น้ำประปาหมู่บ้านในส่วนที่ส่งมายังบ้านผมมีปัญหา มันหยุดไหลมาเป็นอาทิตย์แล้ว การที่ต้องอยู่ในสภาพขาดแคลนน้ำนับเป็นความลำบากที่ไม่คาดคิดมาก่อน!!
หลายวันแล้วที่ผมต้องปรับตัวเป็น "มหา ๕ ขัน" ยืนอยู่ในกะละมัง ตักน้ำที่เหลืออยู่ก้นถังอาบแล้วเก็บน้ำใช้แล้วเอาไว้ราดส้วม ผมไม่อยากพูดถึงเสื้อผ้าและถ้วยชามไม่ได้ซักล้างที่กองพะเนิน...คิดว่าผู้มีประสบการณ์คงเข้าใจดี! ก่อนไปเชียงใหม่ผมก็เห็นเจ้าของโรงกลึงข้างบ้านกับลุงหยัด (ผู้ดูแลระบบประปาหมู่บ้าน) ช่วยกันค้นหาสาเหตุ...
ต่างคนต่างขบคิด...
ผู้ใหญ่บ้านคนใหม่ก็มาหาทางแก้ไข...
แต่ก็ไม่สามารถช่วยเหลือลูกบ้านผู้ทุกข์ยากกับปัญหาไม่มีน้ำใช้ได้ ลุงหยัดเองก็จนด้วยเกล้า เจ้าของโรงกลึงถอดใจบอกว่าจะจ้างคนมาเจาะน้ำบาดาลราคาแสนสอง...
ผมไปอยู่เชียงใหม่ ๓ วัน ๒ คืน กลับมาลำปางก็ยังคงเห็นว่าน้ำไม่ไหล!! วานนี้วันเสาร์ต้องบอกงดสอนนักเรียนทั้งหมด ขอใช้เวลาร่วมมือกับคุณวิโรจน์ (ร้านลำแต้) หาทางแก้ไขกันเองตามประสาผู้ถูกตัดหางปล่อยวัด! ในที่สุดปัญหาก็ได้รับการแก้ไข คุณวิโรจน์ (เสื้อยืดลายเขียว) ค้นพบจุดที่น้ำรั่วซึม...
ก่อนค่ำน้ำก็มาตามปกติ...
ได้ล้างถ้วยล้างชามแย้ว...
เช้าวันนี้ก็ได้ซักผ้า....
สงสารก็แต่ต้นตะไคร้ ใบโหระพา ที่ต้องตายเพราะขาดน้ำ...
เช้านี้ส่วนที่ยังไม่ตายก็ได้รับน้ำหล่อเลี้ยง...
เมื่อวานนี้ตอน ๕ โมงเย็นผมไปขอเงินมัดจำค่าท่อพีวีซีคืนจากร้านจำหน่ายวัสดุก่อสร้าง รู้สึกขอบคุณ "คุณวิโรจน์" ผู้ที่ช่วยให้ประหยัดเงินไว้ได้หลายพันบาท!
No comments:
Post a Comment