2 ผู้เข้าประกวดประชันสำหรับทริปปั่นจักรยานไปไกล ๆ มีแค่เพียง "สหัสเดช" กับ"เจ้ายักษ์" เท่านั้น!
"สหัสเดช" เป็นยักษ์ขาว ล้อ 700c 12 สปีด (จักรยาน DIY มีน้ำหนักแค่ตัวเลขหลักเดียว)
"เจ้ายักษ์" จักรยานสีเขียวอายุประมาณ 40 ปี มี 10 สปีด ล้อ 27 1 3/8 น้ำหนักมากกว่าสหัสเดช 2 เท่าเป็นอย่างน้อย!!...
ต่างมีข้อดีข้อเสียในตัวของมัน ผมต้องเลือกว่าจะให้ใครพาไปเที่ยวเวียงลอหรือเลยไปลาว? ซึ่งถ้าเป็นเจ้า Banian จักรยานล้อ 20 นิ้ว พับขึ้นรถยนต์รถไฟได้นั้น ไม่มีใครแย่งตำแหน่งอยู่แล้ว...
ถึงวันนี้ดูท่าทีว่าฝนน่าจะหมด ผมเห็นท้องฟ้าสดใส
กาลเวลาผ่านไปเร็วไว! ไม่ทันไรก็ใกล้สิ้นปี แต่ละนาทีตาแก่บ้านห้างฉัตรมีแต่คำว่า "รอ" รอการปิดฉากชีวิตที่เหลืออยู่
เมื่อยังมีลมหายใจก็ต้องอยู่ต่อไป ในบ้านที่เหลือแต่ความทรงจำ ผมต้องดูแลจักรยานที่มีอยู่ 5 คันให้อยู่ในสภาพพร้อมใช้งาน รวมทั้งเจ้า "Eddy" รถยนต์คันเล็กที่ซื้อมาด้วยจุดประสงค์ใช้ขับไปโรงพยาบาล
เมื่อไม่มีพี่ชาย หน้าที่ของเอ็ดดี้ก็ถูกเปลี่ยนเป็นพาผมกับอู่หลงไปเที่ยวไกล ๆ ได้จอดนอนในรถหรือไม่ก็ขอตั้งเต็นท์ในวัด...
ไปด้วยกันไม่กี่ทริป...อู่หลงก็ลาจากไป
ทุกวันนี้ไม่มีอู่หลงนอนยิ้มแฉ่งอยู่ข้างกาย เจ้าหมาดื้อส่งข่าวมาจากสะพานสายรุ้งบอกว่าให้พ่อไปเที่ยวไกล ๆ โดยพา "หลงจัง" ไปด้วย คิดเสียว่าพาอู่หลงไปก็แล้วกัน...
ปลายเดือนนี้มีนัดว่าจะไปร่วมงานเสรีไทยแพร่...
No comments:
Post a Comment