Saturday, December 21, 2024

แก้ปัญหาด้วยการเดินท่อลอย

ช้านี้เปิด Standard Podcast ฟังเรื่อง "รวมปรัชญาเรื่องชาติ" โดย อาจารย์ธงชัย วินิจจะกูล ดำเนินรายการโดย ภาคิน นิมมานนรวงศ์ กับ ฟาง-รัฐโรจน์ จิตรพนา... 

 
เป็นรายการประเทืองปัญญาและให้มุมมองในด้านปรัชญา ดีกว่าฟังนักจัดรายการที่ชวนให้เครียดยิ่งขึ้นอย่างเช่น สุทธิชัย หยุ่น, เอ็กซ์-อ๊อก, ศิโรตม์, จอมขวัญ, ฯลฯ ซึ่งมีผู้ติดตามนับแสน พักนี้ผมว่างเว้นการอ่านหนังสือไปนาน เมื่อวานนี้นำ Kindle ออกมาชาร์จ สัญญากับตัวเองว่าจะกลับมาอ่านให้ได้เหมือนเดิม คิดถึงพี่ชายผู้จากไป หลายสิ่งหลายอย่างในความทรงจำให้ทั้งความรู้สึกที่ดีและไม่ดี...

คิดว่าถ้าพี่สิทธิ์อยู่นานกว่านี้อีกสักหน่อย อาจได้เห็นปี 2568 อันเลวร้ายซึ่งจะตามมาด้วยปัญหามากมายทั้งด้านเศรษฐกิจ การเมือง ภัยพิบัติ ฯลฯ สำหรับผมก็คงจะอยู่ต่อไป หากไม่มีอู่หลงอยู่ด้วย ทุกวันนี้ก็คงเหมือนกับว่าทั้งอาคารที่อาศัยอยู่มีเพียงชีวีเดียวคือผมเท่านั้น!

 
แต่นี่ยังดีหน่อย ที่ทุก ๆ เช้ามีเจ้าตัวยุ่งเอาขาขึ้นมาสะกิดให้ตื่นนอน...


รู้สึกขอบคุณอาจารย์จัตุรัสที่เป็นห่วงกลัวผมแก้ปัญหา "สิ่งที่พบหลังจากไปโรงพยาบาล" ด้วยการปีนขึ้นที่สูงอันนำมาซึ่งอันตรายถึงชีวิต เรื่องต้นไทรที่ทำให้ท่อน้ำเสียหายนั้น ผมคงต้องปล่อยไว้ก่อน...

ต้องหันมาแก้เรื่องต่อท่อเข้ามาทดแทนเพื่อให้มีน้ำใช้ก่อน...ช่างเหอะพิจารณาแล้วคิดว่าวิธีที่ง่ายที่สุดคือการเจาะผนังแล้วต่อท่อเข้ามายังถังในห้องน้ำ ต้องเป็นท่อพีวีซีขนาด 4 หุน ไม่มีดอกสว่านตัวใหญ่ ผมต้องใช้ดอกขนาด 2 หุนซึ่งซื้อไว้นานแล้วเอามาเจาะแทน.... 

 
ทำไปก็คิดไปว่าถ้ามีเครื่องไม้เครื่องมือครบก็คงดี แต่ก็ตั้งใจไว้แล้วว่าจะไม่ซื้ออะไรมาใช้อีกถ้าไม่จำเป็นจริง ๆ ผมใช้ดอกสว่านขนาดเพียงครึ่งเดียวของรูที่ต้องการเจาะลงไปแล้วใช้เหล็กเส้นโตตอกขยายรูให้กว้างขึ้น ใช้เวลาอยู่นานทีเดียว ในที่สุดความพยายามก็นำมาซึ่งความสำเร็จ...

 
สอดท่อพีวีซีขนาด 4 หุนเข้าไป  การเดินท่อประปาแบบนี้เรียกว่า "การเดินท่อแบบลอย" ซึ่งเว็บpaiboonpipe.com กล่าวว่า...
การเดินท่อแบบลอย คือ การเดินท่อน้ำแบบลอยติดเพดาน ติดผนัง หรือวางบนพื้น ไม่ได้มีการฝังไว้ด้านในกำแพงหรือด้านในโครงสร้าง วิธีเดินท่อประปาลอยเหมาะสำหรับบ้านที่ต้องการวางระบบให้ง่ายต่อการซ่อมบำรุง หรือบ้านที่ต้องการติดตั้งงานระบบเพิ่มเติมภายหลัง...
 
