final trip - เตรียมเป้บรรจุน้ำ

ขอบคุณเพื่อน ๆ ที่เข้ามาอ่านเรื่องที่ผมเขียน เมื่อวานนี้คุยว่าได้เตรียมเครื่องกรองน้ำแบบพกพาไว้แล้ว...

 

ผมเคยกล่าวถึง"ข้อผิดพลาด" ในการปั่นจักรยานจากไซยะบูลีไปเมืองหงสาว่ามีอยู่ ๒ ข้อด้วยกันคือ  ๑) ไม่ได้ศึกษาเรื่องเส้นทางจากไซยะบูลี-หงสาให้ดีเท่าที่ควร และ ๒) ผมประมาทในเรื่องเสบียงอาหารและน้ำดื่ม

ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะทำได้ ผมออกเดินทางจากไซยะบูลีตั้งแต่ ๖ โมงเช้า โดยกินอาหารแค่เพียงนมถั่วเหลือง ๑ กล่องกับซาลาเปา ๒ ลูก ผิดพลาดตั้งแต่เริ่มออกปั่นแล้ว ระยะทางขึ้นเขาลงเขาเกือบ ๙๐ กิโลเมตร...ดันกินอาหารเช้าแค่เนี้ย!!

เมื่อปั่นถึงบ้าน Pakthiao  เสบียงก็หมด  ผมกระหายน้ำมาก ต้องแวะกินน้ำส้มและน้ำมะพร้าวเย็น ๆ ๒ ขวดเล็ก (๒,๐๐๐ กีบ)...

ข้อผิดพลาดที่ไม่น่าให้อภัยอีกข้อคือ..ไม่ได้ซื้อน้ำติดตัวไปด้วยอีกสัก ๑ ขวดใหญ่ ด้วยคิดว่าจะเจอหมู่บ้านอยู่ข้างหน้า...

ทั้ง ๆ ที่ร้านค้าตรงนี้เป็นจุดสุดท้ายที่จะซื้อเสบียงตุนไว้ก่อนขึ้นเขาไปอีกด้วยระยะทางไม่รู้จักจบจักสิ้น!!

จากไซยะบูลี (1) เดินทางได้ ๒ ใน ๓ เหลืออีกแค่ ๓๕ กิโลเมตรจะถึงเมืองหงสา (3) ดันไปหมดแรงข้าวต้มอยู่บนภูสูง (2)

อยากให้เพื่อน ๆ ได้เห็นระดับความสูงที่ผมต้องไต่ขึ้นไป...

ไม่มีน้ำดื่มก็เปรียบได้กับรถที่หมดน้ำมัน ผมจะจูงจักรยานก้าวไปข้างหน้าก็แทบไม่ไหว!! 

ด้วยบทเรียนนี้...ผมจึงต้องเตรียมเป้บรรจุน้ำดื่มไว้สำหรับ final trip อีก ๑ ใบ

ยี่ห้อ Topspeed ครับ...

 

บรรจุน้ำได้ ๒ ลิตร...

คราวหน้าตาแก่เมืองรถม้าไม่อดน้ำแล้วจ้า!

final trip - เตรียมเครื่องกรองน้ำ

วันที่ ๑๓ เมษายน ๒๕๕๙  ผมปั่นจักรยานจากเมืองไซยะบูลี มุ่งสู่เมืองหงสา...

เพื่อน ๆ ที่รักครับ วันนั้นผมทำผิดพลาดในการเติมพลัง ตุนน้ำ และเตรียมอาหารสำหรับการเดินทางที่ค่อนข้างหนัก...

เริ่มจากการกินอาหารเช้าแค่เพียงแลคตาซอยกับซาลาเปาทอด ๒ ลูก...

ปั่นจักรยานไปตามเส้นทาง 4A

มีน้ำและเสบียงอาหารไปแค่ที่เห็น...

ในขณะที่ตามเส้นทางไต่เขาต้องเผชิญกับหมอกควันอันหนาแน่น...

หลายจุดที่ผมต้องหยุดลงจูง...

ทั้งเหนื่อยทั้งกระหายน้ำ ผมไปหยุดอยู่ริมธาร...

อย่างเนี้ยถ้ารอให้ค่ำ จะตั้งเต็นท์ใต้สะพานก็น่าจะไม่มีปัญหาใด ๆ

 

ลงเล่นน้ำเย็น ๆ ก็ได้...

 

หากขาดแคลนน้ำดื่ม...จะอาศัยน้ำจากลำห้วยโดยตรงยังคงไม่ได้ สำหรับ final trip ผมต้องมีเครื่องกรองน้ำติดตัวไปด้วย สั่งมาเตรียมไว้แล้วครับ...

เป็นที่กรองน้ำพกพาที่จะช่วยให้ดื่มน้ำจากแหล่งธรรมชาติได้....

 

 

ชักเริ่มตื่นเต้นแล้วใช่ไหมครับ?

rat-a-tat-tat

 

อากาศที่บ้านห้างฉัตรเย็นลงบ้างแล้ว ช่วงนี้บางวันมีฝนตก ทำให้ต้นไม้ที่ปลูกไว้บนดาดฟ้าเริ่มฟื้นตัว...

 

ด้านตรงข้ามบริเวณถังเก็บน้ำติดห้องเขียวซึ่งผมเคยเรียกว่า workshop ตอนนี้ต้นมะกรูดเริ่มดูดีขึ้น...

