บ้านสันทราย - บ้านเหล่า- บ้านยางอ้อยเหนือ

15 ตุลาคม 2568 ตาแก่บ้านห้างฉัตรออกไปปั่นจักรยานตั้งแต่หกโมงเช้า ท้องฟ้ายังมืดอยู่เลย!

 

ก่อนออกจากบ้านบอกอู่หลงว่าพ่อไปปั่นจักรยานก่อนนะ จากทางหลวงลำปาง-เชียงใหม่...วันนี้ผมเลี้ยวซ้ายไปบ้านสันทราย แวะถ่ายรูปตลาด "เฉลิมฉลองครองราชย์" ที่แต่ก่อนเคยมาซื้อขนมกิน วันนี้ไม่มีใครมาขายของแล้ว (ใน Google Maps น่าจะยังไม่ใช้คำว่าปิดถาวร หวังว่าอีกหน่อยเมื่อเศรษฐกิจดีขึ้นและผู้คนรอดพ้นจากภัยพิบัตินานา ตลาดก็คงเปิดได้อีก...)

 

ถังเก็บน้ำของหมู่บ้านยังคงตั้งตะหง่านอยู่ข้างตลาด โดยมีท้องฟ้าเมฆครึ้มเป็นฉากหลัง...

ที่วัดสันทรายสว่างแล้ว หลายครั้งที่ผมมาเยือนและเก็บภาพ...

 

เลี้ยวจักรยานออกขวาตรงไปวัดพระธาตุดอยน้อย  เห็นความเขียวขจีของต้นไม้ใบหญ้า...ผมหายใจลึกด้วยความยินดี

จอดเจ้ายักษ์ไว้หน้าบันไดทางขึ้นวัด "เทวดาเจ้าขา...ฝากรถหน่อยน้า"

 

วันนี้วันพระ ที่วัดมีงานตานก๋วยสลาก ผมเห็นชาวบ้านหลั่งไหลมากันแต่เช้า... 

 

 

เว็บอุทยานหลวงราชพฤกษ์กล่าวว่า...  

ประเพณีตานก๋วยสลากหรือประเพณีถวายทานสลากภัต จะทำกันตั้งแต่วันเพ็ญขึ้น 15 ค่ำ เดือน 12 เหนือ (ราวเดือนกันยายน) จนถึงวันแรม 14 ค่ำ เดือนเกี๋ยงหรือวันเกี๋ยงดับ (ราวเดือนตุลาคม) เป็นประเพณีที่ชาวล้านนาแสดงความระลึกถึงบรรพบุรุษและญาติมิตรผู้ล่วงลับไปแล้ว ด้วยการทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ผ่านสิ่งที่เรียกว่า “ก๋วยสลาก” ก๋วยสลากจะสานจากไม้ไผ่ซึ่งข้างในถูกห่อหุ้มด้วยใบขมิ้นและใบตอง บรรจุข้าวสารอาหารแห้ง อาหารปรุงสุก เครื่องอุปโภคบริโภค ด้านบนก๋วยสลากจะมีใบหมากพลู ไม้ดอก ไม้ประดับมัดรวมกัน มีเทียนบุหรี่มัดติดไม้เสียบเงินที่เป็นปัจจัย ส่วนในก๋วยสลากมีกระดาษเขียนไว้ว่า “สลากก๋วยนี้จัดตานอุทิศไปหาผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว"

จากนั้นผมก็ไปแวะถ่ายรูปฌาปนสถานบ้านสันทราย-บ้านเหล่า

ปั่นจักรยานออกทางบ้านเหล่า หมู่ 2

เห็นสุนัขจรหลายตัวอยู่บนถนนข้างป่าช้า คิดว่ามันคงจะอดอยากไม่น้อย...

 

 

ขี่จักรยานชมบรรยากาศธรรมชาติริมทางมาจนถึงวัดดอนไชย บ้านเหล่า... 

 

รูปท้องทุ่งสวยงามที่ถ่ายด้วยกล้อง Nikon D50 มีจุดดำ ๆ อยู่บ้าง แต่ก็พอดูได้นะครับ...

มาถึงวัดยางอ้อยเหนือ...

 

หลังจากเข้าไปถ่ายภาพในอุโบสถซึ่งวันนี้เปิดให้ศรัทธาญาติโยมเข้าทำบุญวันพระ ผมก็มาแวะตลาดชุมชนบ้านยางอ้อย หาซื้อผักหญ้าด้วยงบประมาณที่ติดตัวมาด้วย 40 บาท...

 

 

ปั่นกลับถึงบ้านก่อน 8 โมงเช้า... 

หอบความรู้สึกดี ๆ กลับมาพร้อมกับรอยยิ้มของผู้คนที่ได้พบเจอะเจอ นับเป็นความสุขที่หาได้ไม่ยาก...