาไป...
 



ไปถึงโรงพยาบาลประมาณ 6 โมงครึ่ง พบว่ามีคนไปนั่งรออยู่หน้าห้องก่อนแล้ว 3 คน...ผมวางเอกสารลงในตะกร้าบนเคาน์เตอร์แล้วนั่งรออยู่ภายใต้หลังคาโค้ง...
 

การรอเป็นชั่วโมง ๆ นั้นผมชินซะแล้ว! ไปเที่ยวต่างแดนเคยต้องนั่งรอรถโดยสาร เรือบิน หรือรถไฟนานหลายชั่วโมง ที่โรงพยาบาลห้างฉัตรเจ้าหน้าที่ห้อง Lab มาทำงาน 8 โมงเช้า ผมก็แค่นั่งรอชั่วโมงครึ่งเอง หนังสือ The Log from The Sea of Cortez เขียนโดย John Steinbeck ช่วยผมได้เป็นอย่างดี!

เป็นหนังสือเก่าที่ผมสะสมไว้นาน (พิมพ์ครั้งที่สองเมื่อปี 2507) อายุของมันคือ 60 ปีเต็ม...

ได้คิวเจาะเลือดลำดับ 4... ผมเจาะเลือดเสร็จก็ไปที่คลินิกผู้ป่วยเรื้อรังซึ่งเคยไป ทำการวัดความดันโลหิต ส่วนสูง น้ำหนัก และรอบเอวด้วยตนเองแล้วรอซักประวัติ หลังจากนั้นก็ต้องรอจนกว่าผลเลือดจะออก(ประมาณ 10.00 น.) จึงจะได้พบแพทย์  นั่งรอ 1 ชั่วโมงครึ่งก็ต้องอาศัย Steinbeck ต่อไป...

ได้พบแพทย์เวลาประมาณ 10 โมงกว่า ๆ ผมขอ off ยาโรคหัวใจ Atendol คุณหมอยินยอม...แต่กลับเพิ่มยาสแตตินลดไขมันให้มา (ผล Cholesterol = 243 mg/dl Triglyceride = 146 mg/dl HDL 77 mg/dl LDL = 160 mg/dl) ซึ่งจริง ๆ แล้วผมก็ไม่อยากกินยาลดไขมันสักเท่าไหร่ แต่ก็เชื่อหมอครับ...รับยาสแตตินมาแทน Atendol ตกลงแล้วยาที่กินแต่ละวันก็ยังคงมีจำนวนเท่าเดิม!! 

พบแพทย์ได้รับใบสั่งยามาก็แค่ 10 โมงครึ่ง ผมต้องเอาเจ้าสมุดประจำตัวคนไข้ไปยื่นให้พยาบาลที่เคาน์เตอร์ เพื่อให้เค้ากรอกข้อมูลอะไรไม่รู้ลงคอมพ์ฯ (ตามนโยบายใหม่)  จากที่เคยนั่งรอแค่ 10-20 นาที วันนี้ผมต้องรอประมาณ 1 ชั่วโมงกว่าจะได้ใบสั่งยาไปยื่นที่ห้องยา... ตาแก่บ้านห้างฉัตรปั่นจักรยานกลับถึงบ้านก็เที่ยงวันพอดี  สรุปแล้วไปโรงพยาบาลยุคหมอชลน่าน วันนี้ผมใช้เวลาไปทั้งหมด 6 ชั่วโมงเต็ม!


ยิ่งปรับปรุงระบบ...คนไข้ยิ่งต้องรอนาน (ฮา)

No comments: