สำหรับอาหารเช้าของพี่ชายวันนี้ ผมผัดกุ้งกระเทียมพริกไทยหวานให้กินกับข้าวต้ม ปกติจะใช้ข้าวขาว แต่เช้านี้หาไม่ได้ จึงต้องใช้ข้าวกล้องไรซ์เบอรี่ที่มีอยู่แทน ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าพี่ชายชอบแต่ข้าวขาว แต่ก็จำเป็นต้องทำให้ คิดว่ามีกุ้งผัดหวานตัวใหญ่ ๕ ตัวก็คงกินจะหมด...
ลงไปเก็บชาม ผมเห็นข้าวที่เหลืออยู่ในชาม ใจแป้วอย่างบอกไม่ถูก ความรู้สึกมีทั้งเสียดายและโกรธ...
คนอยู่เพื่อกินไม่เคยแคร์ความรู้สึกของผมแม้แต่น้อย!!
No comments:
Post a Comment