วันก่อนมีฝนตก....

บนหลังคาสังกะสี ผมได้ยินเสียงเม็ดฝนตกกระทบหลังคารัวแบบที่ฝรั่งเรียกว่า  rat-a-tat-tat

Longdo Dic อธิบายว่า  "rat-a-tat-tat คือ [N] เสียงรัวแหลม, เสียงเคาะถี่และแหลม"   ในหน้าที่ ๕ ของหนังสือ "Squashed  Possums (Off the beaten track in New Zealand)" Tindale, Jonathan Tindale เขียนไว้ว่า...

Above me stands a slanted corrugated metal roof that valiantly attempts to protect me from the elements. It’s not a thing of beauty it must be said, but it keeps me dry. The rain bounces off it with a rat-a-tat-tat like the trigger happy gunfire in a Rambo movie. My roof is held in place by several wooden beams that plunge vertically and diagonally all around me. You might say they embrace me and hold me together.

เขียนไปเรื่อย ๆ แฝงโน่นนิดนี่หน่อย เพื่อน ๆ ทนอ่านไปก็แล้วกัน อิอิ

Never give up

สวัสดีครับเพื่อน ๆ ที่รักทุกคน...  ผมยังคงปิดตาปิดหูและปิดปากไม่หมกมุ่นอยู่กับปัญหาบ้านเมือง เพื่อรักษาสุขภาพจิตให้อยู่ในสภาพที่ไม่เลวร้ายเกินไป รอจนกว่าจะถึงเวลาของการเดินทางครั้งสุดท้าย (the final trip) 

 

 

หน้าที่การจัดหาอาหารให้คนที่ช่วยตัวเองไม่ได้ก็ยังคงเป็นไปตามปกติ...

 

นอกจากนาน ๆ ครั้ง ที่ได้ขึ้นไปคลายเครียดบนดาดฟ้าด้วยการเฝ้าดูอาทิตย์ตกดินพร้อมกับกล้องถ่ายรูปในมือ...

 

 

ยามค่ำคืนบางครั้งก็เคยขึ้นไปยืนดูดวงจันทร์.. ฝันว่าจะเห็นภาพอย่างนี้ที่นิวซีแลนด์

 

 

All in all... ยังคงเชื่อมั่นว่าจักรยานพับนั้นเหมาะที่สุดสำหรับตาแก่เช่นผม

 

 

 

อย่าได้อวดทนงตนเหมือนคนหนุ่มว่าจะต้องปั่นจักรยานเพียงอย่างเดียว (ยกเว้นนั่งเรือ) no train - no bus ซึ่งมิใช่กติกาโหดสำหรับคนแก่วัย ๗๐+  

 

 

ทุกวันนี้ได้แต่เฝ้ามองเจ้าทัสซูเฮะ...

จัดเตรียมอุปกรณ์ข้าวของเตรียมไว้...

 

ด้วยใจที่มุ่งมั่นครับผม!

Squeaky Wheels - Scott Hippe

squeaky เป็นคำคุณศัพท์ (adjectives) หมายความว่า "ส่งเสียงดังอี๊ดอ๊าด" ซึ่งถ้าเปิดปิดประตูแล้วมีเสียงดังอี๊ดอ๊าด ช่างเหอะก็จะหาน้ำมันมาหยอดตรงบานพับซะหน่อย...

แต่ถ้าเป็นล้อจักรยาน หากปั่น ๆ ไปแล้วมีเสียงดังเอี๊ยด ๆ อยู่ตลอดเวลา คนขี่ก็น่าจะรู้ได้ว่ากำลังมีปัญหา! Longdo Dict อธิบายว่า "squeaky" (adj) = 1: having or making a high-pitched sound such as that made by a mouse or a rusty hinge. ดังนั้นภาษาอังกฤษจึงเรียกล้อนั้นว่า "squeaky wheel" แต่ล้อของเจ้า Banian ของผมนั้นยังคงลื่นไหลดีครับ เที่ยวไปด้วยกันหลายทริปแล้ว ยังไม่เคยบ่นหรือส่งเสียงดังให้เป็นกังวล

 ยิ่งเจ้าทัสซูเฮะเพื่อนใหม่ ก็น่าจะไม่มีปัญหาใด ๆ

ผมเพิ่งซื้อหนังสือ Squeaky Wheels เวอร์ชั่น Kindle มาอ่านครับ...

ต้องหาซื้อของถูกมาอ่าน...เล่มนี้ผมจ่ายแค่ $0.99 ครับ เป็นเรื่องของการปั่นจักรยานข้ามประเทศสหรัฐอเมริกา หนา ๒๙๖ หน้า เขียนโดย Scott Hippe มีรายละเอียดว่า...

"Squeaky Wheels" is the travel memoir of an enterprising free-spirit and his pedal-powered journey across the United States in the summer of 2011. As the voyage steams (sweats, rather) eastward from Seattle to New York, he meets a diverse, humorous, and motley bunch of individuals in full support of his spirit of adventure, evidence that one's wildest dreams are in fact worth pursuing. The story is a testament to the power of welcoming the stranger and the good that resides in us all. Read it to laugh, read it to learn, or read it simply to remember that you are human.

ช่วงนี้ทำได้แค่เพียง...อ่านไป-จัดของไป...ครับ