![]() |
| ภาพจาก pinterest.com - ขอขอบคุณ |
ไหวครับ... แม้ว่าทั้งรถทั้งคนรวมกันแล้วน้ำหนักมากจริง แต่ถ้ารถได้วิ่งไปแล้ว แรงส่งที่ขับเคลื่อนรถไปข้างหน้าจะทำให้การปั่นไม่หนักอย่างที่คิด มันก็เหมือนรถบรรทุกคันใหญ่ ๆ ที่ค่อย ๆ วิ่งไปข้างหน้า นักปั่นต้องทรงตัวให้ดีก่อนเริ่มปั่นด้วยเกียร์ที่เหมาะสม เมื่อรถวิ่งไปได้ความเร็วคงที่ ก็แค่ปั่นด้วยรอบขาพอดี ๆ ไม่ต้องใช้แรงถีบมากเกิน ขับเคลื่อนไปข้างหน้าจนถึงจุดหมายในที่สุด ช้าหน่อย...แต่ก็ไปได้ครับ
![]() | ||
| ภาพจาก pinterest.com - ขอขอบคุณ |
ถ้าต้องขึ้นเนินก็ลงเข็น...เท่านั้นเอง!
![]() |
| ภาพจาก pinterest.com - ขอขอบคุณ |
สำหรับผมแล้ว คงไม่ต้องมีสัมภาระมากมายเหมือนกับเขาเหล่านั้น ที่เตรียมการเอาไว้น่าจะมีแค่ที่เห็นในภาพ...

สหัสเดช มีน้ำหนักจัดได้ว่าค่อนข้างเบา เฟืองหลัง Retrospec 12-speed ใบใหญ่สุด 50 ฟัน (หลัง ๆ มานี้เริ่มหลวม...เสียใจอยู่เหมือนกันว่าน่าจะใช้ Shimano 12-speed 10-45 ฟัน)
ส่วนชุดจานหน้า (crank set) ตอนแรกผมสั่งของถูกมาใช้ ปั่นไปอุทยานแห่งชาติดอยจงและทุ่งหัวช้าง (ลำพูน) พอถึงแม่ทา ขาจานข้างนึงหลุด จนต้องนอนค้างคืนกลางตลาดเหมืองลึก

ขากลับผ่านศาลาแม่ทา...ผมแวะไปหาอาจารย์จัตุรัส ท่านช่วยซ่อมให้ด้วยการฝังสกรูเข้าไป

สำหรับยางที่เปลี่ยนมาเป็น 28c ก็ยังใช้ได้ดีอยู่นะ...
อาทิตย์ที่แล้วมือเกียร์เสีย ช่างเหอะต้องเปลี่ยนสายเคเบิ้ลใหม่ แล้วก็มาพบว่าโซ่เก่าหมดอายุซะแล้ว...

กำลังรออะไหล่โซ่ Shimano CN-M6100 12 สปีดอยู่ครับ...
หวังว่าคงไม่มีอะไรอีกแล้วนะ สหัสเดชเอ้ย ค่ารักษาของเอ็งแพงจังเลย!
.jpg)


.jpg)
.jpg)
No comments:
Post a Comment