ตึกผู้ป่วยใน โรงพยาบาลห้างฉัตร ลำปาง

หลังจากเฝ้าไข้ ๑ คืนที่โรงพยาบาลเขลางค์นคร-ราม ผมก็ต้องไปเฝ้าไข้ที่โรงพยาบาลห้างฉัตร ลำปาง อีก ๑ คืน  

 

โรงพยาบาลห้างฉัตร คือโรงพยาบาลประจำอำเภอที่ผมไปรับการรักษาฟรีโดยใช้สิทธิผู้สูงอายุ เมื่อย้ายบ้านมาอยู่ห้างฉัตรผมก็ไปตรวจรักษาที่โรงพยาบาลแห่งนี้ เป็นคนไข้คลินิกพิเศษ ได้รับยามากินทุก ๒-๓ เดือน และได้รับการตรวจเลือดและปัสสาวะปีละครั้ง ผมเว้นจากการไปโรงพยาบาลมาได้เกือบปี หลังจากเลือกที่จะใช้วิธีควบคุมอาหารและดูแลตัวเอง แต่แล้วเมื่อไม่กี่เดือนมานี้เริ่มรู้สึกว่าจำเป็นต้องไปรับการรักษาอีกครั้ง ผมกลับไปโรงพยาบาล เพื่อรับยา Clopidogrel (ยาต้านการแข็งตัวของเลือด) และยา Anapril (ยารักษาภาวะความดันโลหิต) มากิน

การไปโรงพยาบาลห้างฉัตร ทำให้ผมได้เห็นการเปลี่ยนแปลงในด้านบวก ไม่ว่าจะเป็นการปรับปรุงระบบเวชระเบียน การใช้ระบบออนไลน์ไม่ต้องให้คนไข้ถือ opd card  การส่งผลทางคอมพิวเตอร์ การจ่ายยา การตรวจรักษา และอื่น ๆ  แต่ที่ผมอยากจะกล่าวถึงในวันนี้คือเรื่อง "ตึกผู้ป่วยใน" (1) ซึ่งเพิ่งจะมีโอกาสได้เข้าไปสำรวจและอยู่ในนั้น ๑ คืน...

ถึงจะมีกล้องถ่ายรูปในมือถือ แต่ผมก็ทำตามระเบียบ คือไม่บันทึกภาพภายใน มีเพียงระหว่างนอนเอนหลังอยู่ตรงระเบียงนอกวอร์ด ก็เลยแอบกดชัตเตอร์ ๓-๔ แชะ เก็บภาพมาอวดเพื่อน ๆ

อยากให้เห็นระบบการแยกขยะที่ดี ซึ่งแบ่งออกเป็น ขยะทั่วไป ขยะเปียก ขยะรีไซเคิล และ ขยะอันตราย...

รู้สึกพึงพอใจมาก ๆ กับประสบการณ์ที่ได้รับจากตึกผู้ป่วยใน ซึ่งเป็นแค่เพียงอาคารชั้นเดียว (1) เข้าไปทางด้านซ้ายมือจะเป็นห้องรวมสำหรับผู้ป่วยหญิงและชายอย่างละห้อง ตรงกลางเป็นห้องปฏิบัติงานของพยาบาล ทางด้านขวาเป็นห้องพิเศษ (ไม่ได้นับว่ามีกี่ห้อง คิดว่าไม่น่าเกิน ๖ ห้อง) ห้องรวมแต่ละห้องมี ๑๐ เตียง++ ห้องน้ำและระเบียงอยู่ด้านข้าง แต่ละเตียงมีม่านรูดเพื่อปิดบัง... 

อะไรคือสิ่งที่ผมประทับใจ? อย่างแรกคือการดูแลเอาใจใส่ของพยาบาล รวมทั้งเจ้าหน้าที่ทุกคน ซึ่งส่วนใหญ่จะพูดคำเมืองกับคนไข้ ไม่มีเสียงตวาดหรือสีหน้าไม่พอใจ ต่างกับที่โรงพยาบาลศูนย์ฯ ซึ่งพอหมดเวลาเยี่ยม รปภ. ก็จะขึ้นมาไล่ แต่ที่นี่อนุญาตให้ญาติอยู่ไปเหอะ จะปูเสื่อนอนเฝ้าข้างเตียง (อย่างที่ผมและคนอื่น ๆ ทำ) ก็ไม่มีใครว่า ทั้งคนเฝ้าไข้ คนไข้ แต่ละเตียงต่างทักทายและช่วยเหลือกัน ไม่มีใครถือตัว ตอนสาย ๆ มีแพทย์มาราวด์ ก็เป็นหมอหนุ่มพูดจาคำเมืองม่วนแต้ม่วนว่า!  ตอน discharge มีเภสัชกรมาจัดยาฟรีให้ถึงวอร์ด ให้คำแนะนำเป็นอย่างดี

ผมเคยนึกอยากเข้าดูภายในตึกผู้ป่วยใน เพื่อจะได้รู้ว่าอีกหน่อยตัวเองเข้ามานอนรักษาตัวจะเป็นเช่นไร ตอนนี้ผมได้เห็นแล้ว...บอกได้ว่าไม่มีที่ไหนดีเท่านี้อีกแล้ว (สำหรับผมน่ะ) โรงพยาบาลอะไรกัน? มีที่จอดรถกว้างขวาง อยู่ด้านหน้าตึก OPD และด้านข้างตึกผู้ป่วยใน แค่เดินใกล้ ๆ ก็ถึงแล้ว (อย่างเนี้ยไม่สามารถหาได้ในโรงพยาบาลศูนย์ลำปาง โรงพยาบาลมหาราชที่เชียงใหม่ หรือโรงพยาบาลอื่น ๆ) นอกจากนั้นที่นี่ยังถูกโอบล้อมด้วยต้นไม้สีเขียวเย็นตา ผมหายใจได้โล่งปอดดีแท้!

หากยังคงใช้ชีวิตบั้นปลายอยู่ที่ห้างฉัตร ผมคงไม่พ้นที่จะได้มานอนมองต้นไม้เหล่านี้ยามเมื่อมาแอดมิท!