ส.ว. ต้องรอก่อน!

ประเทศไทยก้าวเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุโดยสมบูรณ์ (Aged Society) แล้วหรือยัง?...ผมไม่ทราบ!

 

แต่ข้อมูลของ United Nations World Population Ageing พบว่าหลังจากปี ๒๕๕๒ ประชากรที่อยู่ในวัยพึ่งพิงได้แก่เด็กและผู้สูงอายุมีจำนวนมากกว่าประชากรในวัยแรงงาน และในปี ๒๕๖๐ จะเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ที่ประชากรเด็กน้อยกว่าผู้สูงอายุ ข้อมูลประชากรของประเทศไทยปี ๒๕๕๖ รายงาานว่าประชากรไทยจำนวน ๖๔.๖ ล้านคนจะเป็นผู้สูงอายุมากถึง ๙.๖ ล้านคน และคาดว่าในปี ๒๕๗๓ จะมีจำนวนผู้สูงอายุ ๑๗.๖ ล้านคน แต่ที่แน่ ๆ คือทุกวันนี้ผมปั่นจักรยานไปที่ไหน ก็เห็นแต่ ส.ว.

เช้านี้ได้เจอและคุยกับคุณตาวัย ๘๖ ปีที่บ้านม้าเหนือ อำเภอเกาะคา ยังขี่จักรยานได้สบาย พูดจาเสียงดังฟังชัด ทำให้ผมมีกำลังใจที่จะอยู่ต่อไปเพื่อเดินทางให้ได้ไกลและนานยิ่งขึ้น...

 

ที่บ้านห้างฉัตร เดินลงบันไดมาจากชั้นสามผมจะต้องพบกับเจ้ายักษ์ (Giant จักรยานทัวร์ริ่ง) ซึ่งเตรียมไว้พร้อมสำหรับ final trip 

 

เรื่องจักรยานผมปิดการเสาะแสวงหาและได้ข้อสรุปแล้ว รอแค่เพียงวันที่จะปั่นมันออกไป!

ปั่นจักรยานไปวัดม้าใต้

ไม่ได้อัพเดทหลายวัน... วันนี้ขอรายงานตัวกับเพื่อน ๆ หน่อยน้า

 

เช้านี้ออกจากบ้านสายหน่อย... ผมปั่นจักรยานไปวัดม้าใต้ซึ่งอยู่ในอำเภอเกาะคาโน่น (ใช้เจ้าสหัสเดชคลอดครับช่วงนี้) หยุดถ่ายภาพร้านลำแต้ซะหน่อย เห็นปิดมาหลายวัน อดเป็นห่วงเจ้าของร้านซึ่งได้รับบาดเจ็บจากอุบัติเหตุบนท้องถนนไม่ได้....

ขี่จักรยานผ่านตลาดเช้าบ้านปันง้าว...

๙ กิโลเมตรครึ่งถึงวัดม้าเหนือ ซึ่งเคยมาเก็บภาพแล้ว

อยากแวะมาดูหอไตรธรรมจักร (สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๔๗๙)  ซึ่งตอนนั้นกำลังอยู่ในระหว่างการบูรณะฯ...

วันนี้เรียบร้อยแล้ว ทาสีขาวใหม่เอี่ยม (ไม่อยากบอกว่าชอบหรือไม่ชอบ)

จากนั้นปั่นต่ออีกครึ่งกิโลเมตรถึงวัดม้าใต้...

ขากลับแวะสถานธรรมจามเทวีอินทรเกสรซึ่งอยู่ริมทางหลวงหมายเลข 1034

 

ถึงบ้านเวลา ๐๙.๑๐ น. พอดี

สำหรับพรุ่งนี้...ยังคิดไม่ออกว่าจะไปไหนดี?

สบายขึ้นเยอะ!

ภาพข่าวใน YouTube - -thanks!

การเตรียมรับมือกับภัยพิบัติซึ่งมีแนวโน้มว่าจะเกิดขึ้นในอนาคตอันใกล้นี้ สิ่งหนึ่งที่ผมต้องคิดถึงคือเรื่องน้ำดื่มสะอาด

 

เพื่อน ๆ จำได้ไหมครับว่าช่วงเกิดน้ำท่วมใหญ่เมื่อปี ๒๕๕๓ คนกรุงแย่งกันซื้อน้ำดื่มจนหมดห้างฯ มีเงินเต็มกระเป๋าแต่ก็หาซื้อน้ำดื่มที่เคยซื้อไม่ได้! ทุกวันนี้ยังสะดวกสบายครับ น้ำดื่มมีจำหน่ายทั่วไป หาซื้อได้ง่าย มีรถมาส่งให้ถึงบ้าน...

 

 

ตอนที่น้ำท่ายังไม่ขาดแคลน....ความหิวกระหายก็ยังไม่มาเยือน

 

ลองตอบผมหน่อยได้มั้ยว่าหากวันใดที่น้ำดื่มใสสะอาดที่ใส่ขวดวางขายในร้านทั่วไปเกิดหายไปจากชั้นวางจำหน่าย ตู้น้ำหยอดเหรียญก็ไม่มีแล้ว เราจะทำอย่างไรให้มีน้ำสะอาดพอที่จะใช้บริโภคประทังชีวิตต่อไปได้??? ผมมีเครื่องกรองน้ำแบบพกพา สำหรับกรณีฉุกเฉินหากติดอยู่ในถ้ำหรือกลางป่า หรือแม้กระทั่งใต้ตึกที่จะต้องกรองน้ำปัสสาวะตัวเอง! เตรียมไว้ในเป้ฉุกเฉินติดตัวเอาไว้นะ

 

 

ในยามปกติหลายปีมาแล้วที่ไม่ต้องซื้อน้ำดื่มเป็นแพ็คหรือแกลลอนจากห้างฯ มาดื่ม ผมกรองน้ำดื่มเองโดยใช้น้ำจากประปาหมู่บ้าน ผ่านเครื่องกรองแบบ ๕ ขั้นตอน

เพื่อให้น้ำสะอาดขึ้น ผมซื้อเครื่องมากรองน้ำอีกขั้นตอนนึง ก่อนนำใส่ขวดไว้ใช้ดื่ม...

 

หลายปีทีเดียวที่ผมต้องรองน้ำใส่เหยือกพลาสติกใบใหญ่แล้วเดินมาเติมเครื่องกรอง บางครั้งก็ลืมหรือขี้เกียจหรือลืมเติมน้ำ ทำให้ขวดน้าดื่มแห้งมาเป็นระยะ ๆ

 

วันหนึ่งเกิดไอเดียใหม่ขึ้นมา ผมลองสั่งก๊อกน้ำแบบมีลูกลอยมาใช้ (ต้องเจาะรูเครื่องกรองเพื่อติดตั้ง) 

ภาพจากเว็บ shopee - ขอขอบคุณ

ใช้ข้อต่อขนาด 2 หุน ต่อสายมาจากเครื่องกรองน้ำ ๕ ขั้นตอน....

 

 

ตั้งแต่นั้นมาผมก็แค่เปิดก๊อกทิ้งไว้ ไม่ต้องห่วงว่ามันจะล้น...

ไม่ต้องคอยเติมน้ำอีกแล้ว...

เดี๋ยวจะต่อลงไปให้พี่ชายอีก ๑ ชุด...

เตรียมขาตั้ง(ไม้)

แผงโซล่าเซลล์ที่ผมนำมาทดลองมีขนาดกว้าง ๖๘ เซนติเมตร ผมตั้งใจไว้ว่าจะพยายามใช้งบประมาณในการติดตั้งให้น้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้...

 

เข้าไปดูในเว็บไทยทั่ว ๆ ไป ผมเห็นเค้านิยมใช้รางอลูมิเนียมสำเร็จรูปที่ผลิตไว้สำหรับติดตั้งแผงโซล่าเซลล์โดยเฉพาะ มันมีอยู่ ๒ ขนาดคือยาว ๒.๑ เมตร และ ๔.๒ เมตร อย่างแรกสั่งได้ในราคาประมาณเส้นละ ๒ ร้อยกว่าบาท ต้องใช้ ๒ เส้น ติดตั้งได้ ๓ แผง ส่วนแบบหลังติดได้ถึง ๖ แผง รู้สึกว่าจะมีขายที่ Global House ต้องสั่งทำเป็นพิเศษราคาเส้นละ ๗ ร้อยกว่า (ทั้งสองแบบมีที่ใส่ตัวยึดแผงสำเร็จรูป) นอกจากนั้นก็ยังมีขาตั้งรางแบบปรับองศาได้ ซึ่งทั้งนี้ทั้งนั้นผมจะต้องเตรียมเงินไว้ไม่น้อยกว่า ๑ พันบาทถ้าจะติดตั้งโดยใช้อุปกรณ์ดังกล่าว!  เพื่อความประหยัด...ช่างเหอะบอกตัวเองให้ใช้เศษวัสดุเหลือใช้ที่มีอยู่ให้ได้มากเท่าที่จะทำได้ ไม่ต้องยึดติดกับความสวยงามตามที่เห็นได้ทั่ว ๆ ไป เห็นไม้หน้าสามที่ซื้อมาท่อนละ ๒๐ บาทวางกองไว้ข้างบันไดนานแล้ว...ผมขอใช้วัสดุเหล่านี้ดีกว่า

เริ่มงานกันเลย ตัดขาตั้ง ๑๕ องศา...

ไม้มียาวขนาดไหนก็ใช้แบบนั้น เตรียมไว้แล้วครับ...ชุดแรก รอให้หาดอกสว่านได้ก่อน ค่อยเจาะเพื่อตีตะปูยึด

ถ้าตอกตะปูเข้าไปตรง ๆ คดงอหมดครับ! (ไร้ฝีมือ)

หาตำแหน่งตั้งแผงฯ

วันก่อนผมพูดถึงเรื่อง "สู้ค่าไฟฟ้า" เพราะทนไม่ไหวแล้วสำหรับค่าไฟฟ้าขูดรีดในยุคนี้!

 

 

ซื้อแผงโซล่าเซลล์ชนิดโพลี่ 12 V 150 W มานอนรอไว้แล้วที่ห้อง HBH เพื่อศึกษาและทดลอง เช้านี้ผมขึ้นไปบนดาดฟ้าเพื่อสำรวจความเป็นไปได้ในการติดตั้งรับแสงแดดตั้งแต่ ๗ โมงเช้า... แดดแรงแล้ว

 

 

มองออกไปไกล ผมเห็นหลังคาร้านลำปางสนุ๊กเกอร์ทางด้านทิศตะวันตกใช้กระเบื้องลอนคู่ มีท่อพีวีซีต่อขึ้นไปเพื่อฉีดน้ำยามอากาศร้อน ที่นั่นถ้าจะติดตั้งแผงโซล่าเซลล์ก็วางไว้บนหลังคาได้เลยโดยใช้ขาตั้งและรางอลูมีเนียมสำเร็จรูป (น่าเสียดายที่หลังคาเอียงหันไปทางทิศเหนือซึ่งต้องดัดแปลงเล็กน้อย)...

 

 

ติดกับดาดฟ้าของผม ข้างบ้านเค้าสร้างโกดังขนาดใหญ่หลังคาเมทัลซีทไว้ มันเอียงไปทางทิศใต้ประมาณ ๑๐ องศาเข้าสูตรพอดี...

 

 

แสงแดดเวลา ๗ โมงกว่าเริ่มให้พลังงานแล้ว จากนี้อีกอย่างน้อย ๘ ชั่วโมงก็จะส่องสว่างอย่างต่อเนื่องจนดวงอาทิตย์อ้อมย้ายไปตกทางด้านตรงข้าม... 

 

คิดว่าถ้าผมแอบเอาแผงโซล่าเซลล์ขึ้นไปวางไว้ หรือขออนุญาตคุณอู๊ดเจ้าของอาคารก่อนก็คงจะทำได้ ระดับหลังคาเอียงไปทางทิศใต้เหมาะเลย (แถมมีเนื้อที่กว้างขวาง วางกี่แผ่นก็คงไม่มีปัญหา) จากนั้นก็ต่อสายลงมาที่ green room ซึ่งกำลังถูกรุกรานโดยเจ้าตำลึง... 

 

แต่นั่นมันมิใช่ขอบเขตองผม ไม่เหมาะที่จะนำแผงโซล่าฯ ไปวางไว้บนหลังคาเพื่อนบ้านเป็นปี ๆ

 

 

เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาผมต้องมองหาพื้นที่สำหรับติดตั้งแผงโซล่าเซลล์บนดาดฟ้าของตัวเอง ด้านหน้าหรือก็ดูไม่เหมาะ...

 

 

ที่คิดว่าน่าจะเป็นไปได้ คงต้องขึ้นไปติดตั้งไว้บนหลังตาเหนือบันไดในส่วนที่สูงที่สุด...

 

ด้วยแผงโซล่าฯ ขนาดกว้าง ๖๘ เซนติเมตร ผมคะเนด้วยสายตาแล้วคิดว่าสามารถติดตั้งได้ถึง ๕-๖ แผง

เพื่อน ๆ คิดว่าตรงนี้ดีไหมครับ?