ปลายท่อทะลุออกไปด้านนอก สำเร็จแล้วผมต้องปั่นจักรยานออกไปหาซื้ออุปกรณ์มาใช้...

 
ออกไปสืบราคาที่ห้าง DIY พบว่าราคาแพงกว่าที่คิด (แถมยังมีไม่ครบตามที่ต้องการ)... ผมกลับมาซื้อที่ร้านเจ้าประจำ ซื้อได้ครบทุกอย่างในราคายุติธรรมด้วย เจ้าของร้านบอกว่าขายอยู่คนเดียว ไม่ต้องจ้างพนักงาน จึงไม่ต้องบวกราคาเพิ่ม
 
 
งานยากหน่อยตรงที่ว่าจะต้องตัดต่อท่อขนาด 6 หุนใส่สามทางลดเป็น 4 หุน เพราะมันอยู่ข้างนอก ต้องยืนมือยื่นแขนออกไปทำ...

 
ใช้ความอดทน ในที่สุดก็ทำได้สำเร็จ... 

 
ต่อข้องอเข้ากับปลายท่อที่ทะลุผนังออกไป...

เสร็จแล้วครับ ขอให้แค่มีน้ำใช้ก่อนก็พอ!...

อย่างอื่นค่อยว่ากันทีหลัง ชีวิตของผมไม่เร่งรีบอีกต่อไป

Friday, December 20, 2024

สิ่งที่พบหลังจากไปโรงพยาบาล

มื่อวานนี้ผมไปโรงพยาบาลห้างฉัตรเพื่อกลับไปรับยาตามเดิม หลังจากไม่ได้ไปตามนัดเป็นระยะเวลานานกว่า 5 เดือน...

 

โรงพยาบาลห้างฉัตรอยู่ไม่ไกลจากบ้านร้านเปียโน ผมขี่เจ้า Bruiser จักรยานเสือภูเขาล้อ 26 นิ้วที่ผมซื้อโครงเก่ามาอัพเกรด ออกจากบ้านประมาณ 7 โมงเช้า..  

จอดจักรยานพิงไว้... ไม่ต้องล็อคครับ ที่ห้างฉัตรไว้ใจได้!

ที่โรงพยาบาลมีพัฒนาการอย่างเห็นได้ชัด ระบบต่าง ๆ รวมทั้งเครื่องไม้เครื่องมือไม่ว่าจะเป็นเครื่องวัดความดัน เครื่องวัดความสูงและชั่งน้ำหนัก ระบบจัดคิวแบบมีเสียงเรียกออกลำโพง ถูกนำมาใช้งานอย่างมีประสิทธิภาพ หมอใหญ่ซึ่งเข้ามาแทนที่หมอเก่าซึ่งปลดเกษียณไปแล้วก็เป็นแพทย์หนุ่มสาวผู้มาปฏิบัติหน้าที่เช้ากว่าที่ผมเคยประสบพบเห็น ผมได้รับยาเดิม หลังจากนั่งรอที่หน้าห้องจ่ายยาพักใหญ่...ตาแก่บ้านห้างฉัตรก็ได้ปั่นจักรยานออกจากโรงพยาบาลก่อน 10 โมง มีความสุขในการปั่นจักรยานกลับบ้าน ใช้เส้นทางลัดสู่ถนนซุปเปอร์ไฮเวย์ ผ่านท้องทุ่งและบ้านสวนริมทาง...

กลับเข้าบ้าน...ผมได้ยินเสียงฝนตกลงหลังคาห้องครัวเสียงดังน่ากลัว แปลกใจที่ข้างนอกไม่เห็นฝนตก ออกไปสำรวจดูพบว่าท่อน้ำที่ต่อสูงขึ้นไปตามผนังหลังตึกรั่วอยู่ มีน้ำพุ่งออกมาเหมือนสายฝนที่เทวดามิได้สั่งจ่าย!!!  โอ...นี่ถ้าผมไปเที่ยวไกล ๆ หลาย ๆ วันแล้วเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ ไม่รู้ว่าค่าน้ำประปาที่ต้องจ่ายจะดีดตัวสูงแค่ไหน?? ผมรีบปิดน้ำจากระบบและจากถังเก็บน้ำบนดาดฟ้าแล้วหาสาเหตุทันที ต้องวิ่งขึ้นวิ่งลงระหว่างชั้นล่างและชั้นบนจนหายใจแทบไม่ทัน เจ้าอู่หลงก็เป็นหมานำเกือบจะทำให้หกคะมำตกกะได...

