วันนี้ห้องเก็บหนังสือลุงน้ำชาได้ตำราวิโอล่าของซูซูกิเพิ่มมาอีก ๓ เล่ม คือ เล่ม ๓, ๕ และ ๖ นอกจากนั้นก็ยังมีโน้ตเปียโนที่ใช้เล่นประกอบบทเพลงในตำราเล่ม ๔, ๕ และ ๖
พูดถึงเรื่องวิโอล่า ผมนำไปใช้สอนวงเครื่องสายที่โรงเรียนลำปางกัลยาณี ก็รู้สึกว่าสะดวกดี เพราะสามารถสาธิตหรือเล่นร่วมกับกลุ่มไวโอลิน วิโอล่า และเชลโล่ได้โดยใช้วิโอล่าเพียงตัวเดียว กล่าวคือเวลาเล่นกับไวโอลินก็เปลี่ยนไปเล่น position 4 แต่ถ้าไปเล่นกับเชลโล่ก็อ่าน F Clef และแก้ไขในเรื่องการบอกนิ้วให้กับนักเรียน (บางตำแหน่งวิโอล่าใช้นิ้ว ๓ แต่เชลโล่ใช้นิ้ว ๔)
ทุกวันนี้ยังหาคนเล่นวิโอล่าได้ยาก ที่โรงเรียนลำปางกัลยาณีมีผู้เล่นวิโอล่าเพียงสองคน และทั้งสองคนก็มีสรีระที่ไม่ค่อยจะเหมาะสมซักเท่าไร คือ แขนสั้นเกินไปสำหรับเครื่องขนาด ๔/๔
สำหรับตัวเอง ผมตั้งใจว่าจะหาเวลาสำหรับการซ้อมวิโอล่าให้ได้ คิดว่ามันน่าจะเป็นเครื่องดนตรีที่เหมาะสำหรับผม แต่ก็รู้สึกแย่ เพราะผมยังคงย่ำเท้าอยู่กับที่ ไม่ได้ก้าวเดินไปข้างหน้าเลยแม้แต่น้อย….
การได้ตำรามาอีกหลายเล่มทำให้อย่างน้อยผมก็ได้รู้ว่ามันยากขนาดไหน….
No comments:
Post a Comment