ไม่อยากตกยุค

 ในสายตาชาวโลก ทุกวันนี้มีเรื่องให้ติดตามมากมาย ทั้งข่าวจริงข่าวเท็จ ข่าวดีข่าวร้าย!

เพื่อน ๆ ที่รักครับ.... ผมรู้สึกว่าเวลาเหลือน้อยเต็มทีแล้ว แต่ละนาทีมีค่าสำหรับผม ด้วยเหตุนี้จึงต้องอ่านมากขึ้น เขียน(ด้วยปากกา)มากขึ้น เฝ้าศึกษานวัตกรรมใหม่ ๆ แต่ก็ยังไม่ละทิ้งความระแวดระวังในเรื่องของภัยพิบัติอย่างต่อเนื่อง ทุกวันนี้ก่อนหลับตานอน ผมจะต้องอ่านหนังสือจากเจ้า Kindle (E-book reader) รุ่นเล็กสุดซึ่งซื้อเงินผ่อนมาเดือนละ ๓๓๐ บาท โดยใช้เงินเบี้ยผู้สูงอายุที่เค้าให้มาซื้ออาหารให้กับท้องแต่ผมขอแบ่งมาซื้ออาหารให้สมองซึ่งโหยหามากที่สุดเป็นอันดับหนึ่ง

สำหรับงาน DIY นั้นก็มีให้ทำอย่างต่อเนื่อง เสียแต่ว่าหาเวลาได้ยากเหลือเกิน ผมอยากจะเขียนบล็อกทิ้งไว้ให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ด้วยมากกว่า วันนี้อยากจะเขียนถึง final trip ซึ่งแน่นอนอยู่แล้วว่าผู้ร่วมเดินทางของผมคือเจ้ายักษ์ขาวหรือสหัสเดชะ* ซึ่งขณะนี้กำลังอยู่ระหว่างการชุบชีวิต...

  

 

ส่วนอุปกรณ์พักแรม (camping gear)ก็เตรียมไว้ครบแล้ว ไม่ว่าจะเป็นเต็นท์ ถุงนอน เปลญวน เสื่อปูนอน ผ้าคลุมกันฝน ฯลฯ ผมคงไม่หาอะไรมาเพิ่มอีก (มีแต่จะเอาออก!) คิดถึงตอนเดินทางไปต่างประเทศครั้งแรก ผมมีของไปด้วยไม่กี่อย่างเอง เป็นดั่งเช่นฤาษี ใช้กะลาใส่อาหาร เสื้อผ้าไม่กี่ชิ้น แต่ต้องพกฟิล์มถ่ายรูปไป ๖ ม้วน จะกดชัตเตอร์เก็บภาพแต่ละทีต้องคิดแล้วคิดอีก เพราะมีฟิล์มอยู่เท่านั้นเอง ไม่เหมือนปัจจุบันนี้ memory card 32 GB ตัวเดียวบรรจุได้นับพันนับหมื่นรูป!!...

ดีใจครับที่เกิดมาแล้วอยู่ทันได้ใช้ของมหัศจรรย์ในยุคดิจิตัล ภูมิใจเหลือเกินที่ตัวเองไม่ตกยุค  ผมประกอบคอมพิวเตอร์โดยใช้การระบายความร้อนด้วยของเหลว (liquid cooling system) ด้วยตนเอง ใช้คำสั่งด้วยเสียงในแอบ Google Assistant ก็ได้ ตอนนี้ก็เริ่มอัพเดทปรับปรุงการเขียนบล็อกให้ดูดีขึ้น!

 

เพื่อน ๆ คิดว่าผมควรจะใช้ชีวิตอย่างไรดี ให้คุ้มค่าทุกนาทีที่ยังมีลมหายใจอยู่ครับ? 

---------------------------------------------------------------------

*รากษส (อ่านว่า ราก-สด)กายสีขาวเจ้าเมืองปางตาลผู้มี ๑,๐๐๐ หน้า ๒,๐๐๐ มือ ร่างกายสูงใหญ่ดั่งเขาอัศกรรม มีกระบองวิเศษที่พระพรหมประทานให้มีฤทธิ์คือต้นชี้ตายปลายชี้เป็นและได้รับพรเมื่อข้าศึกหรือศัตรูเห็นต้องหลบหนีไปด้วยความกลัว