 
อย่างไรก็ตาม ช่างเหอะก็พยายามประคองตัวมิให้เกิดอุบัติเหตุ เปิดช่องบานเกล็ดออกไปชะโงกดูข้างนอก...  

นั่นไง! เห็นแล้ว นกมันคาบเมล็ดต้นไทรมาฝังไว้ใกล้ท่อน้ำจนเติบโตเป็นต้นใหญ่ รากของมันค่อย ๆ ผลักท่อน้ำให้แยกออกจนเกิดรั่ว และท่อก็หลุดออกในที่สุด!!! ผมเอามีดลงไปจ้วงฟันได้นิดหน่อยก็สุดเอื้อม! ต้องหาวิธีเอาลงให้ได้...


อาคาร 4 ชั้นนั้นสูงจริง ผมไม่มีทางไต่ขึ้นมาได้เลย ใครรู้วิธี? ช่วยแนะนำหน่อยครับ

Tuesday, December 17, 2024

ว่าด้วยเรื่องของอู่หลง

วันนี้เปลี่ยนปลอกหมอนและผ้าปูที่นอนใหม่... ตอนซักผมใส่น้ำยาปรับผ้านุ่มซะหอมฟุ้ง 

 
ปกติแล้วอู่หลงจะขึ้นมาบนที่นอนก็เฉพาะตอนกลางวันขณะที่ตาแก่บ้านห้างฉัตรเอนกายพักผ่อน...
 
 
 
ส่วนตอนกลางคืน อู่หลงจะนอนบนที่นอนของมัน 
 

หากเป็นช่วงที่ผมทำงานอยู่หน้าคอมพ์ฯ อู่หลงก็จะนอนอยู่ใต้เก้าอี้หรือใกล้ ๆ

 
บ่ายวันนี้ผมเปิดดูหนังเรื่องที่มีสุนัขพันธุ์คล้ายกับอู่หลงแสดงนำ ก็เลยให้มันขึ้นมาดูซะหน่อย... 
 
 

 
 
ไม่รู้ว่าจะชอบหรือเปล่า? อิอิ

Have a nice day

ากาศเย็นลง... taskbar บนหน้าจอคอมพิวเตอร์รายงานว่า 20 องศา มีแดดบางส่วน...

จริง ๆ แล้วไม่ต้องดูที่ taskbar ก็ได้ แค่ดูน้ำมันมะพร้าวที่อยู่ในขวดก็รู้ว่าอากาศหนาวเย็นระดับไหน? ตาแก่บ้านห้างฉัตรมิได้สนใจในสภาพร่างกายแห่งตน หรือเกรงว่าจะตัวเองจะไม่ดูดีเหมือนภาพท่านนายกทักษิณที่ปรากฎบน social media อย่างต่อเนื่อง... 

 
ตื่นเช้ามา...แต่ก่อนมักเปิดฟังข่าวสารการเมืองรับรู้เรื่องราวความวุ่นวายในสังคมยุค AI แต่ทุกวันนี้ผมหันมาเปิดฟังจากช่องที่สร้างสรรค์อย่างเช่น Have a nice day ใน roundfinger channel ของ "นิ้วกลม" สราวุธ เฮ้งสวัสดิ์ ซึ่งนำเรื่องราวจากหนังสือดี ๆ มาอ่านและสรุปให้ฟัง
 
ภาพจาก roundfinger channel- ้Have a nice day
 
ไม่มีโฆษณามาขวางกั้น ผมฟังไปแบบลื่นไหล ได้ความรู้ดี ๆ โดยไม่ต้องซื้อหนังสือมานั่งอ่านเอง นั่นคือ task หนึ่งซึ่งมาทดแทน ในช่วงที่ให้อาหารไร้สารพิษมื้อแรกกับตัวเองและอู่หลง...
 
 
 
 จากนั้นผมก็จะขึ้นไปบนดาดฟ้า แหงนหน้าดูท้องฟ้า เดินยึดแข้งยืดขาด้วยช่วงเวลาสั้น ๆ ไม่ต้องสงกะสัยว่าเจ้าอู่หลงจะละสายตาจากการเฝ้ามอง...
 
 
ช่างเหอะขอสารภาพผิดที่ปล่อยปะละเลยการดูแลรักษาแบตเตอรี่ระบบโซล่าเซลล์ ทำให้มันเสื่อมสภาพไปทั้งหมด ต้องทำการฟื้นฟูหม้อไฟฯ ใหม่หมด โดยค่อย ๆ ทำไปทีละ 2 ลูก
 
 
 
 
8 โมงครึ่ง ได้ยินเสียงเครื่องซักผ้ากำลังปั่นอยู่ข้างล่าง ผมมองเห็นแผงโซล่าฯ ที่ติดตั้งไว้จำนวน 6 แผง มันเริ่มจ่ายพลังงานไฟฟ้าให้ได้บ้างแล้ว แม้ว่าแสงแดดยังไม่จัดจ้า...
 

