อ่างเก็บน้ำหรือบ่อดินที่เกิดจากการขุดเอาดินไปถมถนนที่เห็นอยู่เบื้องหน้านั้นอยู่ไม่ไกลเกิน...
ผมรู้ว่า...ไปได้! คิดว่าแถวนั้นจะต้องมีถนนลูกรังโรยดักไว้ด้วยก้อนหินและหลุมบ่อให้เจ้าสหัสเดชได้ทดสอบยางและความสามารถในการลุย...
จากสถานีรถไฟปางม่วงออกเดินทางไปตามเส้นทางลูกรัง...เริ่มต้นการทดสอบ
เลี้ยวตรงทางแยกข้างหน้าแล้วปั่นลุยไปจนถึงอ่างเก็บน้ำ
จากนั้นก็ปั่นต่อตามเส้นทางที่อาจจะเรียกได้ว่า offroad แม้จะเป็นไฮบริดที่ใช้เฟรมเสือหมอบ แต่เจ้าสหัสเดชก็ไม่ย่อท้อ ด้วยแฮนด์คาร์บอนที่มีขนาดยาวราวเสือภูเขา ผมสามารถบังคับรถให้วิ่งผ่านหลุมบ่อและก้อนหินก้อนกรวดจนถึงถนนยางมะตอยอย่างดี ขับขี่สบาย ๆ ด้วยความเร็วเกิน ๒๕ กิโลเมตรต่อชั่วโมงถึงอุทยานประวัติศาสตร์เจ้าพ่อขุนตาน...
อาการหน้าไวหายไปแล้ว (เป็นเพราะความเคยชินนั่นเอง คิดว่าถ้าเปลี่ยนยางหน้าจาก 25c เป็น 28 c ก็จะยิ่งดีกว่านี้) บนเส้นทาง offroad ผมหักหลบหลุมบ่อตามเส้นทางลดเลี้ยวได้ง่ายดาย ไม่มีหงายมีคว่ำ ด้วยความเร็วที่พุ่งทะยานไปข้างหน้า...สหัสเดชวิ่งเหมือนม้าคะนอง
ขอพรจากเจ้าพ่อขุนตาน...ผมคิดว่าท่านคง approve เจ้าสหัสเดชกับหน้าที่ภาระหนักหน่วงใน final trip ของผมแล้วด้วยเช่นกัน
นิ้ง...ลุงให้คำตอบที่ต้องการแล้วน้าาาาาาาาาา
No comments:
Post a Comment