8.37 น. ตาแก่บ้านห้างฉัตรกลับถึงบ้าน หลังจากปั่นจักรยานไปวัดยางอ้อยใต้
ต้องอยู่บ้านเมื่อวานนี้เพราะมีฝน เช้านี้อากาศดี...ผมไม่รอรีที่จะพาเจ้ายักษ์ออกไปเที่ยวชมท้องทุ่ง เป้าหมายคือ "วัดยางอ้อยใต้" แต่งตัวเสริมให้จักรยานทัวร์ริ่งเฟรมโคโมลี โดยเพิ่มกระเป๋าตูดมดบรรจุเครื่องนอน กระเป๋าสามเหลี่ยมติดเฟรม พร้อมขวดน้ำดื่มขนาดใหญ่ เป็นการวางแผน bikepacking สำหรับการเดินทางไกลในอนาคต...
ไม่พกโทรศัพท์ ไม่มีเครื่องมือนำทาง นอกจากความทรงจำในเส้นทางที่เคยผ่านมาแล้ว...
แต่ก็ไม่พ้นกับคำว่า "หลง" อยู่ดี! ผมขี่จักรยานออกนอกเส้นทาง เข้าไปในหมู่บ้าน พบกับชาวบ้านที่กำลังเก็บผักที่ปลูกไว้ริมทาง
หยุดรถถามและขอซื้อผักปลอดสารพิษของเขาด้วย... 20 บาทได้มามากมาย ผมขอให้ใส่ไว้ในแพนเนียร์ กลิ่นหอมของโหระพาและต้นหอมผักชีฉีกเข้าจมูก!
ภาพบรรยากาศชนบทมีให้เห็นเป็นที่น่ายินดี...
ไปถ่ายรูปที่วัดยางอ้อยใต้แบบสบาย ๆ ตามความมุ่งหมาย...
เดินทางกลับตามทางหลวงชนบทหมายเลข 2020 แวะถ่ายรูปสุสานบ้านยางอ้อย...
จะเอาอะไรอีกกับชีวิตบั้นปลาย...ผมปั่นจักรยานถึงซุปเปอร์ไฮเวย์ เข้าสู่ทางหลวงชนบทหมายเลข 2017...
ไปจ่ายค่าเก็บขยะที่กองคลัง สำนักงานเทศบาล...
กลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ...
ขณะจูงเจ้ายักษ์เข้าบ้าน ได้ยิน Eddy ตัดพ้อด้วยความอิจฉาว่าทำไมไม่พาเค้าไป?
No comments:
Post a Comment