กระแสไฟฟ้าเริ่มชาร์จแบตฯ คู่แรกที่ซ่อมเสร็จ...

 
มองเห็นน้ำกรดเริ่มเดือดปุด ๆ

 
เบื้องล่าง...การจราจรบริเวณสี่แยกไฟแดงใหม่ (Hangchat Intersection) ยังคงเคลื่อนไหวไปตามสภาพ ผมเห็นคนขายพวงมาลัยเดินเสี่ยงภัยอยู่บนท้องถนน!!!  

 
รู้สึกโชคดีที่ชีวิตบั้นปลายของผมมีความปลอดภัยไม่น้อย...วันมะรืนนี้จะไปโรงพยาบาลครับ!

Monday, December 16, 2024

Last Train To Heaven , Boxcar Willie , 1982

I love trains! ผมรักรถไฟ...ตอนเป็นเด็กอาศัยอยู่ที่บ้านร้านกาแฟไทยประเสริฐ ไม่ไกลจากสถานีรถไฟเชียงใหม่และโรงแรมรถไฟ....

อยากให้เพื่อน ๆ ฟังเพลง Last Train To Heaven โดย Boxcar Willie , 1982 ก่อนนะครับ... (A ton of thanks to lyricsvault.net for the lyrics.)
I'll ride that last train to heaven
On rails of solid gold
In a boxcar lined with satin
Where the nights are never cold
Where a hobo 's always welcome
Even in his ragged clothes
I'll ride that last train to heaven
When the final whistle blows.

Well I set in hobo jungles
From Maine to New Orleans
I've heard ole timers tell the tale
Of a train they hope to see
There'll be a long black steamer
That shines just like the sun
With a thousand miles of boxcars
Behind engine number one.

I'll ride that last train to heaven
On rails of solid gold
In a boxcar lined with satin
Where the nights are never cold
Where a hobo 's always welcome
Even in his ragged clothes
I'll ride that last train to heaven
When the final whistle blows.

All the hobos will be waitin'
No more sleepin' on the ground
With his hand upon the throttle
There'll be no puttin' down
This ride is just for hobos
They'll come from all around
When that train gets down to her last run
Destination heaven bound

I'll ride that last train to heaven
On rails of solid gold
In a boxcar lined with satin
Where the nights are never cold
Where a hobo 's always welcome
Even in his ragged clothes
I'll ride that last train to heaven
When the final whistle blows.

I'll ride that last train to heaven
When the final whistle blows


เรื่องนี้ต้องเขียนยาวครับ อาจจะเล่าไปจนสิ้นอายุขัยของผมก็เป็นได้!!!

Tuesday, December 10, 2024

หาคำตอบ - ไปอ่างเก็บน้ำแม่ป๋อน

ฉันเพล เอ้ย กินอาหารมื้อกลางวัน เรียบร้อยแล้วจ้า 

การจราจรที่หน้าบ้านพลุกพล่านตั้งแต่เช้ามืด วันนี้ผมคิดว่าควรจักต้องหาคำตอบว่าหลังจากกินสองมื้อเหมือนตุ๊เจ้ามาได้เป็นเดือนแล้ว...ร่างกายของตาแก่บ้านห้างฉัตรจะพอไปได้ไหวมากน้อยเพียงใด? เมื่อปลายเดือนที่แล้วผมโพสต์เรื่อง Travels with Oolong - อ่างเก็บน้ำแม่ป๋อน บอกเพื่อน ๆ ว่าไม่ขับเจ้า Eddy ไปยังตัวอ่างฯ ทั้ง ๆ ที่อยู่อีกไม่ไกล!!
 
 

 
เอาเป็นว่าวันนี้ขอลองปั่นจักรยานไปหาคำตอบ ไปกลับก็ไม่เกิน 40 กิโลเมตร จะไปกับสหัสเดชครับผม....
 
 
 
เจ้าอู่หลงต้องอยู่บ้าน อย่างน้อยก็ 4 ชั่วโมง... 
 
 
 
เอาหละ...ขอไปเตรียมตัวก่อนนะครับ กลับมาถึงตอนเย็นจะแจ้งให้เพื่อน ๆ ทราบว่าไหวมั้ย?