เพื่อน ๆ ที่รักครับ ตราบใดที่คำว่า test for covid ยังบังคับใช้ในต่างประเทศ ผมคงจะยังไม่สามารถเดินทางไกลไปต่างแดน แม้หัวใจจะเรียกร้อง...
ได้แต่ตั้งความหวังว่าใกล้สิ้นปี ๒๕๖๖ เจ้าโควิดน่าจะไม่มาขัดขวางการเดินทางครั้งสุดท้าย แต่อนาคตไม่แน่นอน เจ้านกน้อยผู้รอวันเวลาโบยบินสู่โลกกว้างอาจต้องผิดหวัง! อย่างไรก็ตาม ตาแก่เมืองรถม้าก็คาดฝันเอาไว้ก่อนว่าภายในปีสองปีนี้ สปป.ลาวจะเปิดประเทศ ถ้าไม่ต้องยื่นเอกสารรับรองการฉีดวัคซีนและถูกแยงจมูกที่ด่านภูดู่ ผมจะไปโพนสะหวันเพื่อเก็บภาพทุ่งไหหินมาให้เพื่อน ๆ ดู....
และเจ้าสหัสเดชจะต้องเป็นผู้ร่วมเดินทางไปกับผม
ด่านภู่ดู่ยังคอยการกลับไปของผมอยู่....
จากบ้านปินไปถึงปากลายระยะทางแค่ ๒๖๒ กิโลเมตรเองครับ...
วิกิพีเดียกล่าวว่า...
เมืองปากลาย ตั้งอยู่ในแขวงไชยะบุรี (ไชยะบุลี) สปป.ลาว หลังการเปิดสะพานมิตรภาพน้ำเหืองไทย-ลาว เมืองปากลายถือเป็นหนึ่งในเส้นทางจากเลยสู่หลวงพระบาง (มรดกโลก)
ปัจจุบันเป็นชุมชนเล็ก ๆ ที่มีวิถีความเป็นอยู่อย่างเรียบง่าย ปากลายเคยเป็นเมืองท่าสำคัญจากไชยะบุลีไปสู่เมืองหลวงพระบางมีแม่น้ำโขงไหลผ่าน มีอาคารเก่าแบบอาณานิคมฝรั่งเศสปะปนอยู่กับเรือนไม้ของชาวบ้าน จากท่าน้ำโขงสามารถเดินทางกลับไปสู่เมืองเชียงคานประเทศไทยได้ในระยะเวลาประมาณไม่เกิน ๓ ชั่วโมง มีเส้นทางการนั่งเรือจากปากลายสู่บ้านผาเลียบ ที่ระหว่างทางจะได้พบกับการร่อนแร่ทองคำของชาวบ้าน การหาปลาในรูปแบบต่างๆ ของชาวบ้าน รวมถึงเกาะแก่งหินรูปร่างแปลกตาต่าง ๆ ที่มีให้เห็นอยู่ทั่วไป
ปากลาย เคยไปมาแล้วครั้ง เมืองเล็กไม่ไกลจากชายแดนไทยด้านจังหวัดอุตรดิตถ์...
เริ่มจากบ้านปินไปตามเส้นทางอย่างดี มีศาลาริมทางให้พักค้างคืน สบาย ๆ
อย่างน้อยก็ขอให้ได้ไปค้างที่วัดพระธาตุดอยน้อย อำเภอลอง จังหวัดแพร่ สักคืนนึงก็ยังดี ศาลาที่เห็นท่านเจ้าอาวาสคงให้ผมนอน อิอิ
ตอนเช้าผมจะได้ตื่นขึ้นเก็บภาพพระนาคปรกมาฝากเพื่อน ๆ
ภาพจาก Google Street Views - ขอขอบคุณ |
ยังไม่มีโอกาสได้ไปตามฝัน บ่ายวันนี้ผมขอปั่นทดสอบเจ้าสหัสเดชอีกสักหน่อย เป้าหมายคือวัดทุ่งม่านใต้-บ่อหิน ตำบลบ้านเป้า ขอบคุณ Google maps ที่ช่วยให้แผนที่และรูปภาพมาดู ก่อนออกเดินทาง
วัดก็ใหญ่โตสวยงาม
No comments:
Post a Comment