บริษัทกำจัดฝุ่น

ทาสีผนังห้องน้ำด้านนอกที่หันเข้าหาบันไดขึ้น HBH (Hangchat Backpacker Hostel) ทิ้งไว้นานนับปี...ตอนนี้ได้ฤกษ์ทำให้เสร็จแล้ว

เปลี่ยนสีใหม่โดยใช้สีน้ำที่เหลือ...ผมทาทับลงบนพื้นสีน้ำมันที่ทาค้างไว้ครึ่ง ๆ กลาง ๆ จากนั้นก็นำกรอบรูปวาดจากฝีมือเพื่อนศิลปินของผมขึ้นติดไว้ตามเดิม

ที่เห็นเป็นการตกแต่งภายในที่ขยับตัว พอหันกลับไปดูเครื่องคอมพิวเตอร์ที่มีอยู่...ผมบอกตัวเองว่าต้องให้ความสนใจดูแลได้แล้วนะ ฝุ่นที่บ้านอยู่ติดกับทางหลวงมีมากเหลือเกิน ทิ้งไว้ไม่นานเครื่องใช้ไฟฟ้าต่าง ๆ ก็เริ่มอุดมฝุ่นแล้วครับ! โดยเฉพาะอย่างยิ่งจุดที่มีพัดลมดูดอากาศเข้าออก!

คอมพิวเตอร์ประกอบเองของผมใช้การ์ดจอที่ซื้อหามามือสอง ต้องรีบนำออกมาทำความสะอาดก่อนที่จะพัง!

 โห...ดูฝุ่นสิครับ!

เพื่อน ๆ ที่รักครับ... อย่าผัดวันประกันพรุ่งเหมือนผมน้า!

สู้ค่าไฟฟ้า

แม้เป็นวันอาทิตย์ เจ้าหน้าที่การไฟฟ้ายังคงมายิงหม้อมิเตอร์เพื่ออ่านและออกบิลค่าไฟฟ้าเดือนที่่ผ่านมา ได้จำนวนหน่วยที่ใช้แล้ว เค้าสั่งพิมพ์ใบแจ้งค่าไฟฟ้าจากเครื่องที่ถือมา นำใส่ไว้ในกล่องที่อยู่ใต้ตู้รับจดหมายของผม...

 

เพื่อนที่รักครับ...ค่าไฟฟ้าในยุคนายทุนเป็นใหญ่นับวันก็ยิ่งไม่มีลด มันคงแพงชนิดที่ชั่วชีวิตนี้ก็เพิ่งได้เจอ ผมหลบขึ้นไปบนดาดฟ้าเห็นแสงแดดสาดส่องเช้าจรดค่ำ เป็นพลังงานที่อาจนำมาใช้ทดแทนไฟฟ้าจากโรงไฟฟ้าซึ่งกำลังขูดรีดชาวประชาหน้าแห้งอย่างไม่หยุดยั้ง...

 

ว่าแล้วผมก็เริ่มคิดการใหญ่ อยากจะผลิตไฟฟ้าใช้เองโดยอาศัยพลังงานแสงอาทิตย์ ตั้งใจว่าภายใน ๖ เดือนนี้จะต้องทำให้ได้เป็นรูปธรรม...

 

ขั้นแรกต้องเริ่มด้วยการสั่งแผงโซล่าเซลล์มาศึกษาและทดลองก่อน ๑ แผง...

แผงโซล่าเซลล์มี ๒ ชนิดคือ แบบโมโน และแบบโพลี่ เว็บ solarbesttech.com กล่าวถึงข้อดีของแผงโซล่าเซลล์ชนิดโพลีว่ามีขั้นตอนกระบวนการผลิตที่ง่ายและใช้ปริมาณซิลิคอนน้อยกว่าชนิดโมโนจึงทำให้มีราคาถูกกว่า สามารถใช้งานในที่อุณหภูมิสูงได้ดีกว่าชนิดโมโน ผมเลือกสั่งชนิดโพลี่ขนาด 18.4 V 130 W ครับ...

ตรวจเช็คแล้วสินค้าไม่มีแตกร้าว ผมนำขึ้นมาเก็บไว้ก่อนที่ห้อง HBH (Hangchat Backpacker Hostel)

เพื่อน ๆ มาศึกษาไปด้วยกันนะครับ!