ทำที่วางเตาแก๊สร้านเปียโน

 อากาศยังคงร้อนจัด!

 

ผมมีวิธีการวัดระดับความร้อนอยู่ 2 อย่างคือ หนึ่ง...ออกไปที่หน้าอ่างล้างจานในครัวหลังบ้าน ยืนให้ชิดกับหน้าต่าง ถ้ายังสัมผัสได้กับไอแดดร้อนผ่าวที่แผ่เข้ามา ก็ไม่ต้องสงสัยเลยว่าอากาศข้างนอกนั้นเหลือจะทน (unendurable) 

 

หรือไม่ก็ลองขึ้นไปสัมผัสกับแสงแดดโดยตรงบนดาดฟ้า หุหุ ขนาดต้นไม้ยังตายเรียบ กล้วยตากใช้ได้เพียงแค่ 2-3 แดด หากออกไปปั่นจักรยานเดินทางไกลตอนนี้ รับรองว่าสุกก่อนถึงจุดหมายปลายทางเป็นแน่แท้...

 

สอง...ดูปริมาณของคนที่ขับขี่ยานพาหนะสองล้อไปมาบนทางหลวงลำปาง-เชียงใหม่ แต่ก่อนผมเคยเห็นนักปั่นจักรยานท่องโลกพร้อมสัมภาระเต็มพิกัดขี่ผ่านหน้าบ้านแทบทุกวัน...(อย่างน้อยก็หนึ่งคน) แต่เดี๋ยวนี้เป็นปี ๆ มาแล้วไม่เคยเห็นแม้แต่คนเดียว! 

 

Smog หรือหมอกควันดูเหมือนว่าจะลดปริมาณลงบ้างแล้ว หลังจากมีฝนเทลงมาขับไล่ แต่กระนั้นมลภาวะก็ยังคงมีอยู่ไม่น้อย 

ที่จะได้เห็นท้องฟ้าสีครามสดใสกับภาพภูเขาทะมึนอยู่ไกลสุดสายตานั้นช่างเป็นเรื่องยากเสียจริง!

การวัดสภาพอากาศสองวิธีบอกให้ผมอยู่บ้าน ช่วงนี้ให้เลิกคิดที่จะออกไปเสี่ยงกับความร้อนบนท้องถนน...

ภาพจากรายการเรื่องเล่าเสาร์-อาทิตย์ (ขอขอบคุณ)

ผมหันกลับไปทำงาน ติดตั้งระบบเสียงสำหรับวิทยุออนไลน์ ใกล้ครบสมบูรณ์แล้ว ยังขาดอยู่แค่เพียงไมโครโฟน

ส่วนเรื่องระบบภาพที่จะถ่ายทอดให้เห็นการเล่นเปียโนหรือหีบเพลงและร้องเพลงนั้น...คงต้องรอกันต่อไป!

อ่อ...เมื่อวานนี้ติดตั้งที่วางเตาแก๊สเพื่อประกอบอาหารสำหรับร้านเปียโน ผมตัดแผ่นเหล็กซึ่งนำมาจากชั้นตู้เก็บเอกสาร ขัดสนิม ทาสี และวางเข้ากับขารองรับที่ทำเตรียมไว้เมื่อสองวันก่อน ภาพอย่างที่เห็นครับผม

รอก่อนนะ... เพื่อน ๆ ที่อยากมานั่งฟังเพลงหรือคุยกันที่ร้านเปียโน ห้างฉัตร!