Saturday, October 18, 2025

ไยจึงจากไป เร็วไวยิ่งนัก?

สาร์-อาทิตย์...ตาแก่บ้านห้างฉัตรคิดว่าจะไม่ออกไปปั่นจักรยานตอนเช้า!
 

ผสมน้ำผึ้งนิดหน่อยกับ homemade yogurt กินกับขนมปังทำเองโดยใช้แป้งโฮลวีทไม่ใส่ยิสต์ เป็นอาหารมื้อแรกของตาแก่บ้านห้างฉัตร...
 
 
 
จากนั้นก็ขึ้นมาสำรวจต้นไม้ใบหญ้าบนดาดฟ้า....
 
 
 
  
 
นกมาทำรังทิ้งไว้บนกิ่งไม้
 
 
 
พูดถึงเรื่องนก คิดถึง Deja เพื่อนที่ล่วงลับไปแล้ว ตอนมีชีวิตอยู่เขาเอากล้วยแขวนไว้หลังบ้านให้นกมากินเป็นประจำ ทำไมหนอ...คนใจดีมีเมตตาธรรมถึงได้จากไปเร็วเกิน? (คนใจร้ายกลับอยู่ได้นาน??)
 
ภาพสุดท้ายของ Deja ที่บ้านห้างฉัตร
 
แปลกจัง..พักนี้คิดถึงความตายอยู่เนืองนิจ! ผมเห็นภาพเพื่อนหลายคนซึ่งจากไปแล้ว หยิบรูปดอกไม้จันทน์ที่ถ่ายไว้ออกมาดู...ยังจำได้ดีว่าวันนั้นไปร่วมงานพระราชทานเพลิงศพอาจารย์ฐาปนพงศ์ รัตนชมพู ที่สุสานไตรลักษณ์ประตูม้าเมื่อวันที่ 22 พ.ค. 2553 15 ปีผ่านไป...อาจารย์สอนดนตรีคนหนึ่งจากไปไม่หวนคืน
 

ทุกวันนี้ผมสะดุ้งตื่นกลางดึกก็คิดถึงความตาย เสียดายที่ไม่มีอู่หลงนอนอยู่ปลายเท้า... 
 

ไยจึงจากไป เร็วไวยิ่งนัก?

No comments: