Sunday, November 29, 2020

หีดธรรม ที่วัดปงสนุกเหนือ


"หีดธรรม" เป็นภาษาล้านนา หมายถึงตู้ใส่พระธรรมคัมภีร์ ในภาคกลางก็คือ "ตู้พระธรรม" หรือ "ตู้พระไตรปิฏก"

อ่านหน่อยน้า ผมพิมพ์ให้จดปวดตา อิอิ...

"หีบธรรม" หรือ "หีดธรรม" ในภาษาล้านนา เป็นที่เก็บคัมภีร์พระไตรปิฏกคล้ายกับตู้พระธรรม หรือตู้พระไตรปิฏกในภาคกลาง แต่มีความแตกต่างกันคือ ตู้พระธรรมจะเปิดทางด้านหน้าในขณะที่หีบธรรมจะเปิดทางด้านบน จากหลักฐานงานศิลปกรรมประเภทหีบธรรมหลาย ๆ ชิ้นที่พบในจังหวัดลำปาง สะท้อนให้เห็นปณิธานและความศรัทธาอันแรงกล้างของชาวลำปางที่มีต่อพระพุทธศาสนา ดังเห็นได้จากความพิถีพิถันในการสร้างหีบธรรมที่มีการประดับตกแต่งอย่างสวยงามวิจิตรบรรจง อันเป็นการแสดงถึงจิตวิญญาณและความเชื่อของช่างอย่างแท้จริง ส่งผลให้เกิดความศรัทธาในพระธรรมคำสั่งสอนมากขึ้น
นอกเหนือไปจากเนื้อหาสาระของพระธรรม รูปแบบของหีบธรรมที่พบในวัดปงสนุกเหนือและวัดปงสนุกใต้ มีลักษณะเป็นกล่องการสวมเข้าเดือย มีโครงสร้างไม่ซับซ้อนมากนัก เพื่อเน้นเรืองความแข็งแรง และประโยชน์ใช้สอยเป็นหลัก โดยอาจแยกออกเป็นส่วนตัวหีบและส่วนฐานหีบ นิยมลงรักปิดทองล่องชาดตกแต่งด้วยลวดลายหรือภาพต่าง ๆ หรือบางหีบประดับตกแต่งด้วยกระจกสี ซึ่งลักษณะหีบดังกล่าวเป็นที่นิยมกันอย่างแพร่หลายในล้านนาและนิยมเรียกหีบธรรมทรงนี้ว่า ทรงลุ้ง ประดับตกแต่งด้วยลวดลายที่สวยงามอันเป็นลักษณะของหีบธรรมที่พบในเมืองลำปาง เช่น ภาพเล่าเรื่อง พบว่านิยมเขียนภาพพุทธประวัติ ภาพกลุ่มบุคคลและเทวดา กลุ่มลวดลายมงคล สำหรับเทคนิคที่ใช้ในการประดับตกแต่ง อาจแบ่งออกได้เป็น ๒ ลักษณะ คือ เทคนิค เทคนิคลงรักปิดทองล่องชาด และเทคนิคลงรักปิดทองประดับกระจก...

 

 
 


 



 

ภาพเหล่านี้เก็บมาจากศูนย์อนุรักษ์โบราณวัตถุ วัดปงสนุกเหนือ...


มีโอกาส... เพื่อน ๆ อย่าลืมแวะมาดูหีดธรรมที่วัดปงสนุกเหนือนะครับ

Friday, November 27, 2020

A stroll on the dam

 

๒๑ พ.ย. ๒๕๖๓ เวลาประมาณ ๖ โมงเช้า... จากจุดเริ่มต้นบนสันเขื่อนแม่งัด (1) ผมมองไปยังจุดสิ้นสุดฝั่งตรงกันข้าม (2) ด้วยความรู้สึกสับสน!

 
ที่ผ่านมาเคยเอาแค่รถขึ้นวิ่งบนสันเขื่อน ถ้าเดินด้วยเท้าก็มีเพียงระยะสั้น ยังไม่เคยเดินจนสุดระยะ  มองตรงไปยังจุดปล่อยน้ำ (water dischare point) และโรงไฟฟ้าที่อยู่ไกลตา ถามตัวเองว่าจะเดินไหวหรือเปล่า? 
 
 
ไปถึงจุดหมายแล้วก็ต้องเดินกลับ    distantly, ไม่รู้ว่าไกลเท่าใด?  เหาะกลับไม่ได้! มองไปข้างหน้าเห็นมีคนอยู่บนถนนตัวเท่ามด!!
 
 
ตัดสินใจว่าไปก็ไป ผมออกก้าวเดินจนถึงแล้วได้หยุดคุยด้วย...

 
เป็นนักปั่่นจักรยานจากช่อแลหมู่บ้านข้างล่างนี่เอง คงจะจับกลุ่มกันออกกำลังทุกเช้าเย็น ปั่นขึ้นมาสูดอากาศบริสุทธิ์บนสันเขื่อนแม่งัด เมื่อเย็นวานก็สวนกันตอนเค้าปั่นลงไปจากเขื่อน มีคนนึงถามว่า "ลุงที่ปั่นรถพับหรือเปล่า?" ผมถือโอกาสเก็บภาพจักรยานของเขาไว้

 
 
 
ก่อนที่จะก้าวเดินต่อไป  เลี้ยวโค้งแล้วตรงไปข้างหน้า มองเห็นท้องฟ้ากำลังทอแสง...
 
 

ในที่สุดก็ทำได้สำเร็จ ถึงจุดหมายตรงปลายเขื่อน....

เก็บภาพอย่างไม่ยั้งมือ...





 
ขากลับได้เห็นหนุ่มสาวขึ้นมาเดินออกกำลังบนสันเขื่อน
 
 

เจ้านกขมิ้นรู้สึกอิจฉาเป็นยิ่งนัก!!

Wednesday, November 25, 2020

final trip - บทเรียนที่ต้องนำมาใช้

เพื่อน ๆ ที่รักครับ วันนี้ผมอยากแสดงความคิดเห็นว่า การปั่นจักรยานทางไกลขึ้นเขาลงดอยพร้อมกับสัมภาะเต็มพิกัดนั้น การใช้รถที่มีประสิทธิภาพสูงพอที่จะรองรับได้นั้นนับเป็นสิ่งจำเป็นยิ่ง



ทัสซูเฮะเป็นจักรยานพับที่มี ๒๗ สปีดก็จริง แต่ด้วยน้ำหนักคนขี่กับสัมภาะมากมาย ทำให้เวลาขึ้นทางชัน (uphill) ลำบากมาก บางครั้งต้องลงจูง หยุดพักเป็นระยะ ๆ และไม่สามารถควบคุมแฮนด์รถให้ตรงได้เมื่อวิ่งด้วยความเร็วต่ำ ผมยังไม่ขอพูดมาก เรื่องจักรยานที่จะใช้สำหรับ final trip จากนี้ไปคงเป็นเรื่องที่จะต้องนำมาพิจารณาให้ละเอียดอีกครั้ง...

ที่อยากคุยด้วยก่อน คือเรื่องของใช้ที่ไม่จำเป็นบางอย่าง ซึ่งต้องคัดออกมาจาก gear list  อย่างแรกคือเป้บรรจุน้ำครับ...

 
สวมใส่และบรรจุน้ำดื่ม ๒ ลิตรไปด้วยก็หาได้ใช้ไม่ แถมยังทำให้ร้อน และเกะกะเสียมากกว่า ส่วนเจ้าที่กรองน้ำ (ตัวไม่ใหญ่) เอาไปด้วยก็ไม่เป็นไร แม้จะหาน้ำดื่มสะอาด ๆ ได้ตลอดเส้นทาง แต่เวลาไปแวะพักตามป่าเขา มีไว้ก็ยังดี...
 

ทีนี้มาถึงเรื่องกล้องถ่ายรูป แม้ผมจะใช้กล้อง compact ขนาดเล็ก แต่ก็ยังมีปัญหาเรื่องแบตเตอรี่ ที่ชาร์จ ฯลฯ อยู่ไม่น้อย ยิ่งจะพกเครื่องมือสื่อสาร จีพีเอส โน้ตบุ็ค เตาหุงต้ม ฯลฯ ไปอีก ก็ยิ่งต้องอาศัยพื้นที่จัดเก็บ ทางที่ดี ถ้าสามารถรวมทุกอย่างไว้ในมือถือตัวเล็กกับที่ชาร์จเพียงตัวเดียวก็น่าจะดีกว่า

เสื้อผ้าก็เช่นเดียวกัน ไม่จำเป็นก็อย่าเอาไปมาก เพราะเอาเข้าจริง ๆ แล้วก็อาจไม่ได้ใช้ทั้งหมด!

ได้รับบทเรียนจากการเดินทาง ยังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่ต้องเปลี่ยนแปลงให้เหมาะสมกับ final trip ของผม คงต้องใช้เวลาอีกนานครับ! 

It's a must!

สิ่งสำคัญพึงปฏิบัติภายหลังการเดินทางรอนแรมท่องเที่ยวมาแล้วก็คือ "การนำอุปกรณ์แค้มปิ้งออกทำความสะอาดและตากแดดไล่ความชื้น" ก่อนนำเก็บไว้ใช้ในทริปต่อไป... 

แม้ว่าจะผึ่งแดดตอนเก็บลงถุง ณ ที่พักแรม มาก่อนแล้วก็ตาม


 
 

ถึงบ้านแล้วให้รื้อของจากเป้และ panniers ออกหมด

สิ่งที่ต้องทำ (a must) คือนำอุปกรณ์แค้มปิ้ง (camping gear) ออกตากแดด (แม้จะช้าไปวันสองวันก็ยังดี!)


สำรวจดูด้วยนะครับว่านำกลับมาครบถ้วนหรือไม่?