อาการเจ็บหัวเข่าข้างซ้ายซึ่งได้มาจากการตกกะไดในขณะขึ้นทาสีที่หน้าบ้านร้านเปียโนยังคงตามมาเล่นงานอย่างต่อเนื่อง แม้จะทุเลาลงบ้างแล้วก็ตาม
ขณะเดียวกันเข่าข้างขวาที่คุณหมอท่านหนึ่งเคยบอกว่าเอ็นขาดก็ฉกหาโอกาสที่จะซ้ำเติมการเดินของตาแก่เมืองรถม้าอยู่บ้างเป็นครั้งคราว....
ทั้งสองขาสองเข่าล้วนได้รับมาจากอุบัติเหตุ...ผมไม่คิดมาก สังขารล้วนอนิจจัง จะไปเอาอะไรกันมาก เช้านี้ก็ยังปั่นจักรยานพาเจ้า Briuser ไปตลาดบ้านปันง้าวเหมือนเช่นเคย
ตั้งใจไว้เมื่อวานนี้ว่าจะปั่นจักรยานไปเมืองยาวแลเสริมงาม แต่ขอรอดูบรรยากาศเมฆฝนบนท้องฟ้าก่อน hit the road ไปกับรถคันโปรด...เจ้าสหัสเดช
มีร่องความกดอากาศต่ำหรือร่องมรสุมพาดผ่านจากประเทศเมียนมาร์มายังภาคเหนือของสยามแลนด์ ดินแดนซึ่งพวกเหล่าไดโนเสาร์ยังคงเกาะติดกับอำนาจไม่วางมือให้คนรุ่นใหม่เสียที
เช้านี้ผมเห็นเมฆฝนแผ่ขยายครอบคลุมทั้งด้านทิศตะวันออกและทิศตะวันตก...
เห็นทีจะต้องรอไปอีกสักวันสองวัน! the trip should be postponed!
No comments:
Post a Comment