Friday, June 26, 2015

little locusts

ทริปไปอินโดนีเซียครั้งที่แล้ว...ผมทำผิดพลาดตรงที่ไม่นำปากกา Rotring ไปด้วยเพราะกลัวหาย ดันไปใช้ปากกาหมึกซึมบันทึกเรื่องราว น้ำหมึกหมดตั้งแต่วันที่เดินทางถึง Bukit Lawang การบันทึกในช่วงหลังจึงขาดหายไปเป็นบางส่วน! 


สำหรับทริปไปไซ่ง่อนเดือนสิงหาคมนี้ ผมคงจะนำเจ้า Rotring ไปด้วย ยอมรับครับว่าไม่มีอะไรเขียนดีเท่า ส่วนกระดาษ...วันนี้ได้ซื้อเจ้า "small locusts" มาจากห้างแม็คโคร เป็นสมุดบันทึกปกแข็ง ขนาด ๑๑ ซ.ม. X ๑๔.๕  เล่มเล็กน่ารักเชียว... 


Locusts คือตั๊กแตนหนวดสั้น ตัวคั่นหน้าทำเป็นรูปตั๊กแตนซะด้วย (หุหุ ถ้าเป็นแมลงสาบ ผมคงไม่กล้าจับ)




เห็นเค้าพิมพ์ในใบเสร็จฯ ว่า สมุดปกแข็ง BUG 160 แผ่น - ราคา 59.00 บาท (รวม vat) ปกติผมชอบเขียนแบบไม่มีบรรทัดมากกว่า ที่ซื้อก็เพราะเข้าใจผิดคิดว่าไม่มีบรรทัด...


ซื้อมาแล้วก็ไม่เป็นไร ด้วยกระดาษ ๓๒๐ หน้า...ผมจะใช้เจ้าตั๊กแตนเล่มนี้บันทึกการเดินทางมาให้เพื่อน ๆ ได้อ่านต่อไป!

Wednesday, June 24, 2015

ร้านก๋วยเตี๋ยวไทยโบราณ

"ร้านก๋วยเตี๋ยวไทยโบราณ" อยู่บนทางหลวงหมายเลข ๑๑  ถ้ามุ่งหน้าไปเชียงใหม่จะอยู่ด้านซ้ายมือ (2) ห่างจากสี่แยกนาก่วม (1) ประมาณ ๘ กิโลเมตร... 


ผมเคยไปแวะกินที่ร้านนี้หลายครั้งตั้งแต่สมัยที่ยังเป็นร้านเล็ก ๆ อยู่ด้านหลัง ที่นี่เค้าเน้น "ก๋วยเตี๋ยวโบราณ" เป็นพิเศษ เอกลักษณ์ของร้านคือช้อนส้อมหรือตะเกียบถูกใส่มาในถุงผ้า...


ก่อนหน้านั้นบ้านไม้หลังใหญ่ยังสร้างไม่เสร็จ ผมแวะไปกินเพราะติดใจในบริการและความสะอาด รสชาติอาหาร...แม้ไม่โดดเด่นแต่ราคายุติธรรม!


ต่อมาบ้านหลังใหญ่สร้างเสร็จ เค้าย้ายร้านมาอยู่ที่นี่....


สองปีมาแล้วที่ "ก๋วยเตี๋ยวไทยโบราณ" กลายเป็นร้านอาหารเต็มรูปแบบ พร้อมการตกแต่งที่ผสมผสานระหว่างของเก่าและสิ่งที่สร้างใหม่ อาทิ รูปปั้นตู้ไปรษณีย์ยักษ์(เลียนแบบเบตง), หลักกิโลยักษ์, ถ้วยก๋าไก่ ฯลฯ





จำได้ว่าครั้งแรกที่ไปนั่งกินที่บ้านหลังใหญ่ ผมได้รับแจ้งว่าราคาอาหารถูกปรับขึ้น ซึ่งก็เข้าใจดีว่าเป็นเรื่องปกติ วันก่อนมีโอกาสไปอุดหนุนอีกครั้ง...ผมอยากเก็บภาพบรรยากาศรอบข้างมาฝากเพื่อน ๆ สักหน่อย





 


ภาพที่ชอบ...น่าจะเป็นเจ้าวัว ๓-๔ ตัวในทุ่งนาข้างรั้ว...



อิ่มหนำและมีความสุขซะจริงนะเจ้า!!

