Morning has broken like the first morning ตาแก่บ้านห้างฉัตรรู้สึกขอบคุณพระเจ้ายังคงมีลมหายใจ ลุกขึ้นมาบนดาดฟ้า แหงนหน้าดูท้องฟ้าสดใสปราศจากเมฆฝนได้อีกหนึ่งวัน...
เสียใจที่ไม่มีอู่หลงเฝ้ามองด้วยสายตาเปี่ยม unconditional love...
กินยาหลังอาหารเช้า มองดูหน้าตัวเองในกระจกเงาเล็ก ๆ ที่ฝาตลับยาเห็นว่าอ่อนล้าแลไร้พลัง ไม่เหมือนเช่นช่วงขวบปีที่ผ่านมา...
ข้าวสวยหมด นึ่งใหม่ใช้เวลาไม่นาน...กลิ่นข้าวกล้องหอมตลบอบอวน
ผักที่ซื้อมาเมื่อวันก่อนยังเหลือครึ่งนึง ผมเอามาทำ "ผัดเปรี้ยวหวาน" เท่าที่เห็นต้นทุนรวมทั้งสิ้น 20 บาท...
ผัดแบบง่าย ๆ ไม่ต้องใส่ผงชูรส...
ได้ผัดเปรี้ยวหวานชามใหญ่...
11 นาฬิกา 55 นาที ได้เวลาหม่ำแล้วคร้าบบบ...
No comments:
Post a Comment