ลืมแพะเปียง...เลี่ยงไปแพะเมืองผี

 

ฝนหยาดสุดท้าย ตามฤดูกาลที่เปลี่ยนแปลง ได้เหือดแห้งไปจากดาดฟ้าบ้านห้างฉัตรหลายวันมาแล้ว... 

 

 

เหมันตฤดูมาถึง...หลายคนคำนึงถึงช่วงเวลาที่จะได้เดินทางท่องเที่ยวสัมผัสลมหนาวซึ่งปีนี้มาช้ากว่าปกติ

 

 

ผมเคยเขียนเรื่อง สุสานทหารญี่ปุ่น อ.ลอง จ.แพร่  ตั้งแต่นั้นมาตาแก่บ้านห้างฉัตรก็หวังว่าจะได้กลับไปเยือนอีกครั้ง ใกล้ถึงวันรำลึกวีรกรรมเสรีไทยแพร่ ประจำปี 2568 ปลายเดือนพฤศจิกายน คิดว่าคงต้องตัดทริปปั่นจักรยานไปเวียงลอออกไปก่อน เดินทางครั้งต่อไป...ผมน่าจะขับรถยนต์ (Eddy) ไปเที่ยวเมืองแพร่กับหลงจัง แพะเปียงนั้นอยู่ห่างจากร้านเปียโนห้างฉัตร (1) 118 กิโลเมตร ถ้ามีเวลาผมก็อยากแวะพักนอนที่อุทยานแห่งชาตเขลางค์บรรพต (2) และที่อุทยานแห่งชาติดอยผากลอง และสำนักสงฆ์ถ้ำผาบ่อง (4) ก่อนสัก 2-3 คืน

 

อุทยานแห่งชาติดอยผากลอง - ขอขอบคุณภาพจาก Google Maps 

อุทยานแห่งชาตเขลางค์บรรพต - ขอขอบคุณภาพจาก Google Maps

 

สำนักสงฆ์ถ้ำผาบ่อง- ขอขอบคุณภาพจาก Google Maps

พูดถึง "แพะเปียง" ผมเคยไปเห็นค่ายเสรีไทยแพะเปียงมาแล้วเมื่อตอนต้นปี วันนั้นถ่ายรูปอนุสรณ์สถานบ้านแพะเปียงไว้หลายสิบบาน...

 

 

 

 

 

 

 

 

ยังไม่ทันได้เขียนถึงค่ายเสรีไทยแพะเปียง ผมรู้สึกเสียดายเมื่อได้ทราบว่าสิ่งที่เห็นได้ถูกขนย้ายไปไว้ที่พิพิธภัณฑ์เสรีไทยแพร่หมดแล้ว...

 

 

ไม่อยากขับรถไปดูสถานที่ว่างเปล่าซึ่งราชการไม่ต้องการให้ใครมาสร้างสิ่งดีเด่นเกิน จุดหมายของผมจึงต้องเปลี่ยนจากแพะเปียงเป็นแพะเมืองผี วนอุทยานที่เคยไปมาแล้วครั้งนึง...

ลืมเรื่องแพะเปียง...เลี่ยงไปแพะเมืองผีดีกว่า!  แล้วค่อยไปด้วยกันนะครับ