Tuesday, June 23, 2015

คมศิลป์วัสดุก่อสร้าง

วันอังคาร...ขอรายงานเรื่องการสร้างห้องดนตรีและร้านเปียโนอีกนิด!



มาดูงานซ่อม stool (โครงการร้านเปียโน) เจ้าตัวนี้เป็นแบบหมุนได้ ไม้ที่นั่งแยกออกจากกันและส่วนที่ยึดขาหลุดหายไปทั้งสองข้าง...


ผมใช้ไขควงไขคลายสกรู ๔ ตัวออกมา แยกออกจากกันได้ดังที่เห็น...


รักษาแบบเดิม คือใส่กาวแล้วอัดด้วยแค้มป์ทิ้งไว้ ๒๔ ชั่วโมง (ใช้แค้มป์ตัวเดียวอีกเช่นกัน เพราะมีหนังหุ้มอยู่)  ถ้าจะซ่อมต่อคงต้องค้นหาไม้ส่วนที่หายไปให้ได้ซะก่อน ตอนนี้เหลือ stool อีกตัวเดียวที่ต้องรักษา เสร็จหมดแล้วก็ค่อยล้างสีออก ขัดกระดาษทราย แล้วลงสีใหม่


ไม่ต้องรีบร้อนก็ได้ เพราะเคาน์เตอร์บาร์ยังไม่มี ตอนนี้ช่างเหอะต้องเร่งมือก่อผนังห้องดนตรีให้เสร็จก่อนฝนมา อ่อ...ผมลืมบอกไปว่าตรงสามแยกใกล้ ๆ เทศบาลห้างฉัตร มีร้านขายวัสดุก่อสร้างอยู่ร้านนึง... 


อยู่เลขที่ ๑๑๘/๒ ติดถนน หาได้ง่าย...


 ชื่อว่า "คมศิลป์วัสดุก่อสร้าง"...


ผมมาอยู่ห้างฉัตรก็ได้อาศัยซื้อวัสดุที่ร้านนี้นำไปปรับปรุงบ้าน อย่างเช่นงานปูน ทางร้านใจดีนำวัสดุไปส่งให้ถึงหน้าบ้าน ราคาก็มาตรฐาน คอนกรีตบล็อค ๕๐ ก้อน ๆ ละ ๕.๕๐ บาท ปูนเสือ ๑ ถุง ๆ ละ ๑๒๐ บาท กาวลาเท็กซ์ ๓๒ ออนซ์กระปุกละ ๖๕ บาท..


ที่ถูกใจคือทรายหยาบราคาถุง ๆ ละ ๑๕ บาท...


ไหน ๆ ก็พูดถึงเรื่องปูนแล้ว ขอรายงานต่อว่างานก่อผนังใกล้จะชนเพดานแล้วนะ



เมื่อวานนี้ผมเททับหลังตัวที่ ๒ เตรียมไว้....


เหลือแค่วางบล็อกอีก ๑ ก้อนแล้วใช้ปูนอัดในส่วนที่เป็นรู


จากนั้นก็ฉาบแล้วทาสี!

Monday, June 22, 2015

Stool Hospital


ถ้าเปรียบเจ้าสตูล (bar stool) เหมือนดั่งคนไข้  บนดาดฟ้าบ้านผมก็คงจะเป็นเช่นโรงพยาบาลสนามที่จะช่วยรักษาให้หายจากอาการพิการแข้งขาหัก!  เจ้าตัวแรกที่ไม้ยึดขาหัก (เคยเขียนไว้ใน "ซ่อม bar stool (ต่อ)" ) ตอนนี้หายขาดแล้วด้วยมีดทำครัว... 



จากสภาพแรกเริ่ม มันกลับมายืนได้ตามปกติ....


คนไข้อันดับต่อไปกำลังรอคิว....


ตัวนี้ค่อยยังชั่วหน่อย แค่ที่นั่งแตกออกจากกัน....


กาวลาเท็กซ์คือยาดี แต่ต้องใช้แค้มป์อัดหลังทากาว...



เจ้าตัวไม่มีพนักก็เช่นเดียวกัน...


แบะไม้ออกมาใส่กาว...


แล้วบีบอัดด้วยแค้มป์ตัวใหญ่ ใส่ไว้ตรงกลางเพียงตัวเดียวก็พอ...



ตรงไหนที่ดูไม่แน่น ก็อัดกาวเข้าไป ให้ทำซะตอนนี้เลย ไม่ต้องรอให้มันหลุด...




Stool Hospital คงต้องทำงานหนักอีกหลายวัน!